Ο ορισμός του πολιτικού τυχοδιωκτισμού
Όπως είπε ο Αϊνστάιν, η ανθρώπινη βλακεία και το σύμπαν είναι άπειρα και για το σύμπαν δεν ήταν απολύτως σίγουρος. Και αυτό πραγματικά το είπε ο Αϊνστάιν. Δεν είναι fake news. Τα πράγματα βέβαια είναι πολύ πιο πολύπλοκα όταν η διαπίστωση αυτή βρίσκει εφαρμογή στις παρυφές του πολιτικού τυχοδιωκτισμού.
Το που βάζεις τον πήχη ως αντιπολίτευση κάθε φορά προκειμένου η κυβέρνηση να περάσει από κάτω, είναι ίσως μια συνηθισμένη πρακτική. Το πρόβλημα δημιουργείται όταν η διαρκής μετακίνηση του πήχη σε βρίσκει σύμφωνο με την πολιτική εκτροπή. Και μάλιστα όταν η άποψη σου εκφράζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι στο βήμα της Βουλής. Αναφέρομαι βεβαίως στον πρώην Πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά ο οποίος αν μη τι άλλο θα έπρεπε να γνωρίζει αν του επιτρέπει κάτι τέτοιο ο Καταστατικός Χάρτης.
Γράφει ο Αριστοτέλης Μπατιστάτος(*)
Την εμπλοκή του Προέδρου της Δημοκρατίας δηλαδή, σε μικροπολιτικά παιχνίδια μόνο και μόνο για να διασωθεί η υστεροφημία του και να αποσυνδεθεί το όνομα του από την πολιτική καριέρα ενός καιροσκόπου. Αν μη τι άλλο θα έπρεπε να γνωρίζει την πολιτική ιστορία της χώρας και που οδήγησε ανάλογη παρέμβαση του τότε πολιτειακού άρχοντα τον Ιούλιο του 1965 (Ιουλιανά).
Αλλά όταν είσαι εθισμένος στον πολιτικό τυχοδιωκτισμό όλα αυτά δεν σου λένε τίποτα. Ο λαός όμως έχει και μνήμη και κρίση. Ακόμη και για τα γεγονότα που συνέβησαν πριν γεννηθεί κάποιος.
Ο πολιτικός τζόγος με τα συναισθήματα ενός λαού προκειμένου να χτίσει κάποιος την προσωπική του ιστορία εις βάρος της ιστορίας της χώρας του ουδέποτε εκτιμήθηκε από την ίδια την ιστορία. Η πλήρης σύμπλευση κάποιου με τα ακραία στοιχεία της απέναντι πλευράς κατά τη διάρκεια υπογραφής οποιασδήποτε συμφωνίας, τον κατατάσσει αυτόματα στην ίδια πολιτική κατηγορία.
Στην πολιτική δεν υπάρχουν ούτε ψιλά γράμματα, ούτε αστερίσκοι. Η συμπεριφορά οποιουδήποτε είναι αυτή που του δίνει ταυτότητα και όχι η θεωρία. Όταν η δική σου συμπεριφορά είναι τέτοια ως πρώην Πρωθυπουργός, πως περιμένεις οι Πολίτες να μην επιδιώκουν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης να προτρέψουν ο ένας τον άλλο για ένα τηλεφώνημα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Πως περιμένεις από το 30% των Πολιτών να μην πιστεύουν ότι τους ψεκάζουν. Η όλη συμπεριφορά του πρώην Πρωθυπουργού δεν είναι μόνο μια ήττα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν είναι μόνο ένας κόλαφος για τον ίδιο. Είναι μια νίκη για τον πολιτικό φιλελευθερισμό, γιατί οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα είναι πάντοτε χρήσιμες.
Είναι μια ακόμα νίκη για τη Δημοκρατία.
(*) Μέλος της Γραμματείας του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ
Η αριστερή βλακεία, Αριστοτέλη, να δεις τι μέγεθος έχει, αλλά μπορεί να μετρηθεί. Αυτο που δεν μπορεί να μετρηθεί είναι η αριστερή προδοσία. Οπου προδότης και αριστερός. Τι έγεινε Αριστοτέλη με τις αγορές; Χορέυουνε ζουρνά και δεν το μάθαμε ή το γυρίσανε στο μπάλο; Τι έγεινε Αριστοτέλη με τη πρώτη κατοικία. Οχι το σπίτι σε χέρι ιδιοκτήτη ετσι; διότι για την αριστερά η ιδιοκτησία έιναι εγκλημα (εάν ο ιδιοκτήτης είναι Έλληνας βέβαια. Τι έγεινε με τους δύο φαντάρους που τους τσακώσανε οι Τούρκοι; Για τη Μακεδόνία η αριστερά, μάστορας της προδοσίας, εμάχετο στη κυριολεξία, να γείνει ανεξάρτητο κράτος εδω και εκατό χρόνια, και αναρωτιόμαστε γιατί ανεγνώρισαν μακεδονική γλώσσα; Διότι οι προδότες αυτά κάνουνε, στρέφονται συνειδητά εναντίον του έθνους. Δεν το έκρυψαν ποτέ. Ελληνισμός θα πει, για αυτούς, φασισμός. Το 1922 έιτανε με το Κεμάλ , το μεγάλο ‘ινδαλμά τους, το 1940 με το Μουσολίνι ,άλλο ινδαλμά τους κρυφό όμως αυτό. Το 1941 με το Χίτλερ , απο το 1944 με το Τιτο/Σταλιν. Δεν χρειάζεται Αριστοτέλη να συνεχίσω αλλά τώρα το έθνος βλέπει τα αποτελέσματα. Αλήθεια, Αριστοτέλη, ποιά είναι η ‘εργατική πολιτική’ του Συριζα; αναγνωρίζει εργατία ο Συριζα και ποιας εθνηκότητας;