Έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε τρισδιάστατα μοντέλα του ανθρώπινου κεφαλιού αποδεικνύει την προστατευτική ιδιότητα του νερού στα χτυπήματα από κεραυνούς.
Το να γίνετε μούσκεμα σε μια καταιγίδα μπορεί να μοιάζει με την επιτομή μιας κακής ημέρας, αλλά νέες έρευνες δείχνουν ότι θα μπορούσε να είναι σωτήριο σε περίπτωση που χτυπήσει κεραυνός.
Ερευνητές υπέβαλαν σε σειρά πειραμάτων τρισδιάστατα μοντέλα του ανθρώπινου κεφαλιού στο ισοδύναμο ενός άμεσου χτυπήματος κεραυνού, αποκαλύπτοντας ότι υφίστανται μικρότερη ζημιά αν αυτά είναι βρεγμένα.
Σύμφωνα με τον René Machts, συγγραφέα της μελέτης του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Ilmenau της Γερμανίας, εάν βρίσκεστε σε εξωτερικό χώρο και δεν υπάρχει καταφύγιο, το υγρό δέρμα είναι καλύτερο από το ξηρό, καθώς το νερό λειτουργεί σαν προστατευτική στιβάδα. Ωστόσο, όπως προσθέτει, η καλύτερη λύση είναι να περιμένετε σε μια προστατευμένη τοποθεσία την καταιγίδα να κοπάσει.
Ενώ ένα από τα μοντέλα αφέθηκε στεγνό, το άλλο ψεκάστηκε με ένα διάλυμα που αντιπροσώπευε το νερό της βροχής. Στη συνέχεια, κάθε μοντέλο τοποθετήθηκε σε έναν θάλαμο και εκτέθηκε σε 10 προσομοιώσεις άμεσου πλήγματος από κεραυνό.
Γράφοντας στο περιοδικό Scientific Reports, ο Machts και οι συνεργάτες του λένε ότι θεωρητικές μελέτες έχουν προηγουμένως υποδείξει ότι το υγρό δέρμα μπορεί να μειώσει το μέγεθος του ρεύματος που περνάει πάνω από το ανθρώπινο σώμα αν αυτό χτυπηθεί από κεραυνό. Επιπλέον, έρευνες έχουν δείξει ότι τα ζώα με υγρό δέρμα έχουν υψηλότερο ποσοστό επιβίωσης όταν εκτίθενται σε χτυπήματα από κεραυνό.
Ωστόσο, παρέμενε ασαφές πώς το νερό σε ένα βρεγμένο ανθρώπινο κεφάλι μπορεί να επηρεάσει τον αντίκτυπο ενός πλήγματος από κεραυνό. Για να διερευνήσει το θέμα, η ομάδα του Machts κατασκεύασε δύο 3D μοντέλα ανθρώπινου κεφαλιού που αποτελούνται από τρία στρώματα μιας ουσίας που μοιάζει με άγαρ και περιέχει διαφορετικά επίπεδα χλωριούχου νατρίου, αιθάλης ή γραφίτη για να προσομοιάζει τις αγώγιμες ιδιότητες του εγκεφάλου, του κρανίου και του τριχωτού της κεφαλής αντίστοιχα.
Στη συνέχεια σύνδεσαν ηλεκτρόδια με τα διάφορα στρώματα και την πλατφόρμα στην οποία τοποθετήθηκαν τα μοντέλα. Ενώ ένα από τα μοντέλα αφέθηκε στεγνό, το άλλο ψεκάστηκε με ένα διάλυμα που αντιπροσώπευε το νερό της βροχής. Στη συνέχεια, κάθε μοντέλο τοποθετήθηκε σε έναν θάλαμο και εκτέθηκε σε 10 προσομοιώσεις άμεσου πλήγματος από κεραυνό.
Τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν ότι το ρεύμα διέσχισε το επίπεδο του τριχωτού της κεφαλής και για τα δύο μοντέλα κεφαλών, ένα γεγονός γνωστό ως flashover. Ωστόσο, λίγο μετά το χτύπημα, αλλά πριν από το flashover, το υγρό κεφάλι είχε 12,5% χαμηλότερο μέσο ηλεκτρικό ρεύμα στο στρώμα του εγκεφάλου και 32,5% χαμηλότερη ειδική ενέργεια στο τμήμα του εγκεφάλου από το ξηρό κεφάλι – γεγονός που μπορεί να εξηγεί το αυξημένο ποσοστό επιβίωσης των υγρών ζώων σε προηγούμενα πειράματα. Η ομάδα δήλωσε ότι το υγρό κεφάλι παρουσίασε επίσης λιγότερα σημάδια βλάβης, όπως διατρήσεις του τριχωτού της κεφαλής ή ρωγμές, μετά το χτύπημα του κεραυνού.
Ο Machts δηλώνει ότι η έρευνα για το φαινόμενο του κεραυνού είναι πολύ σημαντική. «Με βάση αυτά τα αποτελέσματα σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε περαιτέρω μοντέλα κεφαλής για να ερευνήσουμε την επίδραση ενός καλύμματος κεφαλής και μπορεί να διερευνήσουμε το βέλτιστο υλικό για την μείωση του ρεύματος στο κεφάλι. Αυτό θα μπορούσε σίγουρα να βοηθήσει τους πεζοπόρους που δεν μπορούν να βρουν καταφύγιο».
