Παράφρονες: Ο μαγικός συμβολισμός της κατάθλιψης
“Οι Παράφρονες είναι τα φρικτότερα πλάσματα αυτού του κόσμου. Κατοικούν στα πιο σκοτεινά και βρόμικα μέρη. Ευδοκιμούν στην αποσύνθεση και στην απόγνωση. Ρουφάνε τη γαλήνη, την ελπίδα και την ευτυχία από τον αέρα που τους περιβάλλει. Ακόμα και οι μαγκλ αισθάνονται την παρουσία τους, αν και δεν μπορούν να τους δουν. Αν πλησιάσεις έναν παράφρονα, θα σου ρουφήξει κάθε ωραίο αίσθημα, κάθε γλυκιά ανάμνηση. Κι’ αν του δοθεί η ευκαιρία, θα σε απομυζήσει μέχρι να συρρικνωθείς σε κάτι παρόμοιο με εκείνον – διαβολικό, χωρίς ψυχή. Το μόνο που θα σου αφήσει, είναι οι χειρότερες εμπειρίες της ζωής σου.” (Remus Lupin, Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν, κεφ. 10)
Η πρώτη φορά που ακούσαμε για τους Παράφρονες ήταν στο βιβλίο “Ο Χάρι Πότερ και ο αιχμάλωτος του Αζκαμπάν” της J.K. Rowling. Οι Παράφρονες είναι πλάσματα με τρομακτική όψη που φρουρούν τις φυλακές του Aζκαμπάν. Κάτω από το μαύρο μανδύα τους κρύβουν μια γκρίζα και σάπια σάρκα, που θυμίζει πτώμα σε αποσύνθεση. Κουβαλάνε τόση δυστυχία πάνω τους που τα πάντα σκοτεινιάζουν και παγώνουν στο πέρασμά τους.
Πριν γίνει η διάσημη συγγραφέας που όλοι γνωρίζουμε, η J.K. Rowling πάλευε με την κατάθλιψη για αρκετό καιρό. Ο θάνατος της μητέρας της, η έξοδός της από έναν επώδυνο γάμο, η ανεργία και το φτωχό περιβάλλον όπου μεγάλωνε την κόρη της συντέλεσαν στο να βυθιστεί σε μια δίνη αρνητικών συναισθημάτων, φτάνοντας στο σημείο να σκεφτεί μέχρι και την αυτοκτονία. Όμως δεν το έβαλε κάτω. Ακολούθησε το όνειρό της να γίνει συγγραφέας και κατάφερε να πλάσει τον μαγικό κόσμο του Χάρι Πότερ, που άλλαξε για πάντα τη ζωή της.
“Η κατάθλιψη είναι το πιο δυσάρεστο πράγμα που έχω βιώσει ποτέ μου… Είναι αυτή η αδυναμία να πιστέψεις ότι δεν θα είσαι ποτέ ξανά χαρούμενος. Η απουσία κάθε ελπίδας.”, μας εξομολογείται για αυτή την σκοτεινή περίοδο της ζωής της.
Το δημιουργικό της μυαλό όμως έδωσε μορφή στην προσωπική της ιστορία και μέσα από τα βιώματά της επινόησε τους Παράφρονες. Όπως και στην κατάθλιψη, αυτά τα πλάσματα απομυζούν το συναίσθημα της χαράς από τα θύματά τους και τα αφήνουν να ζουν μόνο με τις δυσάρεστες αναμνήσεις τους, πράγμα που οδηγεί στην απελπισία και στην τρέλα. Οι άνθρωποι με τραυματικό παρελθόν συνήθως είναι πιο επιρρεπείς στις επιθέσεις των Παραφρόνων. Ο Χάρι Πότερ κάθε φορά που είχε την ατυχία να τους συναντήσει κατέρρεε, ακούγοντας τις κραυγές της μητέρας του, λίγο πριν δολοφονηθεί από τον Λόρδο Βόλντεμορτ.
Ένα καλό αντίδοτο στις επιθέσεις των Παραφρόνων είναι η σοκολάτα, λόγω των αγχολυτικών ιδιοτήτων της, που είναι γνωστές ακόμα και στον κόσμο των Μαγκλ. Ο καθηγητής Λούπιν πρόσφερε ένα κομμάτι σοκολάτα στον Χάρι, όταν αυτός λιποθύμησε στην πρώτη του συνάντηση με αυτά τα φοβερά όντα. Όμως, η σοκολάτα αποτελεί μια προσωρινή λύση και επιπλέον δεν πρέπει να καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες.
Το «φιλί» των Παραφρόνων είναι το αποκορύφωμα της σκοτεινής τους δύναμης, όπου με μια τρύπα στο πρόσωπο τους που μοιάζει με στόμα, ρουφούν την ψυχή των θυμάτων τους. Δεν υπάρχει καμία ελπίδα για ανάρρωση από το «φιλί». Η ψυχή χάνεται οριστικά και το σώμα μένει ένα άδειο κέλυφος, ανίκανο για ο,τιδήποτε. Παρόλο που οι Παράφρονες είναι αόρατοι από τους Μαγκλ, τους επηρεάζουν με τον ίδιο τρόπο.
Στον κόσμο του Χάρι Πότερ οι μάγοι χρησιμοποιούν το ξόρκι του Προστάτη για να αποκρούσουν αποτελεσματικά τους Παράφρονες. Για να πραγματοποιηθεί με επιτυχία αυτό το ξόρκι, ο μάγος πρέπει να συγκεντρωθεί με όλη τη δύναμη του μυαλού του στην πιο ευχάριστη ανάμνηση που είχε στη ζωή του. Αλλά ακόμα και οι πιο επιδέξιοι δυσκολεύονται να το εκτελέσουν σωστά, αφού απαιτείται ισχυρή θέληση.
“Ο Προστάτης είναι μια μορφή θετικής ενέργειας, μια προβολή των στοιχείων εκείνων από τα οποία τρέφεται ο Παράφρονας – ελπίδα, ευτυχία, ένστικτο αυτοσυντήρησης -, αλλά δεν μπορεί να νιώσει απελπισία όπως οι πραγματικοί άνθρωποι. Έτσι ο Παράφρονας δεν μπορεί να το επηρεάσει.” Ρέμους Λούπιν.
Στην πραγματική ζωή βέβαια δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μάγος ή να γνωρίζει πολύπλοκα ξόρκια για να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη. Ακόμα και οι κοινοί θνητοί μπορούν να προστατευτούν από τις συνέπειες της, αρκεί κάθε φορά που «έχουν τις μαύρες τους» να συγκεντρωθούν σε μια ευχάριστη σκέψη που θα τους γεμίσει με θετικά συναισθήματα. Ως δια μαγείας, θα αισθάνονται καλύτερα μέσα σε λίγα λεπτά.
