Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: «Αδηλα τα της πολιτικής»!
Στη πολιτική –όπως και στη ζωή άλλωστε– υπάρχει έντονο το στοιχείο της αβεβαιότητας. Τουτέστιν, λειτουργεί πάρα πολλές φορές «η ετερογονία των σκοπών» του Αριστοτέλη. Που σημαίνει ότι άλλα σχεδιάζει προς υλοποίηση ο Χ πολιτικός φορέας ή ο Ψ πολιτικός Ηγέτης, και εντελώς διαφορετικά- απροσδόκητα- αποτελέσματα παράγονται.
Ο λαός μας το λέει απλά: Γι’ αλλού ξεκινάς κι αλλού καταλήγεις!
Γράφει η Νίκος Παπαδάτος
Συνταξιούχος τραπεζικός – οικονομολόγος
Οι Αγγλωσάξονες αυτό το λένε The implementation gap: Πρόκειται για το λεγόμενο χάσμα της εφαρμογής. Αλλα προσδοκά ο Χ πολιτικός φορέας, άλλους στόχους έχει στο πολιτικό του πρόγραμμα προς εφαρμογή και εντελώς άλλα στη πορεία γίνονται (είτε από αλλαγές συσχετισμού ισχύος, είτε από αλλαγές σε γεωπολιτικές ισορροπίες, είτε από έλλειψη διορατικότητας του Χ Ηγέτη, κ.λπ.)
«Οι Θεοί μας φυλάνε πολλές εκπλήξεις. Τα προσδοκώμενα δεν συμβαίνουν και στα απροσδόκητα κάποιος Θεός ή δαίμονας ανοίγει τη θύρα» έλεγε ο αρχαίος τραγικός ποιητής Ευριπίδης. Οπως άλλωστε επισημαίνει και η σύγχρονη θεωρία της αβεβαιότητας, συχνά τα πιθανά γίνονται απίθανα και τα απίθανα πιθανά!
Σ’ αυτό ακριβώς αναφέρεται και η περίφημη ρήση του μακαρίτη Κωνσταντίνου Μητσοτάκη «Αδηλα τα της πολιτικής»! (θα δούμε πιο κάτω πότε και πως την εκφώνησε).
Παραδείγματα: Σε άλλες εξελίξεις «πόνταρε» ο Ηγέτης του Ιράκ Σαντάμ Χουσεϊν όταν εισέβαλε στο Κουβέϊτ (τότε) και εντελώς άλλα συνέβησαν στην πορεία, με τελικό αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο -ένεκα του πολέμου από την εισβολή των ΗΠΑ – ένα εκατομμύριο Ιρακινοί και ίδιος να υποστεί ταπεινωτικό θάνατο (κρεμάλα).
Άλλο παράδειγμα: Ο Ηγέτης της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι. Κάτι «παίχτηκε» στα παρασκήνια με τον Σαρκοζί, δεν ενέδωσε στις πιέσεις του Γάλλου Ηγέτη ως φαίνεται, και είδατε το αποτέλεσμα: Ανατράπηκε βίαια το καθεστώς του, ο ίδιος βρήκε τραγικό και συνάμα ταπεινωτικό θάνατο, και η Λιβύη μπήκε από τότε σε εμφύλια διαμάχη, ότι χειρότερο για έναν λαό. Κι αυτό γιατί άλλα προσδοκούσε ότι θα συνέβαιναν από αυτήν την κόντρα ο Καντάφι με τον τότε Γάλλο πρόεδρο και εντελώς άλλα συνέβησαν…
Άλλο παράδειγμα: Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας και το «περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που προέβλεπε
«σκίσιμο των Μνημονίων με ένα νόμο και με ένα άρθρο»! Είδαμε ΟΛΟΙ και πληρώσαμε ΟΛΟΙ τη συνέχεια αυτού του πολιτικού αυτού δράματος… Είδαμε και πληρώσαμε ΟΛΟΙ τις ψευδαισθήσεις και αυταπάτες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ!..
Αλλο – κλασικό – παράδειγμα ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης! Οταν έγινε πρωθυπουργός (1990) έκανε υπουργό Εξωτερικών τον 24χρονο τότε Αντώνη Σαμαρά! Τι έγινε στη πορεία; Το απίστευτο ειπείν! Ο Σαμαράς τον ανέτρεψε (!) –θυμάστε τότε με τον Συμπιλίδη 1993 – και η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε άδοξο τέλος…
Και τότε, ο Μητσοτάκης, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις δημοσιογράφων – «για το πώς την πάτησε έτσι» – αναφώνησε την εκπληκτική ρήση «Αδηλα τα της πολιτικής»!
Είπε όμως και άλλες διαχρονικής αξίας ρήσεις ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Καταγράφουμε τις πιο σημαντικές:
«Πολιτική χωρίς λεφτά (πόρους) δεν γίνεται».
«Στην πολιτική δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι και μόνιμοι εχθροί».
«Ο Ηγέτης πρέπει να προηγείται του λαού. Να τον οδηγεί και εκεί που ο λαός έχει αντίρρηση. Κόντρα στο ρεύμα πρέπει να πηγαίνεις όχι με το ρεύμα. Με το ρεύμα ο καθένας ξέρει να ταξιδεύει».
«Η ιστορία δεν είναι απλά η μνήμη του παρελθόντος. Ερμηνεύει το παρόν και στοχεύει το μέλλον».
«Ο διάλογος είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας».
«Μάθετε να λέτε, και προπαντός να ακούτε το ΟΧΙ».
«Δεν υπάρχει επιτυχία χωρίς προσπάθεια και ικανοποίηση χωρίς κόπο».
«Η πολιτική είναι το μοναδικό εργαλείο που διαθέτουν οι πολίτες για τη διακυβέρνησή τους. Οταν επιτυγχάνει, ευημερούν. Οταν αποτυγχάνει, δυστυχούν. …Είναι η μοναδική διαδικασία που μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο με τρόπο μαζικό τη ζωή των ανθρώπων. Να αλλάξει τη μοίρα των λαών και των εθνών.
«Η φύσις απεχθάνεται το κενό».
Και ένα τελευταίο: Όταν ρωτήσανε τον μακαρίτη Μητσοτάκη να αποκαλύψει το μυστικό της μακροζωϊας του είπε ότι αυτή οφείλεται στο ότι κάθε πρωϊ πριν απ’ όλα έτρωγε μία κουταλιά του γλυκού γνήσιο θυμαρίσιο μέλι από την Κρήτη και επίσης στο γεγονός ότι κάθε μεσημέρι ξάπλωνε για μία τουλάχιστον ώρα «κι έτσι έπαιρνε δυνάμεις για το μετέπειτα»!
σ.σ Στο επόμενο άρθρο –πάντα μέσω του Kefaloniapress – θα γίνει εκτενής αναφορά στο δόγμα «Ανήκομεν εις την Δύσιν».
