Τα χρέη των πρώην Δημάρχων
«Κάποτε, το ηλιακό μας σύστημα θα καταρρεύσει» δήλωσε πριν από έναν αιώνα περίπου ο Bertrand Russell! Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να στενοχωριόμαστε για το οτιδήποτε!
Αυτή την κοσμική προοπτική ανέσυραν αυθόρμητα τα ηλεκτρικά κυκλώματα του εγκεφάλου μου για να με κάνουν να νιώσω καλύτερα, σε πρόσφατη συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου μας, όταν η συζήτηση επί του νέου Προϋπολογισμού έτους 2018 περιστράφηκε, για μια ακόμη φορά, γύρω από τα περίφημα «Χρέη των πρώην Δημάρχων».
«Τα χρέη των πρώην Δημάρχων». Ένιωσα αμέσως να ασφυκτιώ από το φορτίο αυτής της προοπτικής. Μια γενικευμένη έλλειψη χαράς με κυρίευσε. Ένιωσα να συνθλίβομαι από το βάρος των χρεών πάνω στη πλάτη μου. Γρήγορα όμως κατάφερα να βάλω αυτές τις δυσάρεστες σκέψεις σε αναμονή και να επιστρέψω στα χωρικά ύδατα της ηρεμίας.
Η παρέμβαση όμως της Αντιδημάρχου Οικονομικών που ακολούθησε, όρισε μια καμπή στις διαδικασίες της Οικονομικής Επιτροπής. Όπως ανακοίνωσε, κατά την επικείμενη συζήτηση του νέου Προϋπολογισμού στο Δημοτικό μας Συμβούλιο, θα υπάρξει κάποια ειδική αναφορά, μεταξύ άλλων, στο ότι η Δημοτική Αρχή έχει μέχρι σήμερα πληρώσει 13 εκατομμύρια ευρώ σε κεφάλαιο και τόκους για τα «χρέη των πρώην Δημάρχων» γεγονός που περιορίζει τις δυνατότητές της να κάνει περισσότερα από όσα έχει ήδη κάνει.
Παραμερίζοντας τις αμφιταλαντεύσεις και τις αμφιβολίες μου ανέφερα ότι η Δημοτική Αρχή θα πρέπει να εγκαταλείψει αυτό το επιτηδευμένο Καταφύγιο των «Χρεών των πρώην Δημάρχων» διότι ούτε το ύψος των 38 εκ. ευρώ χρέους που ανακοινώθηκε το 2011 είναι ορθό (αντίθετα, είναι εντέχνως παραφουσκωμένο) αλλά πέραν των άλλων, η συνεχής επίκληση του προπατορικού αμαρτήματος (για όλα φταίει ο Αδάμ και η Εύα) δείχνει ατροφία στη παραγωγή ουσιαστικού έργου. Ανέφερα δε, ως παράδειγμα, το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος ή κατ’ άλλους, Δημαρχιακό Μέγαρο.
Η Πινακοθήκη
Όταν η Τράπεζα της Ελλάδος έβγαλε στο «σφυρί» το κτίριο της οδού Παναγή Βαλλιάνου, ο τότε Δήμαρχος Αργοστολίου κ. Γιώργος Τσιλιμιδός ανακοίνωσε ότι θα το αγοράσει για λογαριασμό του Δήμου με δανειοδότηση 1,5 εκατομμυρίων ευρώ. Ταυτόχρονα, ανακοίνωσε ότι η χρήση του κτιρίου επρόκειτο να είναι «Πινακοθήκη».
Μια Πινακοθήκη στο Κέντρο του Αργοστολίου, με 5 ευρώ εισιτήριο (σημείωση: η βόλτα με τα τρενάκια στη Λεωφόρο Βεργωτή κοστίζει 6 ευρώ) θα έκοβε τουλάχιστον 100.000 εισιτήρια κάθε καλοκαίρι. Ποιος από τους εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες του νησιού μας δεν θα έμπαινε να δει την Πινακοθήκη; Ποιος από τους δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες των κρουαζιερόπλοιων δεν θα την επισκεπτόταν;
Με 500.000 ευρώ έσοδα κάθε καλοκαίρι, το κτίριο θα είχε κάνει απόσβεση μέσα στα 3 πρώτα χρόνια λειτουργίας του. Το δάνειο θα είχε αποπληρωθεί. Και στη συνέχεια το ποσό αυτό θα ήταν καθαρό έσοδο για το ταμείο του Δήμου, για να το διαθέσουμε, ας πούμε, στα σχολεία. Για να φτιάξουμε ένα καινούριο, σύγχρονο Γυμνάσιο για τα παιδιά και όχι να περιμένουμε τη στατική ενίσχυση «σεισμοπλήκτων» κτιρίων μιας άλλης εποχής, για να στείλουμε τους μαθητές από την παραγκούπολη του Ξενία στο Αλκατράζ του πρώην «Θυλέων».
Ποιος μπορεί να κατηγορήσει την κίνηση αυτή του κ. Γιώργου Τσιλιμιδού ως απερίσκεπτη; Ποιος μπορεί να κατατάξει το δάνειο αυτό στα επαχθή χρέη του Δήμου και τον πρώην Δήμαρχο Γιώργο Τσιλιμιδό στην κατηγορία του ανθρώπου που πράττει χωρίς να σκέφτεται τις επιπτώσεις των ενεργειών του;
Και όμως, το δάνειο αυτό «φιγουράρει» στην κορυφή της λίστας των «χρεών των πρώην Δημάρχων». Και όμως, το δάνειο αυτό έχει χρησιμοποιηθεί για να στηρίξει το θεώρημα «του Ηθικού Πλεονεκτήματος» της παρούσας Δημοτικής Αρχής.
Το Ισπαχάν
Αντί της Πινακοθήκης, ο σημερινός Δήμαρχος κ. Παρίσης, αποφάσισε να απλώσει ένα ισπαχάν στο δάπεδο του κτιρίου –νεωτερισμός που ελέγχεται ως προς τη σεμνότητά του σε σχέση με το αρχιτεκτονικό ύφος του εσωτερικού του διατηρητέου κτιρίου – και να τοποθετήσει το γραφείο του στη βορειοδυτική πλευρά της ευρύχωρης αίθουσας του ισογείου. Θα μου πείτε: «δεν αξίζει ο κ. Δήμαρχος ένα κτίριο της προκοπής (βέβαια, με εν δυνάμει μισό εκατομμύριο ευρώ έσοδα ως Πινακοθήκη);».
Συμφωνώ. Και ένα και δύο και τρία εκατομμύρια ευρώ αξίζει ο Δήμαρχος. Χαλάλι του. Ένα Δήμαρχο έχει η Κεφαλονιά. Αλλά η επιλογή να γίνει το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος Δημαρχείο και όχι Πινακοθήκη, δεν καθιστά a priori επονείδιστο το δάνειο που λήφθηκε για την αγορά του, ούτε και τον πρώην Δήμαρχο κ. Γιώργο Τσιλιμιδό απερίσκεπτο Χαρχούδα.
Ας σκεφτούμε λίγο πόσο πιο ενδιαφέρον θα ήταν το Κέντρο της πόλης μας με το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδας ως Πινακοθήκη (χώρος μόνιμων συλλογών), το κτίριο της πρώην Νομαρχίας ως Μουσειακό χώρος με τμήματα φιλοξενίας περιοδικών συλλογών και το Αρχαιολογικό Μουσείο επισκευασμένο και ανοιχτό. Θα ήταν ένα αξιοσημείωτο πολιτιστικό σύνολο, ένας πόλος έλξης με ακτινοβολία, με πολλαπλά οικονομικά και άλλα οφέλη για τον τουρισμό και την τοπική μας οικονομία.
400 εκατομμύρια ευρώ
Ας σταματήσει λοιπόν η Δημοτική Αρχή να παραμένει κολλημένη σαν πεταλίδα στο σαθρό βράχο των «χρεών των πρώην Δημάρχων». Ο φετινός προϋπολογισμός του Δήμου είναι 45 εκατομμύρια ευρώ. Άλλους επτά τέτοιους προϋπολογισμούς έχετε διαχειριστεί μέχρι τώρα. Μαζί με τους προϋπολογισμούς των Νομικών Προσώπων του Δήμου (Διαδημοτική, ΔΕΥΑΚ, Λιμενικό Ταμείο κλπ), αθροίζεται ένα ποσό που ξεπερνά τα 400 εκατομμύρια ευρώ. Και ναι μεν – σε σχέση με τους προηγούμενους Δημάρχους – έχετε να διαχειριστείτε τις ανάγκες ολόκληρου του νησιού, έχετε όμως επίσης κληρονομήσει και τη διαχείριση όλων των ταμείων και των εσόδων του νησιού.
Διονύσιος Μινέτος
Δημοτικός Σύμβουλος με την Ανεξάρτητη Ενωμένη Κεφαλονιά
