Απορία –ταλαιπωρία
Σάμη και Πόρο δένουνε
καράβια εις τους μόλους,
πολλά τα δρομολόγια,
μα δεν είναι για όλους.
Καράβι έχει στις οκτώ,
στις δώδεκα, στη μία.
Το βράδυ, το απόγευμα,
εργάσιμη κι αργία.
Ντόπιε, τουρίστα, σε ρωτώ:
Με τι θα ταξιδέψεις;
Με λεωφορείο; Γιώτα χι;
Πες μου τι θα διαλέξεις;
Σωστή η απορία σας
προς την ερώτησή μου.
Μ’ άλλο ένα μυστήριο
υπάρχει στο νησί μου.
Ε! Δεν είναι μυστήριο;
Του ΚΤΕΛ τα λεωφορεία,
δεν μπαίνουν, άγνωστο γιατί,
στης Ζάκυνθος τα πλοία.
Τι το κωλύει άραγε;
Ούτε μια ρόδα βάνει.
Και τ’ αποφεύγει, αλλοίμονο
σα διάολος το λιβάνι.
Παλιά θυμάστε; Πήγαινε
καράβι Σάμη –Πάτρα.
Δεν απορείτε που το ΚΤΕΛ,
το έβλεπε σαν … τράτα;
Και άνοιξε ξανά η γραμμή,
πριν καν το καταλάβουν.
Τους σαλαγάει ο Ποσειδών;
Τρέχουν μη δεν προλάβουν.
Πολλά τα δρομολόγια.
Λίγα τα λεωφορεία.
Ταλαίπωροι θα μένουμε
μ’ αυτή την απορία.
Το Ζιζάνιο τ’ Αργοστολιού.
