Η Άννα Μάσχα αρνείται να κάνει λογαριασμούς στα social media και μάλιστα υπάρχει λόγος γι’ αυτό
Τον εξηγεί η ίδια σε συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα. Μίλησε μεταξύ άλλων και για τον ρόλο της στην επιτυχημένη σειρά «Αυτή η νύχτα μένει».
-Τώρα για τη Διαμάντω στη σειρά «Αυτή η νύχτα μένει», πώς μπήκες στην ατμόσφαιρα ενός σκυλάδικου;
«Είδα πολύ υλικό, ό,τι υπάρχει στο Διαδίκτυο. Τη Στανίση, πολλές κυρίες του τραγουδιού και παλιότερες, και του ’80 και μετά, την Άντζελα Δημητρίου, τη Ρίτα Σακελλαρίου. Είδα πώς στήνονται, πώς κρατάνε το μικρόφωνο, πώς κοιτούν τους θαμώνες, πώς γίνεται όλη αυτή η διάδραση με τον πελάτη, τι κάνουν όταν η πίστα είναι γεμάτη από τον κόσμο που χορεύει. Ήταν μεγάλη έρευνα. Την πρώτη φορά που έγινε γύρισμα και άρχισαν να σπάνε αυτά τα γύψινα πιάτα, δημιουργήθηκε ένα βουνό και τότε κατάλαβα αυτό που είχε πει σε μια εκπομπή η Χριστίνα Δελλή ότι τα πόδια τους ήταν καταματωμένα από τα πιάτα. Το πιάτο είναι ιστορία ολόκληρη. Ένα βουνό πιάτα και λουλούδια και δεν μπορούσαν να πατήσουν εκεί πάνω. Τότε στο πρώτο γύρισμα αισθάνθηκα θεά πάνω στην πίστα. Δεν το είχα ξανανιώσει, τρελή αποθέωση και άμεση να σε ραίνουν με λουλούδια.»
-Το σκυλάδικο ήταν λίγο σαν εξωτικό τοπίο για σένα.
«Ναι, αλλά επειδή είμαστε Έλληνες ξέρουμε. Όλοι μας έχουμε βρεθεί κάποιο βράδυ σε έναν σταθμό ΚΤΕΛ να περιμένουμε ή να ακούγονται σκυλάδικα στο ραδιόφωνο του ταξιτζή ή να βλέπουμε τον σκυλά που βγαίνει από το σκυλάδικο. Είχα συμμαθητές από την Ιωνίδειο 16-17 χρόνων που πήγαιναν στη Μαρία Ρούσοου και έρχονταν την άλλη μέρα και τραγουδούσαν τα σουξέ της. Εγώ τότε πήγαινα στη ροκ συναυλία βέβαια. Ήμασταν δύο κόσμοι χωριστά.»
-Πριν δω το πρώτο επεισόδιο, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτός ο ρόλος είναι στην υποκριτική σου γκάμα.
«Ναι, σαν να ήμουν το τελευταίο πρόσωπο που θα μπορούσαν να φανταστούν. Κι εγώ το σκέφτηκα.’Ηταν όμως μια μεγάλη πρόκληση. Ξέρεις, τα δύο πρώτα επεισόδια ήταν γραμμένα αρχικά για μια γυναίκα εύσωμη. Η δεύτερη επιλογή ήταν μια ξερακιανή και εκεί έπεσε πρώτο το όνομά μου. Εμπιστεύτηκα αυτή την τροπή της τύχης, έφτασε στην πόρτα μου αυτή η πρόταση και προχώρησα.
«Η ζωή μάς πάει όπου θέλει αυτή, κρατάει τα κουπιά κι εμείς αρμενίζουμε» έχει πει σε ένα επεισόδιο η Διαμάντω. Συμφωνείς;
«Έχει αρκετή μοιρολατρία αυτή η φράση, αλλά εν μέρει τη συμμερίζομαι, θεωρώ ότι πολλά πράγματα στη ζωή είναι τυχαία, όχι με την έννοια του τζόγου, ότι ρίχνω ζάρια και ρισκάρω στη ζωή. Όχι με την έννοια της τύχης, αλλά της τυχαιότητας. Εξάλλου και τη Διαμάντω που λέει αυτή την ατάκα μπορεί να την πήγε η ζωή, αλλά κάποιες φορές αντιστάθηκε και ακολούθησε άλλο μονοπάτι. Δεν εννοώ ότι είμαστε μόνο έρμαια, αλλά είναι μια ψευδαίσθηση ότι είμαστε ικανοί να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο της ζωής μας.»
-Γιατί έχεις αποφασίσει να μην έχεις λογαριασμούς στα social media;
«Γιατί δεν έχω χρόνο να κάθομαι να τα ενημερώνω. Και δεν μου αρέσει να γίνεται από κάτω ένας πόλεμος, οι μισοί να σε αποθεώνουν και οι άλλοι μισοί να σε κατακεραυνώνουν. Ούτε θέλω να αρχίσω να μετράω τους followers. Όσο μπορώ να το αποφύγω ακόμη, θα το αποφεύγω. Αν αρχίσουν να μας προσλαμβάνουν στις δουλειές με βάση τους followers, ελπίζω να είμαι κοντά στη σύνταξη. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω να ενσωματωθώ σε αυτό τον καινούριο κόσμο.»
-Γιατί το λες;
«Δεν έχω πια τις νεανικές ψευδαισθήσεις ότι υπάρχει κάτι για να σώσουμε τον κόσμο. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι μικρά πράγματα στη δική μας ζωή, μεγαλώνοντας σωστά το παιδί μας, ας πούμε. Τώρα σε μεγάλη κλίμακα δεν νομίζω».
