Κωνσταντίνος Καραμανλής: Γεννημένος δια να άρχει! Ποτέ δεν κάθισε στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Είχε πάθος με την εξουσία, με την θετική όμως έννοια: πίστευε ακράδαντα ότι ένας πολιτικός ηγέτης για να υλοποιήσει αναπτυξιακές και κοινωνικές πολιτικές και άρα να οδηγήσει τη χώρα του στην πρόοδο και την ευημερία, πρέπει να κατέχει την εξουσία.
Ο Κ.Κ. ήταν ο άλλος ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ της Μεταπολίτευσης. Είχε ως πυξίδα της πολιτικής του το δόγμα «Ανήκομεν εις την Δύσιν». Και είναι αλήθεια ότι όλοι οι ηγέτες της μεταπολίτευσης ακολούθησαν πιστά το εν λόγω δόγμα, μηδέ εξαιρουμένου και του σημερινού … «αριστερού» πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. (Αυτό στη «γλώσσα» της πολιτικής λέγεται realpolitik).
Γράφει ο Νίκος Παπαδάτος
Συνταξιούχος τραπεζικός – οικονομολόγος
Ο μόνος πολιτικός που έκανε «τσαλιμάκια» και «ντρίπλες» στη Δύση και «ερωτοτροπούσε» με την Ρωσία και τον Πούτιν, ήταν ο Κώστας Καραμανλής, που όμως πλήρωσε πολύ ακριβά αυτή του την επιλογή, όπως και η χώρα βέβαια… (τα σχετικά γεγονότα είναι γνωστά).
Στον Κωνσταντίνο Καραμανλή πιστώνονται δύο κορυφαίες πολιτικές επιλογές: Η εδραίωση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στη χώρα μας μετά το 1974, και η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ομως πρέπει να υπογραμμίσω εδώ ότι ο Καραμανλής οραματιζόταν – όπως και οι Μιτεράν, Κόλ, Σιράκ, Α. Παπανδρέου – μία άλλη Ευρώπη, μία Ευρώπη ανάπτυξης και ευημερίας, τουτέστιν μία Ευρώπη σύγκλισης των οικονομιών των χωρών του Νότου με τις οικονομίες των χωρών του Βορρά, και ΟΧΙ μία Ευρώπη έντονων οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων, όπως συμβαίνει στις μέρες μας.
Επίσης πρέπει να τονίσω ότι ο Κ.Κ. πίστευε στην «Μικτή Οικονομία»: Δηλαδή και στην ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά και στην δραστική παρέμβαση του κράτους στην Οικονομία, όταν το απαιτούσαν οι γενικότερες συνθήκες. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια της πολυετούς διακυβέρνησής του, κρατικοποίησε πολλές μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για «σοσιαλμανία»!
Παρένθεση: Ο Κ.Κ. κρατικοποίησε 5 Τράπεζες μεταξύ των οποίων Εμπορική και Ιονική, Ναυπηγεία, Ασφαλιστικές Εταιρίες, το ΧΙΛΤΟΝ, τα Λιπάσματα του Σκαλιστήρη, 3 ακόμη βιομηχανίες και στην συνέχεια τις εταιρίες Μεταφορών. Τα Χριστούγεννα του 1974 ο Καραμανλής κρατικοποιούσε την Ολυμπιακή και μετά ένα χρόνο το 1976 τα διυλιστήρια του Νιάρχου.
Αλλά ας πάμε τώρα στις μεγάλες και διαχρονικές αλήθειες που είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατά τη διάρκεια του πολυκύμαντου πολιτικού του βίου, που είναι άλλωστε και ο κύριος σκοπός του σημερινού άρθρου:
«Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται, όπως και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται».
«Πάσα πολιτική επιδέχεται διορθώσεις»
«Η χώρα χρειάζεται μηχανικούς, όχι παπάδες».
«Την απλή λογική σπανίως χρησιμοποιούμε εις τον τόπο μας».
Κωνσταντίνος Καραμανλής, για την είσοδο της Ελλάδας στην Ε.Ε.: «Ερριξα τους ΄Ελληνες στη θάλασσα, αλλά θα μάθουν να κολυμπούν».
«Να συνεργαζόμαστε αντί να αντιδικούμε
Να εργαζόμαστε αντί να πολυπραγμονούμε
Να Προγραμματίζουμε αντί να προχειρολογούμε
Να αποταμιεύουμε αντί να σπαταλάμε».
«Ο ελληνισμός έζησε πάντα μέσα στο πρόσκαιρο και το υπερβολικό. Μπορεί να κάνει θαύματα για μια στιγμή μα δεν μπορεί να κάμει καμία προσπάθεια διαρκείας – αλλά η πολιτική είναι κατ’ εξοχήν προσπάθεια διαρκείας».
«Η λύση των προβλημάτων ενός τόπου είναι άρρηκτα δεμένη με την πολιτική».
«Ο χειρισμός ενός πολιτικού θέματος έχει πολλές φορές μεγαλύτερη σημασία από την ουσία του ίδιου του προβλήματος. Μπορεί να έχεις άδικο και με καλό χειρισμό να το κερδίσεις και μπορεί να έχεις δίκιο και με κακό χειρισμό να το χάσεις. Το μυστικό είναι: Υπομονή, επιμονή και μεθοδικότητα» (μεθοδικότητα = ευελιξία χειρισμών).
«Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα. Είναι αποστολή».
«Η προσαρμογή είναι ο ισχυρότερος νόμος της ζωής και όποιος δεν συμμορφώνεται με αυτόν δεν μπορεί να επιβιώσει».
«Όταν υπέβαλα την πρόταση για την ένταξή μας στην Κοινότητα, ορισμένοι διατύπωσαν αμφιβολίες για την ικανότητα του λαού μας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που θα ανελάμβανε. Είπα τότε ότι θα τους ρίξω στην θάλασσα, με την βεβαιότητα ότι για να μην πνιγούν, θα μάθουν να κολυμπούν».
«Το πρόβλημα της Δημοκρατίας στην Ελλάδα είναι πρόβλημα Τύπου. Ο μεν περιορισμός της ελευθερίας του Τύπου οδηγεί στη φαλκίδευση της Δημοκρατίας, ενώ η ασυδοσία του Τύπου οδηγεί στον εκφυλισμό της Δημοκρατίας».
«Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ Κυβερνήσεως και Αντιπολιτεύσεως εις τον πολιτικόν διάλογον. Κατ’ αυτόν η Αντιπολίτευσις διαθέτει μίαν μεγάλην υπεροχήν, διότι κινείται μέσα εις τον απέραντον χώρον του επιθυμητού, ενώ η Κυβέρνησις κινείται μέσα εις τον στενόν χώρον του εφικτού. (14.4.74 στη Βουλή).
«Στην πολιτική κάθε απόφαση δεν αρκεί να είναι σωστή. Πρέπει να λαμβάνεται και στην κατάλληλη στιγμή».
«Το πολίτευμα στηρίζεται σε δύο πυλώνες: Την Συμπολίτευση και την Αντιπολίτευση. Οταν ένας εκ των δύο νοσεί, νοσεί το Πολίτευμα».
«Στην πολιτική δεν έχει σημασία πώς μπαίνεις αλλά πώς βγαίνεις».
«Αυτή δεν είναι χώρα, είναι απέραντο φρενοκομείο».
Ο Καραμανλής εκφράζοντας την απογοήτευσή του για το πολιτικό κλίμα που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα.
«Στέγνωσα την ψυχή μου για να κυβερνήσω…»
«Από πεποίθηση είμαι οπαδός του μέτρου, που αποτελεί την βάση της φιλοσοφίας του Αριστοτέλη. Δεν αγνοώ όμως και τον Πλάτωνα που μας διδάσκει ότι για να πραγματοποιηθούν μεγάλα έργα, χρειάζεται και οραματισμός».
«Σημασία δεν έχει τόσον το ύψος του εξωτερικού δανεισμού αλλά ο παράλογος και αντιοικονομικός τρόπος της διαθέσεως του εκ των δανείων προϊόντος»
«Η αρχαιοελληνική σκέψη είναι πολύτιμο μάθημα για ένα πολιτικό».
«Κρατώ τας υποσχέσεις μου».
«Οι πρωθυπουργοί δεν πηγαίνουν στη φυλακή, πηγαίνουν στο σπίτι τους».
Μετά την δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη (1963) ο Κ.Κ. είπε την περίφημη φράση:
«Ποιος επιτέλους κυβερνά αυτόν τον τόπο;»
«Η πολιτική είναι χτικιό» μου έλεγε ο πατέρας μου»
«Στην Ελλάδα ο κοινός νους δεν είναι τόσο κοινός, όσο κοινώς νομίζεται.»
«Δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο από το να κυβερνήσεις τους Έλληνες. Και αυτό, γιατί όλοι νομίζουν ότι είναι ικανοί για όλα».
«Οι Αμερικανοί είναι περισσότερο επικίνδυνοι ως φίλοι παρά ως εχθροί.»
«Αρχηγός δεν γίνεται αυτός που λέει ότι θα γίνει αρχηγός αλλά αυτός που λένε οι άλλοι ότι θα γίνει αρχηγός».
«Το κεντρικό πρόβλημα της Ελλάδος συνίσταται ακριβώς στην αύξηση της παραγωγής και της απασχολήσεως». ( ομιλία στη ΔΕΘ)
«Κριτήριο της πολιτικής μου αποτέλεσαν το συμφέρον του τόπου και η προώθηση της οικονομίας του, η οποία καθίσταται δυνατή όταν δραστηριοποιηθεί το Κεφάλαιο, το οποίο αποτελεί τον απαραίτητο συντελεστή της παραγωγικής διαδικασίας».
«Οταν οι άνθρωποι θέτουν στον εαυτό τους κάποια αποστολή, δίνουν αξία και περιεχόμενο στη ζωή τους. Ο Καβάφης το λέει αυτό πολύ χαρακτηριστικά, ζωντανά: «Τιμή σ΄ εκείνους όπου στη ζωή των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες».
«Ο δημόσιος έλεγχος αποτελεί βασική αρχή της Δημοκρατίας. Γιατί αποτελεί φραγμό στην κατάχρηση της εξουσίας, που έχει τη δύναμη να διαφθείρει τους ανθρώπους, όπως λέγει ο Αριστοτέλης».
«Η Κύπρος κείται μακράν».
Δήλωσή Καραμανλή την επαύριο της 20ης Αυγούστου 1974, όταν έγινε η δεύτερη τουρκική εισβολή στο νησί της Αφροδίτης (Αττίλας -2) . Η δήλωση αυτή σχετίζεται με την αδυναμία παρέμβασης της Ελλάδος στα τότε διαδραματιζόμενα στρατιωτικά γεγονότα στη Μεγαλόνησο.
«Να τα βάζετε με τους βιομηχάνους οι οποίοι έχουν ρίζα στην Ελλάδα, όχι με τους εφοπλιστές. Αυτοί έχουν φτερά και πετάνε!»
Κωνσταντίνος Καραμανλής, Αναφερόμενος στην δύναμη και την ισχύ των Ελλήνων εφοπλιστών.
«Ο Παρθενώνας δεν είναι απλώς ένα υπόδειγμα αισθητικής τελειότητος. Δεν είναι μόνον το σύμβολο της αθηναϊκής πολιτείας στο αποκορύφωμα της ακμής της. Είναι η τελειότερη έκφραση του πολιτισμού της Κλασσικής Ελλάδος. Ο Παρθενώνας είναι το σύμβολο του Μέτρου. Είναι εκδήλωση Λογικής και έκφραση Κάλλους. Είναι σύμβολο πανανθρώπινο, γιατί πανανθρώπινο είναι το πνεύμα που εκφράζει. Η σημασία του είναι οικουμενική, γιατί οικουμενικές είναι οι αξίες που αναδεικνύει. Το μήνυμά του δεν απευθύνεται στο συγκεκριμένο άνθρωπο μιας συγκεκριμένης εποχής. Απευθύνεται στην πανανθρώπινη συνείδηση. Γι΄ αυτό και η ουσία του παραμένει αναλλοίωτη. Και το νόημά του πάντοτε επίκαιρο».
Σ.σ. 1. Στο επόμενο άρθρο μου: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και «Αδηλα τα της πολιτικής»!
Σ.σ. 2. Στο δόγμα «Ανήκομεν εις την Δύσιν» θα αναφερθούμε αναλυτικά λίαν προσεχώς, πάντα μέσω του Kefaloniapress.
Διορθωστε την η μερομηνια.«Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ Κυβερνήσεως και Αντιπολιτεύσεως εις τον πολιτικόν διάλογον. Κατ’ αυτόν η Αντιπολίτευσις διαθέτει μίαν μεγάλην υπεροχήν, διότι κινείται μέσα εις τον απέραντον χώρον του επιθυμητού, ενώ η Κυβέρνησις κινείται μέσα εις τον στενόν χώρον του εφικτού. (14.4.74 στη Βουλή).