Λίγες ώρες πριν ανέβει στην σκηνή της πλατείας Αριστοτέλους και δώσει το σύνθημα για να ανάψει το χριστουγεννιάτικο δέντρο, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης μίλησε για τη μουσική, την πορεία του, τα social media και αναφέρθηκε στην απόφαση της Χαρούλας Αλεξίου να σταματήσει το τραγούδι.
Αρχικά ανέφερε: «Είναι μεγάλο στοίχημα για έναν καλλιτέχνη να επιλέξει τραγούδια που μένουν στο χρόνο. Η επιλογή του αυτή είναι και προσωπική απόφαση, εάν δηλαδή προτιμά επιτυχίες πυροτέχνημα ή τραγούδια που θα αγγίζουν την ψυχή, θα ταξιδεύουν το κοινό ή ακόμη θα θυμίζουν στιγμές από τη ζωή του και θα δημιουργούν εικόνες και συναισθήματα. Είναι πολύ όμορφο σε συναυλίες ή ακόμη και σε μουσικές παραστάσεις να βλέπει κανείς να τραγουδούν και να χορεύουν δίπλα δίπλα διαφορετικές δεκαετίες μαζί από 20 έως 60 ετών.
Είναι ένα προσωπικό στοίχημα που το έχω και ως δημιουργός τραγουδιών αγαπημένων καλλιτεχνών.
Όταν χάνεται η διαχρονικότητα χάνεται και η ιστορία ενός τραγουδιού και όταν το τραγούδι ξεχνιέται κάτι πιθανόν να ήταν ατελές. Ο κόσμος δεν ξεχνά κάτι που αγαπά κάτι που τον συνδέει με τη σκέψη και το συναίσθημα. Και το τραγούδι έχει αυτή τη μαγική ικανότητα όταν μένει ανεξίτηλο στο χρόνο και δε σβήνει από τη μνήμη των ανθρώπων είναι διαχρονικό και όχι αδιάφορο».
Τα «βιώματα» δείχνουν να χάθηκαν ή και να άλλαξαν. Αυτό σας επηρεάζει και εσάς τους δημιουργούς για τα τραγούδια που γράφετε;
Οι στίχοι και η μουσική είναι ένα αέναο βαλς συναισθημάτων. Οι δημιουργοί βασίζονται στα βιώματα της εποχής, δεν ζουν στη γυάλα ενός άλλου κόσμου.
Μην ξεχνάτε ότι η κοινωνία μας έχει ζήσει πολλά. Οικονομική κρίση, covid που τρόμαξε και ανάγκασε πρωτόγνωρα τους ανθρώπους να απομονωθούν στα σπίτια τους. Ο καλλιτέχνης δεν παραμένει αμέτοχος, προσπαθεί με τους στίχους και τη μουσική σε κάθε συγκυρία να δίνει τόνο αισιοδοξίας και δύναμη για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες. Ας μην ξεχνάμε ότι η μουσική είναι το γιατρικό της ψυχής σε κάθε χαρά ή λύπη.
Σήμερα μπορεί ένας καλλιτέχνης να «θωρακιστεί» από τα αρνητικά σχόλια στο διαδίκτυο; Και αν ναι, ποιος είναι ο τρόπος;
Η ζωή όλων έχει μια ιστορία που τους ακολουθεί. Κάποτε κοίταζα τα αρνητικά σχόλια. Τώρα πλέον εκμαιεύω τις καλοπροαίρετες και ουσιαστικές προθέσεις. Οτιδήποτε άλλο το αφήνω πίσω μου.
Η Χάρις Αλεξίου έδειξε το μεγαλείο της και στην δύσκολη απόφαση της να σταματήσει να τραγουδάει, επειδή πάνω από όλα ένιωθε η ίδια ότι δεν την ακολουθεί η φωνή της. Τελικά, η καριέρα ενός τραγουδιστή έχει τέλος; Πρέπει να παίρνουν αυτή την απόφαση οι καλλιτέχνες;
“Με την Χάρις Αλεξίου έχουμε συνεργαστεί δισκογραφικά, είμαστε φίλοι. Είναι μια σπουδαία καλλιτέχνης, από τις σημαντικότερες της γενιάς της που η φωνή της πλημμυρίζει τη καρδιά όλων μας από συναισθήματα. Το να σταματήσει κάποιος να τραγουδά είναι μία προσωπική απόφαση. Ο καλλιτέχνης όμως δεν σταματά να ασχολείται με την τέχνη ακόμη και αν αποφασίσει να απέχει από τη μουσική σκηνή. Η τέχνη είναι η προέκταση της ζωής και της προσωπικότητάς του.” είπε στον Θεολόγο Ηλίου και στο makthes.
