Εδώ, στη ρωγμή του χρόνου.
Χθες δημοσιεύθηκαν τα στοιχεία της ΑΑΔΕ για την πορεία του δημογραφικού σε όλη τη χώρα τα οποία δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Σε λίγα χρόνια από σήμερα κινδυνεύουμε να είμαστε μια χώρα συνταξιούχων (περίπου 35% σήμερα) με το παραγωγικό δυναμικό της χώρας να βαίνει διαρκώς μειούμενο, λόγω της εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης των νέων ανθρώπων απόρροια της οικονομικής κρίσης αλλά και της υπογεννητικότητας.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όπως είναι λογικό εμφανίζεται στην περιφέρεια με τον κίνδυνο να ερημώσει η ύπαιθρος όπως συνέβη άλλωστε και σε άλλες ιστορικές περιόδους. Εμφανέστατα είναι τα δείγματα και στην Κεφαλονιά η οποία (όπως τα περσότερα νησιά) έχει προσανατολίσει την οικονομική της δραστηριότητα στην τουριστική ανάπτυξη και γενικότερα στον τομέα των Υπηρεσιών.
Γράφει ο Αριστοτέλης Μπατιστάτος
Σίγουρα το μέλλον δεν μπορεί να προδιαγραφεί ευοίωνο αναμένοντας στην προκυμαία το πρώτο κρουαζιερόπλοιο της σεζόν ή το πρώτο αεροπλάνο στο αεροδρόμιο.
Ο τουρισμός είναι αναμφισβήτητα βασικός αιμοδότης της τοπικής οικονομίας αλλά είναι επιτακτική η ανάγκη της διεύρυνσης του παραγωγικού μοντέλου με την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα. Ειδικά σε έναν ευλογημένο τόπο όπως αυτός που ζούμε, ο οποίος προσφέρεται σε αυτή την κατεύθυνση και αδικείται μόνο ως προορισμός για σέλφι στο ηλιοβασίλεμα.
Η Κεφαλονιά διαθέτει ένα τεράστιο ζωικό κεφάλαιο (6000 περίπου οργανισμούς) και αγροτικά προϊόντα πρώτης γραμμής (γαλακτοκομικά, μέλι, κρασί, λάδι) τα οποία δεν καταναλώνονται (όπως η τοπική φέτα για παράδειγμα) εντός της τουριστικής σεζόν με τη συγκεκριμένη αυξημένη επισκεψιμότητα.
Από τη διαχείριση των δημοτικών βοσκήσιμων γαιών (τα τελευταία χρόνια οι κτηνοτρόφοι είναι μεταξύ σφύρας και άκμωνος Δήμος – ΟΠΕΚΕΠΕ για τις επιλέξιμες γαίες) μέχρι τη δημιουργία υποδομών και την προώθηση των τοπικών προϊόντων ΠΟΠ είναι τεράστια η ευθύνη και οι δυνατότητες όχι μόνο της κεντρικής (όποιας) Κυβέρνησης αλλά και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε συνεργασία με τις αγροτικές ενώσεις και τα επιμελητήρια. Σε λίγους μήνες θα ξεκινήσει η συζήτηση στην Ε.Ε. για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική.
Αυτή βέβαια είναι ευθύνη της (όποιας) Κυβέρνησης αλλά το αναπτυξιακό όραμα ξεκινά από τις τοπικές κοινωνίες με την αναγκαία συνδρομή και των Δήμων (επιχειρησιακά σχέδια, υποδομές, marketing κλπ). Ο διάλογος και οι δράσεις στην κατεύθυνση της διεύρυνσης του παραγωγικού μοντέλου πρέπει να ξεκινήσει άμεσα αλλιώς θα συνεχίσουμε να ζούμε μεταξύ θερινής και χειμερινής περιόδου, εδώ, στη ρωγμή του χρόνου.
