Ο πρώην Ελληνοαμερικανός πράκτορας γράφει πως να εντοπίζεται ότι σας λένε ψέματα, πως να αντιληφθείτε αν κάποιος σας παρακολουθεί αλλά και τον τρόπο να τον αποφύγετε, ενώ προτείνει τα κατάλληλα εργαλεία για εξαφανιστείτε από τα social media.
Ο Τζον Κυριάκου περπατούσε στο Σύνταγμα εκείνο το μεσημέρι, πριν από οχτώ χρόνια έχοντας αντιληφθεί ότι τον παρακολουθούσαν από την στιγμή που βγήκε από το ξενοδοχείο του.
Εντόπισε την γυναίκα που τον ακολουθούσε πολύ εύκολα, ως πρώην επιχειρησιακός πράκτορας της CIA, που έδρασε στην Ελλάδα, το Πακιστάν και σε Αραβικές χώρες.
Όταν έφτασε στο ραντεβού που είχε με δημοσιογράφο, η γυναίκα δεν εισήλθε στο εστιατόριο, αλλά όταν ο Κυριάκου έφυγε εμφανίστηκε ξανά, μόνο που δύο λεπτά μετά τον έχασε, στα στενά της Πλάκας.
Για τον Κυριάκου ήταν εύκολο να χαθεί μέσα στον κόσμο, βαδίζοντας γρήγορα αλλά χωρίς να τρέχει σε μια πόλη που την ήξερε πολύ καλά από την θητεία του στον σταθμό της CIA που βρίσκεται μέσα στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα.
Η λέξη «κατάσκοπος» άλλωστε δεν έπαψε ποτέ να ακολουθεί κατά πόδας τον άνθρωπο που αποκάλυψε τα βασανιστήρια της CIA σε τρομοκράτες, κάτι που η Υπηρεσία δεν του συγχώρησε ποτέ. Ο άνθρωπος που έπιασε το Νο2 της Αλ Κάιντα Αμπού Ζουμπάϊντα κατηγορήθηκε για διαρροή απόρρητων πληροφοριών σε δημοσιογράφο, δήλωσε ένοχος και φυλακίσθηκε για δυόμιση χρόνια.
Μετά την αποφυλάκιση του ο Τζον Κυριάκου αποδείχτηκε πολυγραφότατος και πρόσφατα κυκλοφόρησε τρία εγχειρίδια που απευθύνονται στους απλούς ανθρώπους αλλά περιέχουν μυστικές οδηγίες της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ.
Οδηγίες για τα ψέματα και πως να τα λες με τρόπο που να φαντάζουν αληθινά αλλά και τεχνικές αποφυγής δύσκολων καταστάσεων στην καθημερινότητα ενός απλού ανθρώπου.
Μελετώντας τα, μαθαίνεις πως να αντιλαμβάνεσαι αν σε παρακολουθούν όταν είσαι έξω, τους τρόπους να ξεφύγεις χωρίς να δείξεις πανικό, αλλά και πολλά άλλα, όπως το να αντιληφθείς αν σου λένε ψέματα στη δουλειά.
Το πιο δύσκολο ίσως από όλα για κάποιους ανθρώπους είναι να «εξαφανίσουν» το ηλεκτρονικό τους αποτύπωμα, ιδίως όταν κινδυνεύουν από ανθρώπους που γνώρισαν, οι οποίοι τους ακολουθούν συνέχεια και με εμμονή, ακόμη και στα social media.
Οι συμβουλές του πρώην πράκτορα για να εξαφανιστεί κάποιος από αυτούς που δεν θέλει να έχει κοινωνικές ή άλλου είδους επαφές επειδή είναι αφόρητα πιεστικοί, έρχονται κατευθείαν από το Λάνγκλεϊ.
O Κυριάκου σαν παλιά καραβάνα, παραθέτει τις μεθόδους και τους τρόπους στα «How to disappear and live of the grid», «The CIA’s insider guide to lie and lying detection» και «Surveillance and surveillance detection: A CIA’s insider guy». Αμφότερα έχουν ξεπεράσει τις τέσσερις εκδόσεις.
Ταυτόχρονα ξεδιπλώνει και κάποιες ανέκδοτες μέχρι τώρα ιστορίες από τη θητεία του στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών, που τον έστειλε από την Αθήνα και το Πακιστάν, μέχρι σε χώρες του Τρίτου κόσμου, οι οποίες είναι απολαυστικά αληθινές.
Τα μυστικά του Λάνγκλεϊ
Ο αξιωματούχος της Αραβικής χώρας που άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του σε μια γειτονιά της Αθήνας ένα ηλιόλουστο απόγευμα πριν από αρκετά χρόνια, δεν κατάλαβε παρά αργότερα, ότι ο άνθρωπος που στεκόταν μπροστά του, είχε σπάσει τον καθρέφτη του αυτοκινήτου του επίτηδες.
Ο «ένοχος» ήταν ο Τζον Κυριάκου, πράκτορας της CIA τότε στην Αθήνα, που βρήκε έναν ευφυή τρόπο για να κάνει την πρώτη επαφή με τον συγκεκριμένο αξιωματούχο, προκειμένου να τον στρατολογήσει. Τον είχε παρακολουθήσει ενδελεχώς κάποια 24ωρα χωρίς να κινήσει υποψίες, αφού η εκπαίδευση στην περιβόητη «Φάρμα» της Υπηρεσίας τον είχε προετοιμάσει με τον καλύτερο τρόπο.
Ο Κυριάκου ξέροντας ότι οι Άραβες θεωρούν ιερή την φιλοξενία, ζήτησε ένα ποτήρι νερό από το «στόχο» του, ο οποίος του είπε να περάσει στο σαλόνι του, μιλώντας του στα αγγλικά. Όταν επέστρεψε από την κουζίνα βρήκε τον πράκτορα να μιλάει αραβικά -ήξερε τέλεια την γλώσσα αλλά και διαλέκτους- με την κόρη του και έκπληκτος τον ρώτησε ποιος ήταν και τι ήθελε.
Ρισκάροντας σαν καλός στρατολόγος ο πράκτορας της CIA του αποκάλυψε την ιδιότητα του, γνωρίζοντας ότι ο αξιωματούχος δεν θα τολμούσε να αναφέρει την συνάντησή τους στους ανωτέρους του. Η χώρα του θα τον θεωρούσε άμεσα προδότη και θα τον εκτελούσε με συνοπτικές διαδικασίες γι’ αυτό και όταν ο αξιωματούχος αρνήθηκε να συνεργαστεί δεν τον ενόχλησε ξανά.
Δυστυχώς για τους λάτρεις του κόσμου των μυστικών υπηρεσιών, στα τρία καινούρια του βιβλία, υπάρχουν τρόποι και μεθοδολογίες βγαλμένες θα έλεγε κανείς από τα απόρρητα εγχειρίδια της CIA, αλλά λίγα περιστατικά.
Σε αυτό που αναφέρεται στα ψέματα, ο Ελληνοαμερικανός πρώην πράκτορας παραθέτει παραδείγματα για το πως οι Ρώσοι π.χ. προσπαθούσαν να πείσουν τον κόσμο ότι στο Τσερνόμπιλ, δεν είχε γίνει ένα καταστροφικό ατύχημα.
«Τα ψέματα είναι μείζονος σημασίας για το πως χρησιμοποιούνται» γράφει, «όμως το πιο σημαντικό είναι ότι αποτελούν στοιχείο μιας διαδικασίας που στοχεύει στο να παραπλανήσει τους ανθρώπους».
Σύμφωνα με μια έρευνα ο μέσος Αμερικανός ψεύδεται από έξι έως είκοσι φορές τη μέρα, συνήθως για μικρά ή ήσσονος σημασίας πράγματα, προκειμένου να αποφύγει καταστάσεις. Ο Κυριάκου στο συγκεκριμένο βιβλίο διδάσκει στην ουσία πως να το πράξει κάποιος αριστοτεχνικά ή τον τρόπο να λέει ψέματα τα οποία φαντάζουν απόλυτα αληθινά.
«Να θυμάστε ότι οι επιχειρησιακοί πράκτορες της CIA είναι εκπαιδευμένοι να λένε ψέματα» επισημαίνει σε κάποιο σημείο του βιβλίου του που έχει κάνει ήδη τέσσερις εκδόσεις και συνεχίζει: «Λένε ψέματα όλη την ώρα. Όταν μάλιστα δουλεύουν μυστικά ζουν στην πραγματικότητα ένα ψέμα».
Η παρακολούθηση και το κόκκινο κράνος
Όταν ο Κυριάκου ως ενεργός πράκτορας παρακολουθούσε κάποιον, το έκανε τόσο καλά που ο ύποπτος δεν θα μάθαινε ποτέ-εκτός και αν αυτό ήταν απαραίτητο για κάποια απόρρητη επιχείρηση-ότι είχε καθημερινά πίσω του μια «σκιά».
Στο δεύτερο βιβλίο-εγχειρίδιο για την παρακολούθηση το πιο συναρπαστικό κεφάλαιο είναι μια δική του προσωπική εμπειρία, η οποία έλαβε χώρα, λίγο πριν αποχωρήσει από την CIA.
Ο Ελληνοαμερικανός είχε τοποθετηθεί ως πράκτορας σε μια χώρα του τρίτου κόσμου την οποία δεν αποκαλύπτει, η οποία μαστιζόταν από εμφύλιες συρράξεις και διάσπαρτες τρομοκρατικές ομάδες.
Ξένοι υπήκοοι σκοτώνονταν συχνά και ο Κυριάκου είχε τα μάτια του ανοιχτά κάθε λεπτό, κάτι που αποδείχτηκε σωτήριο ένα πρωί, όταν έφυγε για να πάει στην πρεσβεία.
«Όπως κάθε μέρα, έφυγα διαφορετική ώρα από το μικρό ξενοδοχείο μου και ακολούθησα διαφορετική διαδρομή για τη δουλειά. Περίπου ένα χιλιόμετρο μετά, εντόπισα έναν τύπο σε μια μηχανή, που φορούσε κόκκινο κράνος να προσπαθεί να είναι κοντά μου».
Αυτά γράφει ο πρώην κατάσκοπος που ανησύχησε αλλά δεν πανικοβλήθηκε από το γεγονός, θεωρώντας ότι μπορεί να ήταν και τυχαίο, όμως το ίδιο βράδυ άλλαξε γνώμη.
Ο τύπος με το κόκκινο κράνος τον περίμενε και ο Κυριάκου αναγκάστηκε να ακολουθήσει μαι αλλοπρόσαλλη διαδρομή με συνεχείς αλλαγές δρόμων, προκειμένου να σιγουρευθεί ότι ήταν υπό παρακολούθηση. Σιγουρεύτηκε το επόμενο πρωί, όταν έφυγε προτού χαράξει από το ξενοδοχείο έστριψε σε άλλο δρόμο και ο άνθρωπος με το κόκκινο κράνος και τη μηχανή εμφανίστηκε πάλι σε απόσταση αναπνοής.
Αυτή την φορά ο πράκτορας πανικοβλήθηκε όσο του το επέτρεπε η κατάσταση και μόλις έφτασε στο γραφείο ζήτησε όπλο, αφού βρισκόταν εκεί καλυμμένος με διπλωματική ιδιότητα και δεν οπλοφορούσε παρά μόνο αν υπήρχε συγκεκριμένος λόγος.
Ο σταθμάρχης συμφώνησε και του είπε: «Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις». Η απάντηση του Κυριάκου ήταν επτά λέξεις: «Αν τον δω ξανά θα τον σκοτώσω».
Το ίδιο απόγευμα είχε μια συνάντηση με την ηγεσία της Υπηρεσίας Πληροφοριών της συγκεκριμένης χώρας και όταν τελείωσε και χαιρετούσε τον επικεφαλής τον ρώτησε: «Στρατηγέ με παρακολουθείτε;»
Η απάντηση του στρατηγού ήταν αρνητική, ο Ελληνοαμερικανός του είπε πως τελεί υπό παρακολούθηση και τον ενημέρωσε ότι αν εμφανιστεί πάλι ο άνθρωπος που προσπαθούσε να τον έχει από κοντά, θα τον σκοτώσει χωρίς προειδοποιήσεις.
Δεν ξαναείδε ποτέ τον τύπο με το κόκκινο κράνος που εξαφανίστηκε ως δια μαγείας μετά από εκείνη την συνάντηση γράφει στο βιβλίο για τις παρακολουθήσεις.
Στις επόμενες σελίδες δίνει οδηγίες σε απλούς ανθρώπους πως να ανακαλύψουν αν π.χ. ο σύντροφος που έχουν τους απατά ή πως να αντιλαμβάνονται αν κάποιος τους έχει βάλει στο μάτι εμμονικά.
Τέλος έξι κεφάλαια είναι αφιερωμένα στην ηλεκτρονική παρακολούθηση των κινητών συσκευών και των social media δίνοντας παραδείγματα σε απλούς ανθρώπους για να λύσουν δύσκολες καταστάσεις.
Μόνο που όπως είθισται σε τέτοια ευαίσθητα θέματα, τα τρία εγχειρίδια του Κυριάκου και ειδικά αυτό που αφορούσε τις παρακολουθήσεις εγκρίθηκαν από την αρμόδια επιτροπή της CIA.
Όπως έγραψε και ο ίδιος πολλά αποσπάσματα αυτού του βιβλίου «μαυρίστηκαν» αφού περιοχές, χώρες και ονόματα έμειναν απόρρητα για λόγους εθνικής ασφάλειας.
Άλλα «διασκευάστηκαν» ώστε να μπορούν να δημοσιευθούν από έναν άνθρωπο που πλήρωσε ακριβά τις αποκαλύψεις του για το άκρως απόρρητο πρόγραμμα της CIA που υπηρέτησε
