“Είναι πια τόσο άξιο λόγου το θέμα της κοπής των φοινικόδεντρων ?”, αναρωτιούνται κάποιοι συμπολίτες μας, αυτές τις ημέρες.
Και απαντώ με μια άλλη ερώτηση: δεν είναι σημαντικό που η πόλη χάνει ένα από τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά της στοιχεία που αποτελούσαν κόσμημα για όλο το νησί?
Ετούτοι οι πανέμορφοι φοίνικες κατάφεραν να επιζήσουν φυσικών καταστροφών για πάνω από 75 χρόνια αλλά δεν άντεξαν δυστυχώς στα χέρια της σημερινής, άσχετης και πολιτικά επικίνδυνης για τον τόπο μας δημοτικής αρχής.
Υπήρξαν σήμα κατατεθέν για την πόλη του Αργοστολιού και παρότι δεν ήταν τόσο κοντά στην κουλτούρα μας εντούτοις έγιναν ένα με το κλίμα και το περιβάλλον μας και κατά συνέπεια έγιναν ένα με τους Αργοστολιώτες.
Δεν ξεχνώ το γεγονός ότι φυτεύτηκαν σε καιρό πολέμου και μάλιστα από Ιταλό κατακτητή που αντικατέστησε τις μέχρι τότε φιλύρες που βρίσκονταν δεξιά κι αριστερά του δρόμου. Ο πόλεμος όμως κάποια στιγμή τέλειωσε κι οι κατακτητές έφυγαν αλλά αυτά τα δέντρα έμειναν εδώ κι ήταν ότι πιο όμορφο άφησαν πίσω τους.
Πόσο άχαρη ήταν η συγκεκριμένη οδός όταν ακόμη οι φοίνικες ήταν μικροί και δεν είχαν καταφέρει με τον όγκο τους να επιβληθούν στον χώρο και να εξισορροπήσουν το μεγάλο φάρδος του δρόμου.
Πόσο διαφορετικό έγινε το ίδιο σημείο αφού πέρασαν τα χρόνια. Τα φοινικόδεντρα μεγάλωσαν παράλληλα με τόσες γενιές ανθρώπων γύρω τους και έκαναν την απαράμιλλης πλέον ομορφιάς οδό Ριζοσπαστών, ξακουστή στο πανελλήνιο αλλά και σε όλον τον κόσμο.
Τα πανέμορφα δέντρα στάθηκαν για πολλές δεκαετίες αγέρωχοι φύλακες της ιστορίας μας, των αναμνήσεων μας, της ιδιαιτερότητας και της ψυχής μας της ίδιας, πριν συναντηθούν με ανθρώπους που βάλθηκαν να ξεριζώσουν και να διαγράψουν από το χάρτη ότι πιο όμορφο και μοναδικό έχει να δείξει το Αργοστόλι.
Οι φοίνικες στην Ριζοσπαστών, η παραλιακή με τα υπέροχα βότσαλα της και η γέφυρα, αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Για να δικαιολογηθούν οι τοπικοί μας άρχοντες μάς είπαν ότι τα δέντρα ήταν άρρωστα, ότι δεν μπόρεσαν να τα σώσουν κι ότι οι κοκκοφοίνικες που θα μπουν στην θέση τους θα αντέξουν περισσότερο.
Ψέματα όλα, για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια. Οι “Γιατροί των Φοινίκων” που έχουν σώσει πάρα πολλά φοινικόδεντρα στην υπόλοιπη Κεφαλονιά είναι κατηγορηματικοί ότι δεν ήθελαν να τα γλυτώσουν γιατί αν πραγματικά το επιθυμούσαν θα είχαν λάβει τα μέτρα τους χρόνια πριν. Είναι κατηγορηματικοί ότι κι οι κοκκοφοίνικες που θα μπουν στην θέση τους δεν είναι απρόσβλητοι από το σκαθάρι, κάποιοι έχουν ήδη προβλήματα στο τμήμα κοντά στην γέφυρα και σαν μέγεθος είναι αδύνατον να αντικαταστήσουν επάξια τα κομμένα φοινικόδεντρα.
Οι επιστήμονες πρότειναν συγκεκριμένο τρόπο δράσης που τον κατέθεσαν εμπεριστατωμένα σε αλλεπάλληλες συναντήσεις με τους αρμοδίους από το 2014 αλλά πρέπει να πονάς κάτι για να θέλεις να το γλυτώσεις.
Και δυστυχώς για όλους μας, στο τιμόνι του δήμου εδώ και πολλά χρόνια βρίσκονται άνθρωποι που το τελευταίο που τους νοιάζει είναι αυτά τα ‘ψιλά γράμματα’ της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου.
Αντιθέτως, επιθυμούν μόνο να τα σβήσουν όλα από προσώπου γης, τίποτα να μην θυμίζει ότι πριν από αυτούς τους ανίκανους και κοντόφθαλμους, πέρασαν άνθρωποι με όραμα και αγάπη για τον τόπο τους που θέλησαν να διαφυλάξουν ως κόρη οφθαλμού ότι τους κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές. Είμαι βέβαιος ότι αν μπορούσαν, θα ξήλωναν και την γέφυρα… τέτοια είναι η ζήλια κι η μικροψυχία τους.
Το αποτέλεσμα, αυτό που αντικρίζουμε όλοι τον τελευταίο καιρό και που κάνει την ψυχή μας να πονάει.
Παραφράζοντας λοιπόν τον αγαπημένο μου Καβάφη θα πω μόνο ‘Αποχαιρέτα το το Αργοστόλι που χάνεις’.
Αριστοφάνης ο νεότερος
