Απογοήτευση και οργή προκάλεσε στους απανταχού φιλόζωους το γεγονός ότι τελικά δεν υπερψηφίστηκε το άρθρο για την προστασία των ζώων κατά την κοινοβουλευτική διαδικασία για τη Συνταγματική Αναθεώρηση.
Όπως εκτιμούν αναλυτές, η πλειοψηφία των βουλευτών δεν ήθελε να έρθει αντιμέτωπη με συμφέροντα μεγάλων κοινωνικών ομάδων όπως είναι οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι κυνηγοί κι οι γουναράδες για παράδειγμα. Κι αυτό διότι στην συνέχεια θα άνοιγε η συζήτηση για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των παραγωγικών ζώων, την θανάτωση συγκεκριμένων ειδών για να καταλήξουν στον άνθρωπο σαν αξεσουάρ, τις αντιδράσεις από την κίνηση χορτοφάγων που τα τελευταία χρόνια κερδίζει έδαφος και φυσικά την αντιπαλότητα κυνηγών και οικολόγων για την κατάργηση του κυνηγιού.
Γράφει η Μαρία Μαρκάτου-Αλυσανδράτου
Αυτές λοιπόν οι συζητήσεις θα κρατήσουν πολλά χρόνια ώσπου στο τέλος να καταλήξουμε πάνω σε ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο κι εν τω μεταξύ υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία ζώων, αυτά που διαβιούν κοντά στον άνθρωπο ως ζώα συντροφιάς όπως οι σκύλοι και οι γάτες, που ο αριθμός τους αποτελεί το μεγάλο πρόβλημα των αδέσποτων.
Για του φιλόζωους η εγκατάλειψη και η κακοποίηση ζώων αποτελεί καθημερινό ψυχολογικό μαρτύριο, για την πολιτεία και ιδιαίτερα τους δήμους είναι ένας ακόμα πονοκέφαλος λόγω της αδυναμίας διαχείρισης των αδέσποτων που πληθαίνουν καθημερινά στους δρόμους και για το κεντρικό κράτος μια ακόμη σπατάλη οικονομικών πόρων που ξοδεύονται χωρίς αντίκρυσμα.
Η μεγαλοψυχία των συμπολιτών μας, το φιλότιμο των εθελοντών και οι προσπάθειες των φιλοζωικών οργανώσεων δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα σε βάθος με αποτέλεσμα τις ντροπιαστικές εικόνες στους δρόμους της χώρας και σε κάποια δημοτικά κυνοκομεία με τα ζώα να ζουν σε άθλιες συνθήκες και στο τέλος να οδηγούνται σε ευθανασία.
Αν η πολιτεία επιθυμεί πραγματικά να δώσει λύση πρέπει να δράσει προληπτικά και με το βλέμμα στο μέλλον για να έχει αποτελέσματα σε βάθος χρόνου και ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο είναι να αλλάξει η παιδεία κι η συμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα.
Για να το πετύχουμε πρέπει να ξεκινήσουμε το συντομότερο δυνατόν από τα μικρά παιδιά. Η ιδέα φυσικά δεν είναι δική μου, είναι κατατεθειμένη πρόταση πολλά χρόνια πριν μέσω φορέων και οργανώσεων σε πανελλήνιο επίπεδο αλλά δυστυχώς μέχρι τώρα δεν έχει εφαρμοστεί.
Μέσω του μαθήματος η φιλοζωική κουλτούρα θα γίνει κτήμα κάθε παιδιού από νεαρή ηλικία ώστε να αναγνωρίζει ανάγκες και δικαιώματα σε άλλα έμβια είδη και να μην τα θεωρεί κατώτερα του ανθρώπου αλλά απλώς διαφορετικά.
Όλοι μας γνωρίζουμε πως άλλαξε η ζωή ανθρώπων που καμιά σχέση δεν είχαν με την φιλοζωία, μόλις μπήκε στην ζωή τους ένα ζώο και πόσο έκπληκτοι έμειναν για πράγματα που αγνοούσαν σχετικά με αυτά, όπως το γεγονός ότι διαθέτουν συναισθήματα, καταλαβαίνουν, συναισθάνονται, πονάνε, φοβούνται, χαίρονται και αγαπάνε απεριόριστα τους ανθρώπους που τα φροντίζουν.
Εκείνο λοιπόν που θα επιτύχει το μάθημα της φιλοζωίας είναι να κάνει γνωστές αυτές τις ιδιότητες των ζώων στους μικρούς μαθητές και να τους ενημερώσει από πολύ νωρίς για όσα δεν γνωρίζουν. Να μάθουν για τις ανάγκες τους αλλά και τις συνέπειες των δικών τους πράξεων πάνω σε ανυπεράσπιστα πλάσματα κι ότι η κακοποίηση δεν είναι διασκέδαση.
Να σταματήσουν να τα θεωρούν παιχνίδια και άψυχα αντικείμενα ή να πιστεύουν ότι είναι επικίνδυνα και μεταδίδουν ασθένειες. Να πληροφορηθούν για το τι πραγματικά κρύβεται πίσω από θεάματα όπου πρωταγωνιστούν ζώα και να προβληματιστούν για τις συνθήκες αιχμαλωσίας και παθητικής κακοποίησης που υφίστανται πολλά όντα πάνω στη γη που διαβιούν σε κλουβιά και ενυδρεία.
Το αποτέλεσμα θα είναι, να αλλάξει εντελώς ο τρόπος αντίληψης τους και με την σειρά τους θα περάσουν αυτό το μήνυμα μέσα στις οικογένειες τους. Κατά συνέπεια, αργότερα ως ενήλικες θα έχουν αν όχι μια πιο φιλική, σίγουρα όμως μια πιο υπεύθυνη στάση προς τα ζώα που θα την υιοθετήσουν για όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Ο στόχος δεν είναι να γίνουμε όλοι φιλόζωοι αλλά να καταφέρουμε να συνυπάρξουμε αρμονικά μαζί τους και κυρίως να γίνουμε υπεύθυνοι πολίτες ώστε να μην υπάρχουν νέες εγκαταλείψεις και κρούσματα κακοποίησης.
Σχετικά με τα ζώα υπάρχουν πολλοί παράμετροι που θα πρέπει κάποια στιγμή να κάτσουμε κάτω και να κουβεντιάσουμε σοβαρά αλλά για να καταφέρουμε ως κοινωνία να φτάσουμε σε αυτού του είδους τις συζητήσεις επιβάλλεται πρωτίστως να αποκτήσουμε φιλοζωική κουλτούρα.
Εννοείται πως και σήμερα να ξεκινήσουμε, θα χρειαστεί τουλάχιστον μια δεκαετία για να δούμε στην πράξη αποτελέσματα αλλά σκεφθείτε ΠΟΙΑ θα είναι αυτά τα αποτελέσματα κι ΑΝ αξίζει να προσπαθήσουμε.
