Όσα δεν γνωρίζετε για την αείμνηστη ηθοποιό με το μελαγχολικό βλέμμα.
Αρχοντική, επιβλητική, με αριστοκρατικό στιλ και γατίσια μάτια, η Τζένη Καρέζη έπειθε, εξίσου ως γυναίκα του καλού κόσμου, ως χειραφετημένη μαγκίτισσα και αγωνίστρια ή ωδ κακομαθημένο ναζιάρικο κορίτσι, αποτελώντας ένα από τα πρόσωπα-ορόσημο της λεγόμενης χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και του μεταπολεμικού θεάτρου. Έπαιζε πολύ, αγαπούσε πολύ ζούσε την κάθε στιγμή, όπως έλεγε και η ίδια «Εγώ δεν είμαι για το λίγο». Σχετικά λίγο (58 χρόνια και έξι μήνες) κράτησε μόνο το πέρασμα της από τη ζωή.,. Ως Ευγενία Καρπούζη είχε δει το πρώτο φως του ήλιου τέτοια εποχή, στις 12 Ιανουαρίου του 1934 και έσβησε ωδ αστέρι (έπειτα από γενναία μάχη με τον καρκίνο) στις 27 Ιουλίου ν του 1992… Αν ζούσε, χθες Παρασκευή, θα; έκλεινε τα 84 και με αφορμή αυτή τη γενέθλια επέτειο, κάνουμε σήμερα μία αναδρομή στους σημαντικότερους σταθμούς του συναρπαστικού βίου και της σχεδόν μυθικής σταδιοδρομίας της.
Γεννήθηκε μοναχοπαίδι στην Αθήνα. Ο πατέρας της Κώστας Καρπούζης ήταν ένας αυστηρός γυμνασιάρχης και η μητέρα της Θεανώ δασκάλα. Στα χρόνια της Κατοχής, η μικρή Ευγενία, ήταν περίπου 10 ετών και η ναζιστική θηριωδία τη σημάδεψε για πάντα. Τον Σεπτέμβριο του 43′ δύο συμμαθητές της εκτελέσθηκαν στην πλατεία Αριστοτέλους από τους κατακτητές. Ο Κώστας Καρπούζης ήταν προσωπικός φίλος του Ιωάννη Μεταξά, ένας βαθιά συντηρητικός άνθρωπος. Ωστόσο, ένα ασήμαντο συμβάν, στάθηκε η αφορμή για να χάσει την εύνοια του προσωπικού του φίλου. Έτυχε να βρίσει τον Μεταξά, γεγονός που μαθεύτηκε και ξεκίνησε η «τιμωρία» του, δηλαδή οι συνεχείς μεταθέσεις. Πρώτα μετατέθηκε στη Σύρο και έπειτα στη Θεσσαλονίκη, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Εκεί, στην συμπρωτεύουσα, φρόντισε να γράψει τη μοναχοκόρη του σε καθολικό σχολείο, στην Ελληνογαλλική Σχολή. Σε ένα μάθημα μία καλόγρια φώναξε την Ευγενία με το όνομα Τζένη. Στη μικρή Ευγενία άρεσε πολύ το όνομα Τζένη, το ίδιο και στη μητέρα της. Ο αυστηρός όμως Κώστας Καρπούζης δεν ενθουσιάστηκε στην ιδέα να αλλάξει άνομα η κόρη του. Δεν σταμάτησε ποτέ να τη φωνάζει «Ευγενούλα» ενώ πολύ αργότερα ο λογοτέχνης και θεατρικός συγγραφέας Άγγελος Τερζάκης μετέτρεψε το επίθετο της σε Καρέζη. Στο σπίτι, όταν έλειπε ο πατέρας της, επικρατούσε το γέλιο και η χαρά. Όταν επέστρεφε όμως εκείνος, άλλαζε η ατμόσφαιρα. «Ήμουν μικρούλα τότε για να της πω: “Μάνα, μη με φορτώνεις έτσι. Δεν το θέλω αυτό το φορτίο. Φύγε. Έχεις τη δουλειά σου, έχεις τα νιάτα σου, έχεις την ομορφιά σου. Φύγε. Σταμάτα να ζεις αυτή την απαίσια ζωή. Φύγε. Μη με αφήνεις να τα βλέπω όλα αυτά (…). Ό,τι κι αν συμβεί θα ‘ναι καλύτερο. Φύγε, μάνα. Μάνα μου”. Δεν έφυγε. Έμεινε. Έμεινα κι εγώ», είχε γράψει η ίδια στο βιβλίο της με τίτλο «Τετράδια ζωής». Η οριστική ρήξη πατέρα-κόρης συνέβη όταν η Τζένη αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. «Ο πατέρας της δεν ήθελε με τίποτα να ασχοληθεί η κόρη του με το θέατρο. Το θεωρούσε κάτι πολύ φτηνό», είχε εξομολογηθεί ο γιος της αξέχαστης σταρ και ηθοποιός Κωνσταντίνος Καζάκος. Η νεαρή Τζένη για να τον μεταπείσει έκανε απεργία πείνας. Εννιά μέρες έμεινε νηστική για να καταφέρει να δώσει εξετάσεις στο Εθνικό θέατρο. Τότε η οικογένεια ζούσε στο Χαλάνδρι. Αφού πέρασε στη σχολή του Εθνικού, για έναν χρόνο κατάφερε να κρατήσει μυστικό το γεγονός ότι σπούδαζε υποκριτική. Όταν ο πατέρας τη« το ανακάλυψε, της «απάντησε» με ένα δυνατό χαστούκι., «Ο χωρισμός κόρης-πατέρα έγινε όταν η Τζένη ήταν στην πρώτη τάξη του Εθνικού. Όταν το έμαθε της έδωσε ένα χαστούκι. Δεν δεχότανε αυτή τέτοια πράγματα. Επαναστάτησε. Του έπιασε το χέρι και του είπε: “Αυτό δεν θα ξαναγίνει”. Και πήρε τη μητέρα της και έφυγαν από το σπίτι!», είχε αποκαλύψει ο Κώστας Καζάκος. Από τότε ειδώθηκαν μετρημένες φορές. Εκείνος πήγαινε καμία φορά να τη βλέπει στο θέατρο αλλά φρόντιζε να κάθεται στα πίσω καθίσματα. Την-επισκέφτηκε ξανά, το 1969, μετά τη γέννηση του γιου της Κωνσταντίνου. «Χτύπησε η πόρτα μία ημέρα πήγε να ανοίξει η Τζένη και τον είδε μπροστά της. Έπαθε σοκ. Άνοιξε την πόρτα και κρύφτηκε. Βγήκα και εγώ έξω να δω τι συνέβη. Εκείνος ούτε, μία ματιά δεν μου έριξε.
Ούτε με κοίταξε καθόλου. Της είπε: “Αυτός είναι;”. Και πήγε στο δωμάτιο του Κωνσταντίνου και του έβαλε κάποια ελβετικά φλουριά επάνω του. Κάθισε καμία ώρα και μιλούσε όλο για τον εαυτό του. Πώς θα καταφέρει να ζήσει πολλά χρόνια!», είχε εξομολογηθεί ο Κώστας Καζάκος στη «Μηχανή του Χρόνου». Δύο χρόνια αργότερα, ο Κώστας Καρπούζης σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. «Το τρομερό συμβάν με τον πατέρα της έλαβε χώρα λίγο αργότερα. Υπήρχε κατά βάθος τέτοια αγάπη μεταξύ τους, που είναι να τρομάζει ο άνθρωπος. Μας ειδοποίησαν ότι τον χτύπησε ένα φορτηγό και τον είχαν στο “Λαϊκό” σε κώμα. Δεν συνήλθε ποτέ. Τρέξαμε μέσα στη νύχτα και τον βρήκαμε σε ένα ράντζο. Η Τζένη άρχισε να φωνάζει να φέρουμε γιατρούς από τη Γαλλία, όμως ήταν θέμα ωρών, όπως της έλεγαν οι γιατροί. Το άλλο βράδυ, μετά την παράσταση, μπαίνουμε στο δωμάτιο όπου πλέον τον είχαν μεταφέρει και μέσα στο μισοσκόταδο πλησιάζουμε στο προσκεφάλι του, από τη μία μεριά η Τζένη, από την άλλη εγώ. Είχε κλειστά τα μάτια του, δεν τα άνοιξε ποτέ, και όταν η Τζένη έσκυψε επάνω του, τον άκουσα να λέει “Ευγενούλα”. Μου κόπηκαν τα γόνατα, την έπιασαν τα κλάματα την Τζένη. Δεν ξαναμίλησε εκείνος», είχε αποκάλυψα σε παλαιότερη συνέντευξη του στο «Βήμα» ο Κώστας Καζάκος.
Λίγους μήνες μετά τη γνωριμία τους, ο Ζάχος και η Τζένη βρέθηκαν να διασκεδάζουν στον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον σερ του ελληνικού τραγουδιού. «Δεν μου λες, Γρηγόρη, αν παντρευτούμε θα έρθεις να τραγουδήσεις στον γάμο μας;», είχε πει ο Χατζηφωτίου στον τραγουδιστή, κάνοντας έτσι μία αυθόρμητη πρόταση γάμου στην Καρέζη. Στις 7 Μαΐου του 1962 η Τζένη Καρέζη και ο Ζάχος Χατζηφωτίου παντρεύτηκαν σε εκκλησία της Φιλοθέη;. Ο γάμος τους ήταν το κοσμικό γεγονός της χρονιάς. Εκείνη ήταν ήδη σταρ του σινεμά και εκείνος δημοσιογράφος και συγγραφέας, που μόλις είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις. «Μου τον σύστησαν σε ένα ελληνικό σπίτι. “Χαίρω πολύ” είπαμε αμφότεροι. Ξανασυναντηθήκαμε λίγο μετά, την Πρωτοχρονιά, εδώ στην Αθήνα, που ο Ζάχος ήρθε για διακοπές. Ξαναχαρήκαμε πολύ. Και έναν μήνα αργότερα, κεραυνοβόλα, βιαστικά, αμερικάνικα αν θέλετε, το συναποφασίσαμε να χορέψουμε σαι Φιλοθέη», είχε πει η Τζένη. Οι επίσημοι καλεσμένοι ήταν συνολικά 500 άτομα, όμως τελικά μαζεύτηκαν για την τελετή πάνω από 5.000 άτομα. Η κυκλοφορία στους γύρω δρόμους είχε κλείσει ενώ οι φανατικοί θαυμαστές της έσκιζαν κομμάτια από το νυφικό. Έτσι, κλήθηκε η Αστυνομία, η Χωροφυλακή όπως έλεγαν τότε, για να ανοίξει τους δρόμους, να συγκρατήσει τα πλήθη και να μπορέσει να φυγαδεύσει το ζευγάρι. Οι δυο τους διασκέδαζαν τα βράδια, ταξίδευαν συχνά στο Παρίσι και στο Λονδίνο και απολάμβαναν την κοσμική ζωή. Πέντε χρόνια αργότερα, άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα σύννεφα στη σχέση τους. Τα ωράρια τους ήταν τελείως διαφορετικά, γεγονός που άρχισε να τους κουράζει. Εκείνο όμως που έβαλε το οριστικό τέλος στη σχέση τους ήταν οι φήμες που ήθελαν τον Ζάχο Χατζηφωτίου να την απατά. «Υπήρχαν διάφοροι καλοθελητές Έλληνες που με έβλεπαν στο εξωτερικό και έρχονταν και της έλεγαν τα πλέον παράλογα πράγματα. Τον είδαμε με μια καλλονή εδώ, τον είδαμε με μια άλλη εκεί. Για αυτούς τους λόγους τελικά επήλθα ο χωρισμός (…).θυμάμαι που είχε πει “Εγώ είμαι η Τζένη Καρέζη, δεν γίνεται να με απατάς» είχε εκμυστηρευτεί ο ίδιος.
Ο έρωτας της Τζένης με τον Κώστα Καζάκο ξεκίνησε με μία παρτίδα τάβλι στα γυρίσματα της ταινίας «Κοντσέρτο για Πολυβόλα» στον Ισθμό της Κορίνθου. «Αργούσε το γύρισμα, κάτσαμε δύο-τρείς ώρες να περιμένουμε. Καθόμασταν κάτω από μία ελιά και παίζαμε τάβλι. Ήταν ταβλαδόρισσα η Τζένη. Μανιακή ταβλαδόρισσα. Μεγάλη παρτίδα τάβλι! Τράβηξε 27 χρόνια!», είχε πει ο Κώστας Καζάκος στην κάμερα της εκπομπής «Η Μηχανή του χρόνου». Η ταινία δεν ήταν η πρώτη συνάντηση της Τζένης με τον Καζάκο. Η πρώτη ήταν σε ένα ραδιοφωνικό θέατρο και η άλλη σε μία ταινία του Ερρίκου Θαλασσινού. Δύο συναντήσει όμως που (όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο Κώστας Καζάκος) «ήταν σαν να μην είχαν συμβεί ποτέ». Ήταν Οκτώβριος του ‘67. Έναν χρόνο αργότερα, ανέβαιναν τα σκαλιά της εκκλησίας. Από τη λιτή τελετή, στον Άγιο Χαράλαμπο της γειτονιάς τους, απουσίαζαν οι φωτογράφοι ενώ καλεσμένοι ήταν μόνο στενοί φίλοι και συγγενείς. Η Τζένη Καρέζη είχε επιλέξει ένα μίνι νυφικό ενώ τα μαλλιά της στόλιζαν λευκά λουλούδια. Μετά τον γάμο ακολούθησε γεύμα στη βεράντα του σπιτιού του ζευγαριού. «Θα ήθελα να είχα γνωρίσει πιο πριν τον Κώστα. Να είχα κερδίσει τα χαμένα χρόνια. Τίποτα άλλο. Βλέπεις εγώ σε όλη μου τη ζωή περίμενα τον Κοζάκο. Δεν τον είχα βρει και περιπλανιόμουν», είχε εξομολογηθεί η ίδια. Τον Απρίλιο του 1969 η ευτυχία του ζευγαριού ολοκληρώνεται με τον ερχομό του γιου τους Κωνσταντίνου. «Τα πιο συγκινητικά Χριστούγεννα ήταν εκείνα του ‘ 69. Είχα γεννήσει τον γιο μου και ήταν κάπου 8-9 μηνών. Αυτή η αίσθηση, ότι ένα μωράκι ήταν δίπλα στο δέντρο το χριστουγεννιάτικο, ήταν καταπληκτική. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα πρώτα Χριστούγεννα με το παιδί μου», βλέπουμε να λέει η Ελένη σε μία από τις σπάνιες τηλεοπτικές της εμφανίσεις. Η Τζένη ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερη από την Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ήταν συμμαθήτριες μάλιστα στο Εθνικό, ξεκίνησαν σαν κολλητές φίλες κι έγιναν αντίπαλες όταν έγιναν διάσημες πρωταγωνίστριες. Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω αφήγηση του Ζάχου Χατζηφωτίου; «Ας μη συζητήσουμε για την Αλίκη. Δεν ήταν καλό κορίτσι. Βέβαια, έφταιγε και η Καρέζη. Η Τζένη στον γάμο μας κάλεσε όλο το ελληνικό θέατρο εκτός από την Αλίκη, λέγοντας συνέχεια “Αυτή θα μου χαλάσει τον γάμο”…». Η Αλίκη είχε αντιδράσει λέγοντας: «Εγώ πάντα την προσκαλώ στις δεξιώσεις που κάνω ενώ εκείνη το αποφεύγει συστηματικά. Αν και ξέρει ότι αρέσουμε και οι δυο στον αντρικό κύκλο, εγώ δεν θα τη φοβόμουνα αν διεκδικούσαμε και οι δυο τον ίδιο άντρα», «Ήταν φίλες μόνο όταν πήγαιναν καλά και οι δύο. Η φιλία τους εξαρτιόταν από το πόσα εισιτήρια έκοβε η καθεμία. Στο σινεμά νικούσε η Αλίκη. Στο θέατρο ποτέ», επιμένει ο Χατζηφωτίου. Οι σχέσεις τους αποκαταστάθηκαν όταν και οι δυο τους έγιναν μητέρες-πρωταγωνίστριες, γέννησαν και από τότε και μετά έμειναν φίλες. Η Καρέζη, πάντως”, είχε δηλώσει σχετικά στην τελευταία συνέντευξη της ζωής της (το 1990 στον Παναγιώτη Τιμογιαννάκη): «Για το αν έχω ανταγωνισμό με την Αλίκη Βουγιουκλάκη; Μην τα ακούς αυτά. Ποτέ δεν υπήρξε. Κάποτε εξυπηρετούσε, ειδικά στον κινηματογράφο, τις εταιρείες στο να μας μοιράζονται. Από κει και πέρα είμαστε εντελώς διαφορετικοί σαν χαρακτήρες. Αυτό όμως δεν μας εμπόδισε να έχουμε μια ωραία σχέση ανάμεσα μας» ενώ η Αλίκη «αποχαιρετώντας» την είχε πει: «Θεωρούσα πάντα την Τζένη καλύτερη από εμένα. Ήξερε να παίζει υπέροχα την κωμωδία… Καλύτερα από εμένα».
Η Καρέζη διαγνώστηκε με καρκίνο τη θεατρική χρονιά 1988-69 όταν πρωταγωνιστούσε στην παράσταση «Βυσσινόκηπος» του Τσεχοφ μαζί με τον σύζυγο της Κώστα Καζάκο. Οι παραστάσεις του ζευγαριού διακόπηκαν και η ηθοποιός ταξίδεψε στο εξωτερικό για εξετάσεις. Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει… Τον Μάιο του 1992, δύο μήνες πριν από τον θάνατο της, η Τζένη Καρέζη αναφέρει σε επιστολή της προς τον Τύπο: «Θέλω να ζω με τους δικούς μου”, θέλω να κάνω τη λατρεμένη μου δουλειά. Θέλω να προσφέρω. Να αγαπώ και να με αγαπούν. Δεν χάνονται αυτά. Δεν πρέπει να χαθούν. Δεν θέλω να χαθούν. Και πάντα θα ελπίζω».
