Το αγαπούσα το μανάβικο, είχαμε μεγαλώσει όλοι εκεί πέρα, αλλά δεν φανταζόμουν ποτέ ότι η ζωή μου είναι εκεί, δήλωσε ο ηθοποιός
Ο Αργύρης Αγγέλου μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, την καλλιτεχνική του κλίση και την οικογένειά του, μεταξύ άλλων, στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον» την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου.
Αρχικά, σχετικά με τα παιδικά του χρόνια δήλωσε: «Η οικογένειά μου ήταν παραδοσιακά αθλητική οικογένεια. Η οικογένεια μου με έσπρωχνε να παίξω μπάσκετ αλλά εγώ έπαιζα άθλια. Προσπάθησαν πάρα πολύ να με σπρώξουν προς τα εκεί. Έπαιξα πάρα πολύ… άθλια. Σκοτωνόντουσαν όλοι στο σχολείο για το ποιος θα με πάρει στην ομάδα γιατί είχα αδελφό που έπαιζε στην Α1. Τους έλεγα: “Παιδιά δεν ξέρω”. Έχω φάει ρεζιλίκι με την μπάλα μικρός».Και έπειτα πρόσθεσε: «Η πρώτη μου καλλιτεχνική επαφή ήταν με την μουσική, το πρώτο πράγμα που θυμάμαι να ζητάω από τους γονείς μου είναι να με γράψουν στο Ωδείο. Πίστευα ότι η έφεση μου ήταν προς τα εκεί, το έκανα πάρα πολλά χρόνια μέχρι που έμεινα μετεξεταστέως στην πρώτη λυκείου. Έπρεπε να σταματήσω για να διαβάσω εκείνο το καλοκαιρί, γιατί δεν είχα μείνει σε ένα, είχα μείνει σε 5 μαθήματα. Τα πέρασα, το πιο εφιαλτικό καλοκαίρι στη ζωή μου. Το καλοκαίρι ο πατέρας μου για να πεισμώσω μου έλεγε: “Δεν πειράζει εάν δεν τα καταφέρεις το μανάβικο εδώ είναι και σε περιμένει”. Το αγαπούσα το μανάβικο, είχαμε μεγαλώσει όλοι εκεί πέρα, αλλά δεν φανταζόμουν ποτέ ότι η ζωή μου είναι εκεί πέρα. Οπότε στρώθηκα, διάβασα. Τον χειμώνα έκανα την αναζήτησή μου στην ηθοποιία περνώντας από μια παράσταση στο θέατρο Χαλκίδας και είπα “εδώ είμαι”».
