Τόνισε την ανάγκη «υγιούς κριτικής» στα ιστορικά έργα τέχνης, ανεξάρτητα από τον καλλιτέχνη
Η Κέιτ Μπλάνσετ μοιράστηκε μερικές από τις σκέψεις της αναφορικά με τη λεγόμενη κουλτούρα ακύρωσης στον χώρο των τεχνών.
Η υποψήφια για Όσκαρ ηθοποιός, για την ερμηνεία της ως συνθέτρια/διευθύντρια που κατηγορείται για σεξουαλική κακοποίηση στην ταινία “Tár”, τόνισε την ανάγκη ύπαρξης «υγιούς κριτική» στα ιστορικά έργα τέχνης, ανεξάρτητα από τον καλλιτέχνη.
«Αν δεν διαβάσετε παλαιότερα βιβλία, που είναι ελαφρώς προσβλητικά, λόγω των όσων λένε σε ένα ιστορικό πλαίσιο, τότε δεν θα αναμετρηθείτε ποτέ με τα μυαλά της εποχής και, άρα, θα επαναλαμβάνουμε τα ίδια» είπε στο Radio Times.
Ερωτηθείσα αν είναι «σωστό να ακυρώνουμε μεγάλους καλλιτέχνες λόγω των προσωπικών τους αδυναμιών», αναφέρθηκε στον Πάμπλο Πικάσο.
«Δείτε τον Πικάσο. Μπορείτε μόνο να φανταστείτε τι συνέβαινε μέσα, έξω και γύρω από το εργαστήριό του» είπε. «Αλλά κοιτάζετε τη Γκουέρνικα και λέτε ότι είναι ένα από τα σπουδαιότερα έργα τέχνης όλων των εποχών; Ναι, είναι γεγονός. Είναι σημαντικό να έχουμε μια υγιή κριτική» παρατήρησε.
Οι σχέσεις του Πάμπλο Πικάσο με τις γυναίκες αποτελούν, διαχρονικά, αντικείμενο κριτικής. Στις μούσες του περιλαμβάνονταν η Μαρί – Τερέζ Γουόλτερ – η οποία ήταν μόλις 17 ετών όταν ο 45χρονος καλλιτέχνης τη γνώρισε για πρώτη φορά – και η Ντόρα Μάαρ, η οποία λέγεται ότι υπέστη κακοποίηση από τον Πικάσο.
Σχετικά με τον ρόλο εξουσίας που έχει η πρωταγωνίστρια του “Tár”, η 53χρονη σχολίασε πως «πρέπει να γνωρίζεις πότε και πού να χρησιμοποιήσεις αυτή την εξουσία».
«Ως γυναίκα, όταν δεν ασκείς τη δύναμή σου – με τον τρόπο που βλέπουμε τους άνδρες να ασκούν τη δική τους – τότε οι άνθρωποι νομίζουν ότι δεν ξέρεις τι κάνεις, ότι δεν ξέρεις τι να σκεφτείς. Και αυτό συμβαίνει συχνά».
Δήλωσε, παράλληλα, ότι ερεύνησε το ρόλο παρακολουθώντας γυναίκες μαέστρους, συμπεριλαμβανομένης της Μάριν Άλσοπ, με την οποία δήλωσε ότι είναι «εντελώς παθιασμένη».
