Ενσταντανέ τρόμου λίγη ώρα πριν βουλιάξουν στο βαπόρι Greenville του Ποταμιάνου 1953
Απόσπασμα, από το βιβλίο {Το Γραδάρισμα μιας ζωής} του Κώστα Δόμβρου, Α! μηχανικού
Γράφει ο Γαβρίλης Παναγιωσούλης
Ο τρομερός αέρας είχε ξεσηκώσει την θάλασσα, πελώρια κύματα σάρωναν ότι εύρισκαν στο κατάστρωμα. Κύμα μεγάλο έσπασε το πλωριό άρμπουρο και παρέσυρε τον ασύρματο. Μείναμε χωρίς ασύρματο. Ευτυχώς με κίνδυνο της ζωής τους ναύται βρήκαν κατά την υπόδειξή μου ένα κουβάρι ηλεκτρικού σύρματος στο δωμάτιό μου και δώσαμε ρεύμα στον ασύρματο
Διέταξε ο Πλοίαρχος τον υποπλοίαρχο και μερικού ναύτες να επιθεωρήσουν το τόξο του τιμονιού. Κατά την επιθεώρηση ένα πελώριο κύμα τους σκέπασε. Αν δεν είχαν την ετοιμότητα να γαντζωθούν από τα ρέλια θα παρασύροντα στον Ωκεανό. Έτριζε το καράβι σα να ήταν φτιαγμένο από παξιμάδια.
Δυστυχώς το κύμα χτύπησε βαριά στο στήθος τον υποπλοίαρχο, μισοπεθαμένο τον τράβηξαν, σε λίγες ώρες εξέπνευσε. Χάσαμε τον υποπλοίαρχο, κατά τις μεσημβρινές ώρες νέο κύμα πελωρίων διαστάσεων χτύπησε τη γέφυρα μωλώπισε τον πλοίαρχο, κατακομμάτιασε την αριστερή σωσίβιο βάρκα, τα θραύσματα περιπλέχθηκαν στην ράβδο του τιμονιού την έσπασαν και μείναμε ακυβέρνητοι.
…………………………………………………………………
Ευτυχώ στην ώρα αυτήν την κρίσιμη ένας ναύτης Αιγινήτης ο Κώστας είχε το θάρρος και την παλικαριά να αφήσει το άχρηστο πια τιμόνι της γέφυρας να τρέξει στο μηχανοστάσιο που ήταν το μηχάνημα του τιμονιού και ν’ αρπάξει στα χέρια του το μανικέτο και από εκεί βλέποντας τον καπνό της τσιμινιέρας να διευθύνει το πλοίον.
Χάρη στο παλικάρι αυτό σωθήκαμε.
Σε λίγη ώρα μόλις συνήλθε ο πλοίαρχος έδωσε το SOS, κινδυνεύουμε Σώστε μας.
Εκείνη την στιγμή από πολλές ώρες που είχα στο μηχανοστάσιο ανέβηκα πάνω και ηύρα τον ναύτη Κώστα που διεύθυνε το τιμόνι από την ρόδα του μανικέτου περιστοιχιζόμενος από όλους τους άλλους ναύτες, που οι περισσότεροι ήταν τραυματισμένοι και περίτρομοι για την συμφορά που μας βρήκε.
Τι γίνεται Κώστα του λέω;
-Πνιγόμαστε, ο καπετάνιος στη γέφυρα είναι τραυματισμένος στο μάτι, δεν ξεύρει τι του γίνεται.
Κουράγιο, Κώστα, ο Θεός βοηθός…
Κατά τα μεσάνυκτα έλαβε το σήμα κινδύνου το Γαλλικό υπερωκεάνιο (Ιλ ντε Φρανς) και άρχισε η συνεννόηση με τον ασύρματο.
Ευρίσκομαι μακριά περί τα 12 μίλια, πλησιάζω όταν θα φθάσω στα 6 μίλια θα ανάψω όλα τα φώτα και θα ρίξω μια φωτεινή ρουκέτα. Όταν την ειδήτε ρίξατε κι εσείς μια τέτοια για να επισημάνω τη θέση σας.
