Γράφει Ζένια Πιττακή
Έχουμε ακούσει πολλές φορές για συμπερίληψη στον κόσμο της μόδας και της ομορφιάς, όμως είναι λίγες οι φορές που η θεωρία βρίσκει ανταπόκριση στην πράξη. Η Λίβι Ντιν έχασε το μάτι της σε ηλικία 12 ετών από καρκίνο, αλλά αυτό δεν την σταμάτησε από το να είναι σήμερα μοντέλο και να ποζάρει ακόμα και για τη Vogue αποδεικνύοντας ότι η ομορφιά δεν χωράει σε καλούπια. Αυτή είναι η ιστορία της, όπως τη διηγήθηκε στην Telegraph.
Η Λίβι ήταν 12 ετών όταν παρακάλεσε τη μαμά της να την πάει στον οφθαλμίατρο για να βάλει γυαλιά οράσεως που τότε ήταν της μόδας. Όπως αποδείχθηκε, είχε όντως κάποιο πρόβλημα η όρασή της αλλά όχι αυτό που περίμεναν. Ο οφθαλμίατρος την έστειλε να το κοιτάξει στο τοπικό νοσοκομείο και από εκεί την παρέπεμψαν σε νοσοκομείο στο Λονδίνο όπου ήρθε η διάγνωση. Ρετινοβλάστωμα, καρκίνος στο μάτι.
Όσο η μητέρα και η γιαγιά της έκλαιγαν, εκείνη ρώτησε μόνο αν πρόκειται να πεθάνει. Ο γιατρός της είπε ότι «στη χειρότερη περίπτωση θα χάσεις το μάτι σου, αλλά θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μη συμβεί». Μέχρι σήμερα, είναι η μεγαλύτερη σε ηλικία που έχει διαγνωστεί με ρετινοβλάστωμα στη Βρετανία, αφού ο συγκεκριμένος τύπος καρκίνου συναντάται συνήθως σε παιδιά κάτω των 4 ετών. Κανείς δεν μπορούσε, λοιπόν, να της πει με βεβαιότητα τι θα γίνει.
Ξεκίνησε χημειοθεραπείες κάθε 3 εβδομάδες και θυμάται ότι σκεφτόταν ότι θα είναι το «άρρωστο παιδί» στο σχολείο. Έχασε τα μαλλιά της και τα παιδιά τη φώναζαν αγόρι και την κορόιδευαν για τα κενά στο κεφάλι της. Έχασε τις τρίχες στα βλέφαρα, τις μασχάλες, τα φρύδια, τα πόδια – τη στιγμή που οι φίλες της ξεκινούσαν να ξυρίζονται για πρώτη φορά. Η περίοδός της που είχε έρθει μόλις λίγους μήνες πριν, κόπηκε. «Κι ενώ όλοι μεγάλωναν, εγώ ένιωθα σαν να ξέμενα πίσω στην παιδική ηλικία», λέει χαρακτηριστικά.
Στα 14 της έκανε Πρωτοχρονιά στο νοσοκομείο γιατί οι γιατροί χρειάστηκε τελικά να αφαιρέσουν το μάτι της. Εκτός από τους αφόρητους πόνους, αυτό που την τρόμαζε περισσότερο ήταν η προοπτική ενός παραμορφωμένου προσώπου μέχρι που μια νοσοκόμα την έπεισε να κοιταχτεί στον καθρέφτη και συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν τόσο άσχημα όσο πίστευε. Χρειάστηκε άλλη μία σειρά από χημειοθεραπείες για να περάσει εντελώς σε ύφεση ο καρκίνος. Η ίδια παραδέχεται ότι κάποια στιγμή ήταν τόσο αδύναμη και τόσο παραδομένη στο να πεθάνει που το νοσοκομείο κάλεσε τις κοινωνικές υπηρεσίες για να την πάνε με το ζόρι για θεραπεία.
«Ποτέ δεν μπόρεσα να ζήσω ως φυσιολογική έφηβος, αλλά η ασθένειά μου με δίδαξε ότι υπάρχει κάτι περισσότερο στη ζωή από τις μικρές ενοχλήσεις και τα δράματα στα οποία όλοι συχνά βυθιζόμαστε. Προσπάθησα να προχωρήσω όσο καλύτερα μπορούσα, με τεράστια βοήθεια από ένα πανέμορφο προσθετικό μάτι που σχεδιάστηκε για μένα στο Οφθαλμολογικό Νοσοκομείο Moorfields από έναν καλλιτέχνη, ο οποίος καθόταν μαζί μου για ώρες, ζωγραφίζοντας χρυσές κηλίδες στην καφέ ίριδά μου, προσθέτοντας φλέβες και φροντίζοντας να φαίνεται όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικό», αναφέρει η Λίβι.
Η καριέρα στο μόντελινγκ
Η Λίβι εξηγεί ότι «δεν νιώθει ο “πραγματικός εαυτός της” όταν φοράει το προσθετικό μάτι». Το φοράει σχεδόν καθημερινά όταν κυκλοφορεί για να διατηρείται το σχήμα της κόγχης του ματιού, αλλά νιώθει πολύ πιο όμορφη χωρίς αυτό.
Πριν από τρία χρόνια, ενώ δούλευα ως καθαρίστρια στην εταιρεία της αδερφής μου, μίλησα δημόσια για την απώλεια του ματιού μου, κάνοντας μια ανάρτηση στο Instagram χωρίς το προσθετικό μου. Αυτό τράβηξε την προσοχή του μοντέλου Κέιτι Πάιπερ, η οποία τυφλώθηκε στο ένα μάτι μετά από επίθεση με οξύ και με βοήθησε να υπογράψω συμβόλαιο με ένα πρακτορείο μοντέλων», εξηγεί.
«Τώρα έχω ποζάρει χωρίς το προσθετικό μου μάτι για το περιοδικό Vogue. Το όνειρό μου είναι ένα μικρό κορίτσι που της λείπει το μάτι, ίσως λόγω ρετινοβλαστώματος, να με δει και να ξέρει ότι είναι όμορφη, όπως ακριβώς μου έλεγε πάντα η μητέρα μου».
Η ζωή της Λίβι Ντιν σήμερα
Το ίδιο instagram post που της έφερε την καριέρα στο μόντελινγκ, έφερε στη ζωή της και έναν παιδικό φίλο που έμελλε να γίνει ο σύντροφός της και να αποκτήσουν μαζί ένα αγοράκι.
«Ο Μαξ (ο σύντροφός της) μου ζήτησε να βγάλω το μάτι μου μπροστά του νωρίς στη σχέση μας, γιατί ήθελε να δει τον πραγματικό μου εαυτό. Ο γιος μου γνωρίζει για το μάτι μου επίσης – μου το δίνει ή το τοποθετεί στο βλέφαρό μου όταν είμαι ξαπλωμένη. Η προτεραιότητά μου τώρ είναι να μεγαλώσω ένα παιδί με καλοσύνη, που ξέρει ότι η μαμά του είναι λίγο διαφορετική και θα φροντίζει πάντα να αντιμετωπίζει με σεβασμό και υποστήριξη τους ανθρώπους που μπορεί να μην ταιριάζουν με τα συνηθισμένα πρότυπα».
