«Αγαπημένο μου παιδάκι.
Γιε μου,
Πάντα μου άρεσε να γράφω γράμματα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά νιώθω να «ξεκλειδώνομαι» και να βγάζω όσα νιώθω και αισθάνομαι, αλλά δε μπορώ να εκφράσω με λόγια. Και περίμενα τη μέρα, που θα στείλω και σε εσένα ένα γράμμα. Ένα γράμμα, που θα το διαβάσεις και θα είσαι σε θέση να το καταλάβεις. Και απρόσμενα, ένιωσα ότι η στιγμή αυτή ήρθε… την Ημέρα της Γυναίκας!
Η Ημέρα που γιορτάζει η Γυναίκα: η μάνα, η αδελφή, η σύζυγος, η κόρη. Η Ημέρα που η γυναίκα κέρδισε, σε μεγάλο ποσοστό γιατί υπάρχει δρόμος πολύς ακόμη, αυτά που της ανήκουν. Αν και αυτή η τόσο σημαντική, η τόσο σπουδαία Ημέρα έχει καταντήσει να είναι μία μέρα, που τα μαγαζιά γεμίζουν με γυναικοπαρέες, που γιορτάζουν το ότι είναι γυναίκες! Λες και οι αγώνες όλων εκείνων των γυναικών, με τίμημα ακόμη και την ίδια τους της ζωή, έγιναν για να πιάνει η σύγχρονη γυναίκα, πρώτο τραπέζι πίστα. Δεν είναι κακό, αλλά δεν ήταν για εμένα. Το ότι είμαι γυναίκα μπορώ και το γιορτάζω κάθε μέρα.
Μέχρι που μεγάλωσες. Έγινες σχεδόν 8 χρόνων και καταλαβαίνεις πολλά περισσότερα από την ηλικία σου. Με ρώτησες γιατί γιορτάζουν οι γυναίκες και αν υπάρχει αντίστοιχη γιορτή για τους άνδρες. Δεν ήξερα να σου απαντήσω, δεν κρατάω και ημερολόγιο. Θεώρησες ότι εσείς οι άνδρες είστε ριγμένοι, σε αυτό. Αχ, παιδάκι μου. Θα ήθελα τόσο πολύ να σου εξηγήσω, να σου μιλήσω για τη θέση της γυναίκας πριν πολλά χρόνια, για τη θέση της σήμερα. Για τους αγώνες που έδινε και συνεχίζει να δίνει, για τις αδικίες που έχει υποστεί, για την αντιμετώπιση που έχει ακόμη και σήμερα.
Για τη μάχη της να βγει από την κουζίνα και να διεκδικήσει μία θέση στην κοινωνία ισότιμη με τον άνδρα. Και κάπου εκεί σκέφτηκα: σε ποια κοινωνία; Σε αυτήν, που ακόμη και σήμερα είναι γεμάτη με… Harvey Weinstein; Παντού, υπάρχουν αυτοί οι τύποι και όλο και κάποιος θα βρεθεί στο δρόμο μιας γυναίκας. Εσύ, όμως, παιδάκι μου, θέλω να είσαι η διαφορά. Σε έναν κόσμο γεμάτο Harvey Weinstein, εσύ θέλω να είσαι εκείνος, που θα σέβεται τις γυναίκες, θα τις εκτιμά και θα τις τιμά!
Θα σε βοηθήσω σε αυτό, θα σε διδάξω, θα σε μάθω, θα σε μαλώσω, θα με βρεις απέναντί σου, αν κάνεις το αντίθετο. Σήμερα, λοιπόν, την Ημέρα της Γυναίκας, είναι χρέος μου ως μητέρα να σου πω και να σου μάθω πώς να σέβεσαι τις γυναίκες. Πρέπει, λοιπόν, να ξέρεις ότι:
Ο άνδρας δεν είναι ο δυνατός και η γυναίκα η αδύναμη. Τους ανθρώπους να τους κοιτάς πάντα στην ψυχή τους, εκεί κρύβεται η δύναμη. Και πίστεψε με, πολλές γυναίκες είναι πιο δυνατές από τους άνδρες!
Και ένα κορίτσι μπορεί να είναι καλό στα μαθηματικά. Να είναι καλύτερο και από εσένα. Δεν είναι ντροπή για εσένα. Αντίθετα, να χαίρεσαι για την επιτυχία της και να την παραδέχεσαι.
Δεν υπάρχουν γυναικείες και αντρικές δουλειές. Ένας άνδρας μπορεί να σκουπίσει και μία γυναίκα μπορεί να φτιάξει μία πρίζα που έχει χαλάσει. Ένας άνδρας μπορεί να γίνει σεφ και μία γυναίκα να παίξει ποδόσφαιρο. Ο ένας θα πρέπει να βοηθάει τον άλλον. Και να στηρίζει τα όνειρα του.
Το «όχι» σημαίνει «όχι». Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό. Αν μία γυναίκα σου πει «όχι», θα το σεβαστείς.
Ποτέ να μην εκθέσεις ένα κορίτσι. Όταν μεγαλώσεις και έρθει και το πρώτο σου φιλί, θα το κρατήσεις για εσένα και για το κορίτσι σου. Αν θέλεις να μοιραστείς τη χαρά σου, θα το κάνεις μόνο με φίλους που θα ξέρεις ότι δεν πρόκειται να μιλήσουν.
Θα βοηθάς και θα προστατεύεις τα κορίτσια. Και θα τα υπερασπίζεσαι, όταν χρειάζεται. Δεν θα δειλιάσεις ποτέ και δεν θα σε νοιάζει ποτέ η γνώμη των «νταήδων», όταν θα υπερασπιστείς και θα σεβαστείς ένα κορίτσι.
Δεν θα γελάσεις όταν κάποιος κοροϊδέψει ένα κορίτσι, δεν θα καλύψεις ποτέ κάποιον, αν κάνει κακό σε μία γυναίκα.
Θα προσπαθείς πάντα να μην πληγώσεις ένα κορίτσι. Να είσαι πάντα ειλικρινής και να μην υπόσχεσαι, όσα δε μπορείς να κάνεις.
Και πάντα να θυμάσαι και να έχεις στο μυαλό σου, ότι είμαι κι εγώ γυναίκα.
Σου έχω εμπιστοσύνη,
Η μαμά σου»
