Ένα ανήσυχο παιδί που δεν μπορούσε να κάτσει στον καναπέ, ήθελε να τρώει μόνο πατατάκια και χανόταν μες στα ιαπωνικά κόμιξ. Ο Μίλτος Τεντόγλου γράφει ιστορία με τους δικούς του όρους.
Η μητέρα του δις πλέον χρυσού Ολυμπιονίκη, Μίλτου Τεντόγλου είχε μιλήσει για το παιδί της και τα πρώτα χρόνια της ζωής του- από τότε που φαινόταν ότι δεν πρόκειται να σταθεί ήσυχος. Η κ. Ιωάννα Παπαδημητρίου είχε παραχωρήσει τη συνέντευξη στην εφημερίδα ΦΩΣ, στον αθλητικογράφο Θέμη Σινάνογλου, στις 05/08/2021 μετά το πρώτο ολυμπιακό μετάλλιο του Τεντόγλου στο Τόκιο. Αν και έχουν περάσει χρόνια στη συνέντευξη αποτυπώνεται η προσωπικότητα του αθλητή και τα γερά θεμέλια που έλαβε από την οικογένειά του.
Φέτος, η οικογένεια του Μίλτου βρισκόταν στο Παρίσι προκειμένου να τον στηρίξει στον μεγάλο του αγώνα, φορώντας μάλιστα μπλουζάκια που έγραφαν “Miltos was here”. Μότο που προέκυψε από τον δημιουργό της σειράς ρούχων “fuit was here”, τον Γιάννη Ευαγγελόπουλο, ο οποίος διατηρούσε επί χρόνια καφέ στα Γρεβενά, όπου σύχναζε η οικογένεια. Ο ίδιος ο αθλητής δήλωσε πως απόλαυσε την απονομή στο Παρίσι καθώς “στις κερκίδες καθόταν η μητέρα και η αδερφή μου”.
Ακολουθεί η συνέντευξη από την εφημερίδα ΦΩΣ:
-Έμαθα από τα Γρεβενά ότι ο μπαμπάς του Μίλτου είναι στη Γερμανία οικονομικός μετανάστης και περάσατε δύσκολα… Εσείς τον μεγαλώσατε μόνη σας;
Τους μεγάλωσα μόνη μου από το 2009. Μέχρι το 2012 ήταν ο μπαμπάς τους στα Γρεβενά, μετά αναγκάστηκε να φύγει στη Γερμανία λόγω οικονομικής καταστροφής. Εκεί μεγάλωσε, εκεί ήταν οι γονείς του, εκεί επέστρεψε.
-Πόσα παιδιά έχετε;
Τον Μίλτο και μία υπέροχη κόρη.
-Πόσο είναι η κόρη;
Είναι 22. Έχουν μικρή διαφορά μεταξύ τους.
-Ο Πομάσκι μού είχε πει για τα μεγάλα προβλήματα στις συνθήκες προπόνησης, για τις κακές εγκαταστάσεις. Ποιος βοήθαγε οικονομικά τον Μίλτο στα δύσκολα χρόνια;
Υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που βοηθούσαν στα δύσκολα τον Μίλτο. Και από τη Γυμναστική Ένωση όπως ο κ. Παπαζήσης και άλλοι που μπορεί να του έδιναν ένα μπλουζάκι Nike ή ένα ζευγάρι παπούτσια Adidas ή Puma, διότι ο Μίλτος πήγαινε στους αγώνες με απλά ρουχαλάκια. Θυμάμαι είχαμε πάει σε κάτι αγώνες με τον Βαγγέλη Παπανίκο -στον οποίο χρωστάμε πάρα πολλά, διότι αυτός τον προσέλκυσε στον αθλητισμό και τον παρέδωσε υγιή στον κ. Πομάσκι, πολύ σημαντικό αυτό-, όλοι οι αθλητές φορούσαν ακριβά ρούχα και παπούτσια και ο Μίλτος φαινόταν σαν καημένο…
-Δυνατή φράση αυτή.
Την αλήθεια μου σας λέω. Και δεν είναι τόσο οι φίρμες, είναι η ακαταλληλότητα των ρούχων. Φορούσε μπλούζες φαρδιές που τις έβαζε μέσα από τις φόρμες για να μην αφήνουν αποτύπωμα στο σκάμμα όπως έπεφτε. Κοιτούσα τα άλλα παιδιά, κοιτούσα και τον Μίλτο και ένιωθα άσχημα διότι δεν μπορούσα να του παρέχω αυτά που έπρεπε, είχε πάθει και οικονομική καταστροφή ο πατέρας του. Και μου έλεγε ο Βαγγέλης “Ιωάννα, μη στενοχωριέσαι, οι άλλοι φοράνε τα ακριβά ρούχα, ο Μίλτος σπάει τα ρεκόρ”. Πάντως το παιδί δεν είναι τύπος που δίνει σημασία στην εξωτερική εμφάνιση, αν ήταν άλλος δεν ξέρω αν θα πήγαινε τότε στους αγώνες ή θα απαιτούσε να του παρέχουμε αυτά που είχαν οι άλλοι.
-Τι θυμάστε ξεχωριστό από τα παιδικά του χρόνια; Ήταν υπερκινητικός;
Ναι, όποτε έβλεπε τηλεόραση δεν καθόταν κανονικά στον καναπέ, καθόταν στην πλάτη του καναπέ, στο μπράτσο του καναπέ, πηδούσε πάνω από την πλάτη του καναπέ!
-Φαντάζομαι τι περάσατε με το παρκούρ… Κλαίγατε; Τον παρακαλούσατε να σταματήσει;
Πριν από το παρκούρ είχα άλλη ταραχή με κάτι ακροβατικά που έκανε με το ποδήλατο! Του είχε κολλήσει αυτό με το ποδήλατο και με έπιανε η ψυχή μου. Αλλά ευτυχώς δεν είχε χτυπήσει.
-Στο παρκούρ είχε τραυματιστεί ποτέ;
Ναι. Είχε χτυπήσει και δεν το έλεγε, το έκρυβε. Και δεν ήταν ο τύπος που θα έπαιρνε φάρμακα, υπέμενε. Γενικώς είναι εσωστρεφής, πρέπει να τον ανακαλύψεις. Δεν μιλάει, αλλά πράττει. Είναι ευφυέστατος.
-Θα σας τα ρωτήσω όλα, πείτε μου πρώτα την ιστορία με το παρκούρ.
Τον πρώτο τραυματισμό τον είχε κρύψει, αλλά ξαναχτύπησε στο ίδιο σημείο και δεν μπορούσε να περπατήσει. Αναγκάστηκε να το πει, πήγαμε στον ορθοπεδικό, έκανε μαγνητική και έπρεπε να κάνει επέμβαση στον μηνίσκο.
-Σε ποια ηλικία;
14 στα 15 αν θυμάμαι καλά. Μετά την επέμβαση έπρεπε για τρεις εβδομάδες να είναι με πατερίτσες. Εκεί να δείτε τι τράβηξα, εγκεφαλικό! Έκανε ακροβατικά με τις πατερίτσες!
-Συγγνώμη που γελάω.
(γελάει και εκείνη). Έχουμε μια εσωτερική σκάλα και κατέβαινε τα σκαλιά τρία τρία! Κι όσο με έβλεπε να φωνάζω τόσο έκανε κόλπα με τις πατερίτσες! Πάμε στον ορθοπεδικό, τον εξετάζει και του λέει “ρε Μίλτο, εσύ τις κουβαλάς τις πατερίτσες, δεν σε κουβαλάνε! Πέτα τις”.
-Η αδελφή του ήταν έτσι ως παιδί ή το αντίθετο;
Εντελώς το αντίθετο.
-Αυτό με τα γιαπωνέζικα κόμικς σάς ταλαιπώρησε;
Έπαιζε πολλές ώρες βιντεογκέιμς. Πολλές ώρες, είχα ανησυχήσει, δεν το ήθελα αυτό. Ίσως επειδή είναι εσωστρεφής. Ζωγραφίζει πολύ καλά να ξέρετε, φτιάχνει πολύ ωραία σκίτσα από τα κόμικς, χωρίς να έχει πάει ποτέ σε σχολή. Τα βλέπει από μικρός αυτά τα γιαπωνέζικα. Αν είδατε την κίνηση που έκανε στην παρουσίαση, ήταν αντιγραφή από ένα τέτοιο σκηνικό. Μαθαίνει πολύ εύκολα, έχει μάθει και γιαπωνέζικες λέξεις και καταλαβαίνει, έχει μεγάλη αντίληψη, αυτό είναι το ατού του και στον αθλητισμό. Τα σκίτσα που έχει κάνει διακοσμούν το δωμάτιό του στα Γρεβενά.
-Τι φαγητό τού φτιάχνατε και του άρεσε πιο πολύ;
Ααα, τα μπιφτέκια! Για πλάκα το λέω, διότι δεν τα πετύχαινα ποτέ και δεν τα έτρωγε!
-Αυτοσαρκάζεστε και εσείς όπως εκείνος.
Δεν είχε αγαπημένο φαγητό γενικώς.
-Δύσκολο παιδί στο φαΐ;
Ναι, πολύ. Έτρωγε σπάνια και όταν ήθελε, ακόμα και τα πρώτα του χρόνια στον στίβο. Η διαιτολόγος του ΣΕΓΑΣ είχε απελπιστεί. Μου έλεγε “τον κυνηγάω τόσο καιρό, έχω παραδώσει τα όπλα μαζί του”!
-Τέτοια θέλω, τέτοιες ιστορίες. Τι έτρωγε;
Παιδί μου, τον κυνηγούσαμε να φάει πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, του λέγαμε να τρώει φρούτα, μάταια. Αυτός με πατατάκια και φουντούνια ήθελε να τη βγάζει. Και με έπιανε το άγχος. Αλλά αυτός έλεγε “μαμά, εγώ με τα φουντούνια πηδάω”! Και να φανταστείτε ο πατέρας του είναι μάγειρας! Και ο παππούς του είχε εστιατόριο στη Γερμανία!
-Θυμηθείτε κάποια ιστορία από τα παιδικά του χρόνια παράξενη.
Κάποια στιγμή, μου ζήτησε να του κάνω ένα χαλί με λευκές κόλλες Α4, να τις ενώσω μεταξύ τους. Έπαιζε “Σούπερ Μάριο” τότε, ένα βιντεογκέιμ. Και ζωγράφισε όλες τις πίστες, τις είχε αποτυπώσει τέλεια! Είχε φτιάξει όλο το παιχνίδι πάνω στο χαρτί και απορούσα πώς το έκανε.
-Εσείς εργαζόσασταν;
Ναι, ήμουν δασκάλα. Φέτος τελείωσα, έκανα αίτηση συνταξιοδότησης.
-Οπότε είχατε ζήσει πολλά παιδιά και καταλαβαίνατε τις ιδιαιτερότητες αυτού του παιδιού.
Ναι. Είχε φίλους πάντως. Παρότι εσωστρεφής, έρχονταν παιδιά στο σπίτι, παίζανε μαζί. Όμως είχε πάντα τον δικό του τρόπο, ήθελε να το κάνει με τον τρόπο του.
-Στο σχολείο ήταν καλός μαθητής; Φαντάζομαι δεν ήταν της πειθαρχίας.
Όχι, δεν την είχε την πειθαρχία ούτε το πρόγραμμα. Ήταν ο μαθητής που έχει τα προσόντα, αλλά δεν κάθεται να ασχοληθεί. Πάντα οι καθηγητές του στο μουσικό σχολείο που πήγε μου έλεγαν ότι είναι πολύ έξυπνος, με αντίληψη να πιάνει το μάθημα από την παράδοση, αλλά δεν καθόταν να ασχοληθεί.
-Τι έλεγε ότι ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει;
Δοκιμαστής ηλεκτρονικών παιχνιδιών (γελάει)! Και γράφτηκε στην Πληροφορική, αλλά δεν πήγε ποτέ. Βεβαίως είναι απαιτητική σχολή και εκείνος είχε πια βαρύ πρόγραμμα προπονήσεων.
-Ο χειμώνας στα Γρεβενά είναι βαρύς.
Πολύ βαρύς.
-Περάσατε προβλήματα πριν γίνει ο Μίλτος αστέρι με τη θέρμανση;
Περάσαμε…
-Βοήθεια από την πολιτεία υπήρξε όταν το είχε ανάγκη;
Εγώ δίνω συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που πήγαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες διότι, αν σκεφτούμε τις συνθήκες προετοιμασίας των δικών μας παιδιών σε σύγκριση με παιδιά από άλλες χώρες, είναι αξιέπαινα. Ο Μίλτος τον χειμώνα μού έλεγε ότι πονάνε τα γόνατά του διότι έχει κρύο μέσα στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Κι άλλες φορές το ταβάνι έσταζε.
-Μου τα είπε ο Πομάσκι.
Ξέρετε ότι έχει τραυματιστεί αθλητής επειδή γλίστρησε στο ταρτάν από το νερό που έσταζε από το ταβάνι; Στα δε Γρεβενά για χρόνια δεν είχε ταρτάν. Πρόσφατα το έβαλαν. Δεν είχε καν κλειστό.
-Τις δηλώσεις του πώς τις είδατε μετά το μετάλλιο;
Περίμενε ότι θα είχε καλύτερες επιδόσεις, είναι ειλικρινής. Ήταν αγχωμένος και είχε να ανταγωνιστεί πολύ καλούς αθλητές. Τους Κουβανούς αυτούς τους βρίσκει μπροστά του από το 2015. Ήταν 17 χρόνων, είχε βγει στο Παγκόσμιο πέμπτος με αυτούς. Είναι η πρώτη φορά που τους νικάει, σαν να έσπασε ένα ψυχολογικό φράγμα. Και μάλιστα τους νίκησε σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
-Πού πιστεύετε ότι μπορεί να φτάσει;
Πάντα του είχα εμπιστοσύνη, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια ειδικά πιστεύω ότι θα σπάσει το ρεκόρ του Τσάτουμα που είναι πολύ μεγάλη επίδοση. Και μετά δεν θα ήθελα να πω…
-Ο Πομάσκι τι λέει;
Πάντα έλεγε ότι έχει περισσότερα μέτρα στα πόδια του, αλλά να μην έχει τραυματισμούς.
-Την κοπέλα του την ξέρετε; Την Κερκυραία.
Όχι, δεν είναι Κερκυραία η κοπέλα του.
-Όλα τα σάιτ το έγραψαν και είχαν φωτογραφίες της και το όνομά της.
Αυτή ήταν η προηγούμενη κοπέλα του. Θα τον κάνουν τα media να μαλώσει με την τωρινή (γελάει)! Μου το είπε και η κόρη μου που το είδε, γράψτε ότι δεν είναι αυτή η κοπέλα του. Είναι η πρώην.
-Τι ομάδα είναι στο ποδόσφαιρο;
Δεν ασχολείται καθόλου. Το είχε μαράζι ο παππούς του που δεν ασχολιόταν ο Μίλτος με το ποδόσφαιρο.
-Τι ομάδα ο παππούς;
Σάλκε στη Γερμανία. Από ελληνικές δεν ξέρω. Ο Μίλτος έπαιζε λίγο μπάσκετ, στο Λύκειο πηδούσε και έπιανε το καλάθι και εντυπωσιάζονταν τα παιδιά.
-Πόσο ύψος έχει;
1,87 μ. Τότε ήταν πιο κοντός, αλλά ιδιαίτερα αλτικός.
-Πώς θέλετε να κλείσουμε;
Τώρα αρχίζουν και τον καταλαβαίνουν, τον είχαν για περίεργο τύπο… Επειδή δεν ήθελε να βγαίνει στα φώτα της δημοσιότητας, τον είχαν για περίεργο άνθρωπο… Είχε παρεξηγηθεί ένα διάστημα. Δεν είναι εύκολο να τον καταλάβεις, πρέπει να προσπαθήσεις.
Εμένα μου άρεσε που τον ρωτήσανε “πώς νιώθεις που είσαι χρυσός ολυμπιονίκης;” και απάντησε “δεν νιώθω κάτι, πειράζει; Είναι κακό;”. Αλλά το είπε με γλυκό ύφος. Είναι ευγενικό παιδί. Όλοι οι προπονητές μού έλεγαν ότι είναι πολύ ευγενικό παιδί.
Απλώς δεν πάει με το ρεύμα να λέει αυτά που λένε όλοι οι άλλοι. Εμένα οι προπονητές του όλοι μου έλεγαν ότι εκτός από καλός αθλητής είναι και καλό παιδί. Και κρατούσα αυτό ως μάνα.
