Γράφει: Γιώργος Ρομπόλας
Στη συλλογή διηγημάτων του Isaac Asimov (1920-1992) με τίτλο Εγώ, το ρομπότ (εκδ. Κάκτος) παρακολουθούμε λίγο έως πολύ το πώς ακριβώς θα είναι ο κόσμος μας όταν οι μηχανές δε θα είναι απλά εργαλεία αλλά πιστοί (;) μας σύντροφοι. Ένας στρατός από androids μοιάζει να ταιριάζει μονάχα σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας, βγαλμένο από τα έγκατα του Star Wars, οι τελευταίες εξελίξεις όμως από το μέτωπο της πολεμικής τεχνολογίας δείχνουν ότι δε βρισκόμαστε καθόλου μακριά από ένα τέτοιο σενάριο. Τουλάχιστον, αυτό ευελπιστεί η Ρωσία.
Η κατάσταση όπως την κατέγραψε το Forbes σε άρθρο με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Τα ρομπότ θα αντικαταστήσουν τους στρατιώτες υποστηρίζει η Ρωσία” πραγματικά ακούγεται εντυπωσιακή το λιγότερο, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς ότι, σύμφωνα με όσα δηλώνει ο Vitaly Davydov επικεφαλής του Οργανισμού έρευνας της ρωσικής Αμυντικής Βιομηχανίας: “Οι ανθρώπινοι μαχητές θα αντικατασταθούν σιγά σιγά από ρομπότ που θα μπορούν να κινούνται πιο γρήγορα και να επιλέγουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τους στόχους τους”.
Τα smart όπλα του μέλλοντος
Τα μη επανδρωμένα drones, με άλλα λόγια, θα μοιάζουν με μεσαιωνικά όπλα μπροστά τους ενώ ενδιαφέρον προκαλεί η κυνική δήλωση του πως ο ρωσικός στρατός πήρε “μεγάλα και πολύτιμα μαθήματα” στη Συρία, διδάγματα που θα σκοπεύει να χρησιμοποιήσει στην ανάπτυξη των πολεμικών ρομπότ.
Mετά μη επανδρωμένα χτυπήματα των drones φαίνεται ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά και σε χερσαίες επιχειρήσεις που θα αναλαμβάνουν τα ρομπότ.
Πού ακριβώς βρισκόμαστε τώρα όμως όσον αφορά την ανάπτυξη της κατάλληλης τεχνολογίας; Οι ρομποτικές πολεμικές μηχανές βρίσκονται εδώ και καιρό στο επίκεντρο των ερευνών του ρωσικού στρατού – είτε πρόκειται για το αυτόνομο τανκ ονόματι Uran-9, είτε για drones όπως τα Veer είτε για οχήματα χωρίς οδηγούς όπως ο UGV Marker- απλά ακόμη δεν έχουν αποδώσει τους αναμενόμενους καρπούς. Κάτι που οι Ρώσοι αξιωματούχοι ελπίζουν πολύ σύντομα να αλλάξει. Και όταν λέμε “σύντομα” δεν εννοούμε στο μακρινό μέλλον αλλά μέχρι το 2025 όπως δήλωσε αξιωματούχος που θέλει να παραμείνει ανώνυμος στο πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti.
Έτσι, μετά μη επανδρωμένα χτυπήματα των drones φαίνεται ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά και σε χερσαίες επιχειρήσεις που θα αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας οι ρομποτικοί μας σύντροφοι. Μάλιστα, όσοι ασχολούνται με την ανάπτυξη αυτών των τεχνολογιών (ή και ολόκληρες χώρες όπως η Ρωσία) υποστηρίζουν ότι μόνο “καλό” μπορούν να κάνουν μιας και θα μπορούν να διακρίνουν πιο εύκολα τους αντίπαλους στρατιώτες από τον άμαχο πληθυσμό ενώ η χρήση τους θα μειώσει και το κόστος του αίματος για τον στρατό που τα χρησιμοποιεί.
Δυστυχώς, αυτή είναι μία πολύ απλοϊκή ανάγνωση της ιστορίας. Στον 21ο αιώνα έχουμε ήδη καταλάβει πως μπορεί τα drones να γλιτώνουν θανάτους στον επιτιθέμενο, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και από την πλευρά του αντιπάλου. Κατά τον ίδιο τρόπο, το να ευελπιστεί κανείς ότι οι πόλεμοι θα γίνουν “πιο δίκαιοι” εξαιτίας της ανάπτυξης smart μηχανών είναι από ουτοπικό έως ηθελημένα κοντόφθαλμο.
Όπως είχε επισημάνει και το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Τορίνο πριν λίγα χρόνια, ελλοχεύουν σημαντικοί κίνδυνοι: “Το πραγματικό ρίσκο με τη χρήση αυτόνομων όπλων είναι ότι μπορούν να οδηγήσουν αρχικά σε “νομική ανευθυνότητα” αλλά και στη συνέχεια σε “ηθική ανευθυνότητα” των συρράξεων, κάτι που μπορεί να φτηνύνει το κόστος του πολέμου, απλοποιώντας την έναρξη μίας σύγκρουσης”.
Γιατί, σε τελική ανάλυση, ποιος θα σταματήσει εκείνον που έχει τα ρομπότ στην κατοχή του από ένα λουτρό αίματος όπου αυτός ως επιτιθέμενος δε θα έχει ούτε μία ανθρώπινη απώλεια;
Από: Esquire IT
