Την Πέμπτη δικάζεται η ανθρωπιά

Ο Πέτρος Καπετανόπουλος, που δικάζεται την Πέμπτη 1 Ιουνίου, είναι ένας άνθρωπος που σε μια κρίσιμη στιγμή δεν υποκλίθηκε στη λογική του «τι με νοιάζει εμένα;».

Το βράδυ του Σαββάτου της 21ης  Ιουλίου στην περιοχή του Κολωνού, ακούγοντας φασαρία στο πάρκο απέναντι από το σπίτι του, κατέβηκε να δει τι συμβαίνει. Ένας άνθρωπος ήταν ριγμένος στο οδόστρωμα με χειροπέδες και αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ ασκούσαν υπερβολική και αδικαιολόγητη βία εναντίον του, πατώντας τον στην κοιλιά. Όταν ο Καπετανόπουλος ζήτησε εξηγήσεις από τους αστυνομικούς για την απαράδεχτη συμπεριφορά τους, οι ίδιοι τον συνέλαβαν και  εν συνεχεία τού ασκήθηκε από την Εισαγγελία δίωξη.

Διαμαρτυρήθηκε για τον βασανισμό και τον εξευτελισμό του μετανάστη με τη λογική ερώτηση: «γιατί τον πατάς αφού τον έχεις ήδη συλλάβει;». «Αυτό που είδες δεν είναι τίποτα, αυτή είναι κλωτσιά», ήταν η απάντηση που εισέπραξε, με ένστολο να ξανακλωτσά επιδεικτικά στην κοιλιά τον συλληφθέντα, μέχρι που εκείνος σφάδαξε από τον πόνο.

Ο Πέτρος Καπετανόπουλος έκανε το αυτονόητο για κάποιον που θέλει να λέγεται άνθρωπος. Δεν σιώπησε μπροστά στην αστυνομική και ρατσιστική βία, δε φοβήθηκε να ζητήσει το λόγο από τους ένστολους βασανιστές ενός ανθρώπου που είχε ήδη συλληφθεί και ομολογήσει την κλοπή μιας τσάντας.

Την πράξη του αυτή την πλήρωσε. Συλλαμβάνεται και του προσάπτονται πλημμεληματικές κατηγορίες: «αντίσταση κατά της αρχής», «προσπάθεια ελευθέρωσης κρατουμένου» και «ψευδή ανωμοτί κατάθεση».

⇒ Και ενώ ένας απλός πολίτης -που κατεβαίνει, με βερμούδα και σαγιονάρες, 50 μέτρα κάτω απ’ το σπίτι του- προφανώς δεν είναι σε θέση να παρεμποδίσει 4 αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ.
⇒ Και ενώ η κοπέλα της οποίας  εκλάπη η τσάντα, δεν αναφέρει στη μαρτυρία της το παραμικρό για την ύπαρξη συνεργού -πολύ περισσότερο κάτι σχετικό με τον Πέτρο Καπετανόπουλο.
⇒ Και ενώ κάτι τέτοιο δεν προκύπτει ούτε καν από την κατάθεση του αστυνομικού (μοναδικού μάρτυρα κατηγορίας).

Η εισαγγελέας στην οποία προσάγεται, όχι μόνο σχηματίζει κοινή δικογραφία σε βάρος του Πέτρου Καπετανόπουλου και του μετανάστη, αλλά του φορτώνει και «απλή συνέργεια σε ληστεία».

Χρόνια τώρα, τα πλημμελήματα της «αντίστασης» και της «εξύβρισης» αποτελούν συνηθισμένη πρακτική της αστυνομίας να σέρνει στα δικαστήρια «προς γνώση και παραδειγματισμό», όποιον τολμά να δει, να φωτογραφήσει ή να αντιδράσει στις βιαιότητές της.

Ενα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης με χιλιάδες υπογραφές, ψηφίσματα σωματείων και δημόσιες παρεμβάσεις, διατρανώνει την αυταπόδεικτη αθωότητα του Π. Καπετανόπουλου και απαιτεί την παύση κάθε δίωξης επιμένοντας ότι η «ανθρωπιά δεν μπορεί να είναι κακούργημα».