Κρίνεται απαραίτητο να…
Η περιπέτεια του Μανώλη Κονταρού είναι γνωστή. Το 2010 είχε ένα τροχαίο ατύχημα, το οποίο παραλίγο να αποτελέσει την αιτία να παραμείνει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Στη συνέχεια, μετά από θεραπείες περπάτησε ξανά, ωστόσο το 2015 ένα δεύτερο τροχαίο ατύχημα επιδείνωσε την κατάστασή του.
Οι δηλώσεις του Μανώλη Κονταρού για την επιδείνωση της υγείας του
«Δεν είναι το καλύτερο για έναν άνθρωπο που είναι στα καλύτερά του να βρεθεί ξαφνικά σε ένα κρεβάτι ακίνητος. Παρόλο που κατάφερα μετά από μεγάλο αγώνα και κατόρθωσα και σηκώθηκα ξανά και περπατούσα με μία πατερίτσα μετά – η δουλειά, το ξενύχτι, σταμάτησα να κάνω και φυσικοθεραπείες – ξανά επέστρεψα δυστυχώς στο καροτσάκι. Δεν έχω χάσει το χαμόγελό μου, μέσα μου είμαι καλά!
Δεν είναι ακόμα αργά, αλλά πρέπει να απομονωθώ από πολλά πράγματα, να κάνω κάθε ημέρα αυτό που έκανα παλιά. Θα πρέπει να αφήσω άλλα πράγματα, που και αυτά μου έδιναν πολλή χαρά. Είμαι υγιής.
Όταν τα είχα παρατήσει, ”έπεφτα” και τότε μου έλεγε η γυναίκα μου: ”Αν δεν σε ενδιαφέρει ο εαυτός σου, κάν’ το για εμένα, για τα παιδιά σου”. Νιώθω λίγο άβολα, γιατί μπορούσα να το διατηρήσω να κάνω έστω δύο φορές την εβδομάδα τις φυσιοθεραπείες μου και να είχα παραμείνει, όπως ήμουν. Αγαπώ τελικά παραπάνω τη δουλειά μου από τον ίδιο μου τον εαυτό. Εγώ το μόνο πράγμα που στερούμαι είναι ο χορός», είπε ο Μανώλης Κονταρός
«Ήμουν απελπισμένος μέχρι που…»
«Μέσα από αυτήν την δύσκολη στιγμή, είδα πόση δύναμη έκρυβα μέσα μου. Όλοι νιώθουμε πολύ δυνατοί αλλά στην πραγματικότητα ο κάθε άνθρωπος, όπως κι εγώ, δεν ήξερα πόση δύναμη μπορώ να έχω μέσα μου. Άντεξα κι αντέχω τον γολγοθά που ανεβαίνω. Αγαπώ και σέβομαι τον ίδιο τον Μανώλη περισσότερο από πριν. Ειδικά τις πρώτες μέρες ήταν ένα τεράστιο μαύρο βουνό. Τις πρώτες ημέρες ήμουν απελπισμένος μέχρι που ήρθαν τα παιδιά μου στην εντατική. Από τότε δεν έχω σκεφτεί κάτι αρνητικό
