Αποκλειστική συνέντευξη!
Μοιάζει με μια σύγχρονη νεράιδα που τριγυρνάει με άνεση στο φυσικό της περιβάλλον η Αντιγόνη Κουλουκάκου που έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό ως Ιουλία Βρεττάκου από την “Γη της Ελιάς”, της αγαπημένης καθημερινής σειράς του MEGA και που φωτογραφίζεται για το περιοδικό YOU στον μαγικό χώρο της Achaia Clauss στην Πάτρα, εκεί όπου δραστηριοποιείται θεατρικά το τελευταίο διάστημα. Η γοητευτική πρωταγωνίστρια ζει το δικό της υπέροχο παραμύθι και μιλάει για αυτό, όπως και για τις αλλαγές και τις εξελίξεις που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στην ζωή της, ενώ ταυτόχρονα υπόσχεται και μας βάζει στην πρίζα με πολλές αποκαλύψεις και ανατροπές της σειράς που ούτε καν φανταζόμαστε.
Ο αέρας από τις πασαρέλες και η ζωή της στην Ιταλία σίγουρα της έχει χαρίσει μια απόμακρη αλλά και συνάμα γοητευτική προσωπικότητα που δύσκολα ψυχολογείς. Αγύριστο κεφάλι; Κρυψίνους και αντιδραστική; Κανείς δεν ξέρει τι από όλα είναι, σίγουρα πάντως η Αντιγόνη είναι μια δηλωμένη Μανιάτισσα – πέρα από την σειρά- που παραμένει σταθερή στα “θέλω” της και στα “πρέπει” και που σε καμμία περίπτωση η δημοσιότητα δεν πρόκειται να της πάρει τα μυαλά.
Όλα όσα αποκάλυψε η Αντιγόνη Κουλουκάκου
Επειδή διανύουμε την Μεγάλη Εβδομάδα θέλεις να θυμηθείς εικόνες των παιδικών σου χρόνων από Πάσχα που δεν θα ξεχάσεις;
Το Πάσχα δεν είναι από τις αγαπημένες μου γιορτές. Καταλαβαίνω την κατάνυξη που νιώθουμε και την αισθάνομαι και εγώ. Αλλά ακόμα και όταν ήμουν μικρή είχα μια άρνηση στην ιεροτελεστία της σφαγής του αρνιού και στο σούβλισμα. Δεν καταλάβαινα τους παππούδες μου που το έκαναν. Κάπου το δικαιολογούσα γιατί δεν είχαμε κρέας στο καθημερινό τραπέζι αλλά τα προβατάκια και τα αρνάκια ήξερα και τα τάιζα, ίσως για αυτό από μικρή δεν δοκίμασα το κρέας τους ποτέ. Έτρωγα μόνο κοτόπουλο αλλά και αυτό δεν το ξαναέφαγα μόλις είδα τον παππού μου να σφάζει κότα. Πιστεύω και παρακολουθώ τις ακολουθίες που τελούνται, έχουν αρχαιοπρέπεια. Απλώς είναι κάποια έθιμα που δυσκολεύομαι πλέον να παρακολουθήσω, προτιμώ να απέχω. Πάντως το πιο ωραίο μου Πάσχα ήταν όταν είχα πάει στα Μετέωρα και είχα επισκεφτεί τα μοναστήρια.
Στην ζωή σου επηρεάζεσαι από το τι θα πει για εσένα ο κόσμος, ή ως επαναστάτρια πας κόντρα στο κατεστημένο και κάνεις του κεφαλιού σου;
Η άποψη του κόσμου με απασχολεί όταν είναι μια εποικοδομητική κριτική και γίνεται απευθείας σε πρώτο πρόσωπο. Δεν υπάρχει μόνο άσπρο και μαύρο στην ζωή μας … αυτό ίσχυε όταν ήμουν 20 χρονών. Η ζωή έχει χρώματα και αποχρώσεις. Είμαι άνθρωπος με δυνατές και αδύναμες στιγμές, κάποιες φορές επηρεάζομαι, κάποιες όχι. Μετά τις επεξεργάζομαι, μαθαίνω, εξελίσσομαι και πάω παρακάτω. Όταν πας κόντρα σε κάτι σημαίνει πως δεν το αποδέχεσαι όπως είναι. Εγώ δεν θεωρώ τίποτα μη μεταβλητό.
Τσεκάρεις όλα όσα σου γράφουν, σε έχει θυμώσει κάτι που διάβασες και πως έχεις αντιδράσει;
Όχι δεν τσεκάρω, αλλά δεν τα προσπερνάω κιόλας. Διαβάζω τι γράφουν για εμένα. Οι κριτικές για τον ρόλο εάν δεν εμπεριέχουν εμπάθεια με αφορούν, τις ακούω, τις λαμβάνω υπόψη μου, αλλά δεν μου χαλούν και την ημέρα. Τα κοπλιμέντα τα αποδέχομαι, με κολακεύουν, είμαι γυναίκα και έχω ματαιοδοξία,. Γενικότερα, έχω καλή σχέση με τα social media και surfing in to internet για νέα αλλά μπορώ και χωρίς αυτά. Είμαι old school, με εφημερίδες και περιοδικά της Κυριακής.
Η δημοσιότητα είναι κάτι μαγικό ή δεν σε απασχολεί;
Μαγική είναι η δουλειά μου. Η δημοσιότητα είναι αυτό που λέει η λέξη, ένα έντονο ενδιαφέρον για ένα πρόσωπο ή ένα ζήτημα. Μου αρέσει και θέλω να το βλέπω θετικά όταν απασχολώ ανθρώπους μέσα από τον επαγγελματικό μου χώρο, λόγω της απόδοσής μου στη δουλειά και κατ’ επέκταση όταν έχω και την αποδοχή του κόσμου. Είναι αναγνώριση και επιβράβευση ταυτόχρονα. Μου δίνει δύναμη να συνεχίσω το ταξίδι μου προς τους στόχους μου πάνω στη δουλειά.
Μια εντυπωσιακή γυναίκα όπως εσύ δέχτηκες ποτέ σεξουαλική παρενόχληση, είτε στην πασαρέλα, είτε στο θέατρο;
Δεν έχω δεχτεί τέτοιου είδους συμπεριφορά ούτε στην Ελλάδα, ούτε εκτός συνόρων. Εγώ είμαι και λίγο μαγκάκι, όχι πως σημαίνει κάτι, παλιότερα ήμουν και χειρότερη, δεν σήκωνα μύγα στο σπαθί μου. Όποτε ίσως αυτό λειτούργησε αποθαρρυντικά κατά κάποιο τρόπο.
Τι θα ήθελες να κάνεις σε αυτή την φάση της ζωής σου που δεν έχεις κάνει;
Σινεμά με Έλληνα σκηνοθέτη. Έχω υπόψιν μου και τον σκηνοθέτη αλλά επειδή είμαι και προληπτική δεν το μαρτυράω. Θα το μάθετε όταν συμβεί.
Εάν κρατούσες ένα μαγικό ραβδί και μπορούσες να εξαφανίσεις μια στιγμή της ζωής σου, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Θα στο αντιστρέψω, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο. Θα έφερνα τον μπαμπά μου πίσω. Ας ερχόταν πίσω μόνο για εμένα, αφού μιλάμε για μαγεία… ας τον έβλεπα μόνο εγώ και θα ήταν το μυστικό μας.
Τι θα έλεγες στον εαυτό σου μπροστά σε έναν καθρέφτη και κάνοντας απολογισμό;
Μπράβο σου, καλά τα πας, συνέχισε έτσι! Και όταν κλαις κ στεναχωριέσαι δεν πειράζει, ομορφαίνουν τα μάτια σου. Είμαι περήφανη για εσένα, σε αγαπώ!
Είχες αρκετή τύχη και άστρο στην ζωή σου ή δεν σου χαρίστηκε τίποτα και κόπιασες για να τα καταφέρεις;
Την τύχη την φτιάχνουμε μόνοι μας με δουλειά και αγάπη για αυτό που κάνουμε. Απλώς ας θυμόμαστε πως είναι μια ομαδική δουλειά που έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Έχω πολλά όνειρα ακόμα και στόχους, αλλά είμαι ευγνώμων για το τώρα και νιώθω ευλογία για το ταξίδι που με έφερε στο σήμερα και συνεχίζεται.
Αν γυρνούσες την ζωή σου από την αρχή θα έκανες τα ίδια;
Όχι, μετανιώνω για λάθη και κάποιες καταστάσεις που θα μπορούσα να τα έχω διαχειριστεί αλλιώς, καλύτερα. Δεν το λέω ώστε να ήταν διαφορετική η ζωή μου, μου αρέσει η ζωή μου και αυτό που ζω. Απλώς δεν πιστεύω στο motto “δεν θα άλλαζα τίποτα γιατί δεν θα ήμουν εδώ που είμαι”, είναι ένα άλλοθι, μια δικαιολογία και ίσως και μια άρνηση ευθυνών που κουκουλώνονται επειδή ανήκουν στο παρελθόν.
Eχεις παρακαλέσει να σε πάρουν σε δουλειά;
Δεν έχω παρακαλέσει, όμως έχω διεκδικήσει έντονα. Και αυτή η διεκδίκηση μπορεί να έχει θεωρηθεί και ως παρακαλητό, δεν ξέρω. Κατά την γνώμη μου στον κλάδο μου υπάρχει μια λάθος αντιμετώπιση, όσον αφορά στη διεκδίκηση ενός ρόλου ή μιας ακρόασης για ένα ρόλο. Επειδή δεν υπάρχουν agents ο ηθοποιός καλείται να προμοτάρει τον εαυτό του και να βγει έξω αναζητώντας δουλειά. Στέλνει βιογραφικά, showreel και photos σε casting directors, Directors, παραγωγές, κανάλια, παντού! Επειδή τις περισσότερες φορές δεν του απαντούν και κανένας ηθοποιός δεν θέλει να γίνεται φορτικός, μπαίνει λίγο και το “εγώ” του στην μέση και σκέφτεται «δεν θα παρακαλάω κιόλας», θεωρώντας ότι αφού όλοι γνωρίζονται κιόλας μεταξύ τους εάν τον ήθελαν, θα τον έπαιρναν τηλέφωνο… Όλο λάθος! Είναι μια δουλειά που διαρκώς εξελισσόμαστε. Έστω ότι κάποια στιγμή μας γνώρισε ένας casting director και περάσαμε από audition, αλλά δεν πήραμε το ρόλο και ο σκηνοθέτης διάλεξε κάποιον άλλο. Και τι έγινε; Ο casting director κάνει και άλλες ταινίες, σειρές, διαφημιστικά και δεν έχει μόνο εμάς στο μυαλό του, αλλά ένα ολόκληρο database ηθοποιών, επομένως καλό θα ήταν και εμείς με την σειρά μας να του υπενθυμίζουμε ότι υπάρχουμε και ότι έχουμε κάνει και άλλα πράγματα. Εγώ έχω πρήξει ανθρώπους για να δουλέψω μαζί τους, να κάνουμε κάτι και ενώ ακόμα δεν υπήρχε, γιατί παρασύρομαι από τον θαυμασμό και τον ενθουσιασμό μου προς το πρόσωπό τους.
Έχεις μιλήσει για την γεμάτη και συναρπαστική ζωή που έχεις ζήσει. Υπάρχει όμως κομμάτι μιας δύσκολης περιόδου που θέλεις να ξεχάσεις;
Όλοι έχουμε δυσκολίες, δεν τελειώνουν ποτέ. Δεν είναι ότι δεν μιλάω, αλλά τα δυσάρεστα της ζωής είναι μέσα στο πρόγραμμα και παράλληλα ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ευτυχίας. Μόνο έτσι η ευτυχία παίρνει μεγαλύτερο νόημα και διάσταση και σε κατακλύζει μια ευφορία. Σκέφτεσαι ότι τα κατάφερες μέσα από τη δυσκολία και πέτυχες, ευτύχησες. Δεν θέλω να μαυρίζω τη ζωή των άλλων ανθρώπων ούτε να μοιράζομαι τα δυσάρεστα μαζί τους. Την ζωή και το ταξίδι σου δεν τα ξεχνάς, αλοίμονο αν τα ξεχάσεις, δεν μνημονεύεις όμως τις δυσκολίες, τους οφείλεις ότι είσαι εδώ, αναπνέεις και χαμογελάς από την στιγμή που τις ξεπέρασες.
Πως και επέλεξες να δουλέψεις θεατρικά στην Πάτρα ενώ οι περισσότεροι ηθοποιοί δουλεύουν στην Αθήνα;
Έχω πει πως αυτή η δουλειά, δεν έχει σύνορα ούτε περιορίζεται. Οι συνεργασίες κάνουν τα πρότζεκτ να παίρνουν σάρκα και οστά. Μια τέτοια πρόταση μου έγινε στη Πάτρα από την Ελένη Καραμούζη και τον Γιάννη Σκουρλέτη και δεν θα έχανα την ευκαιρία για κανένα λόγο. Η Πάτρα είναι ένας φανταστικός θεατρικός σταθμός, πολλές παραγωγές από την Αθήνα πάνε στη Πάτρα για να παρουσιάσουν εκεί τη δουλειά τους γιατί το κοινό στηρίζει το θέατρο. Έχουν ένα θέατρο κόσμημα το “Απόλλων”, γνωστό και ως “Τσίλλερ” που είναι μια μικρογραφία της Scala Di Milano και άλλες σημαντικές θεατρικές σκηνές, όπως το “Λιθογραφείον” και το “Όροφως”. Εδώ παίζεται η παράστασή μας το «Ντέστινυ» του Άκη Δήμου σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη γνωστού και ως Bijoux De Kant. Θα κάνουμε παραστάσεις και στην Αθήνα, αλλά τώρα είναι η στιγμή της Πάτρας και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό.
Αρραβωνιάστηκες και ανέβασες μια φωτογραφία στο Instagram μαζί με τον σύντροφό σου Νίκο Ράικο γράφοντας: “ποτέ μου δεν ονειρεύτηκα νυφικά, αλλά στα όνειρά μου ονειρευόμουν τον πατέρα του παιδιού μου και άντρα της ζωής μου”. Πως και ένας κλειστός άνθρωπος όπως εσύ, μίλησες δημόσια με λόγια καρδιάς για την σχέση σου;
Δεν είμαι κλειστός άνθρωπος, απλώς προστατεύω την ιδιωτικότητά μου και της οικογένειάς μου, καθώς κρατώ την προσωπική και οικογενειακή μου ζωή για εμένα με τον τρόπο μου. Έχω στιγμές και εγώ λοιπόν που αφιλτράριστα δημοσιεύω φωτογραφίες με την μητέρα μου, τον αδερφό μου τα ανήψια μου, την οικογένειά μου, αλλά η λογική μου εκείνη τη στιγμή κατακλύζεται από ένα συναίσθημα χαράς, αγάπης και έρωτα. Είναι η στιγμή. Και είναι δική μου με τον δικό μου τρόπο. Δεν αφορά το περιοδικό ούτε τους αναγνώστες. Δεν κρύβομαι, κυκλοφορώ ελεύθερα χωρίς να με απασχολεί ποιοι θα μας δουν η πόσοι, ή που θα πάω και τι θα κάνω. Ζω τη ζωή μου κανονικά, σαν κανονικός άνθρωπος. Αλλά θα ήθελα και εσύ και όλοι οι φίλοι δημοσιογράφοι που προβάλετε τη δουλειά μας και μας αφιερώνετε χρόνο, να σεβαστείτε ότι κάποια πράγματα λίγο πιο ιδιωτικά, πιο προσωπικά θα ήθελα να τα κρατήσω για εμένα και για τους άμεσα εμπλεκόμενους. Είναι το δικό μου παραμύθι και θα ήθελα να παραμείνει έτσι (δείτε εδώ φωτογραφία από τον αρραβώνα της).
Το “για πάντα μαζί” είναι βασικός κανόνας στη ζωή σου;
Το πιστεύω πολύ, ναι είναι.
