«Ο όρος Παιδεία με την ευρύτερη έννοια προσδιορίζεται ως η γενικότερη καλλιέργεια του ανθρώπου και συνδέεται με έννοιες όπως αυτές της μόρφωσης, της αγωγής και της κουλτούρας. Είναι απόρροια της συνδυασμένης επίδρασης κοινωνικών και πολιτισμικών παραγόντων, όπως αυτών της οικογένειας, των αξιών και αντιλήψεων ενός συγκεκριμένου πολιτισμικού περιβάλλοντος, των ΜΜΕ κα.» Καρεμφύλλης Κ.
Επηρεάζεται όμως και από τη θεσμοθετημένη εκπαίδευση, αυτή του κράτους. Η εκάστοτε κυβέρνηση, με τις πολιτικές της αποφάσεις, διαμορφώνει το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα εφαρμοστεί το εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο με τη σειρά του θα δώσει συγκεκριμένα αποτελέσματα είτε προς το συμφέρον των πολλών, είτε των λίγων…
Δεν θα σταθώ αυτή τη στιγμή στις όποιες αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας. Αυτές κρίνονται καθημερινά μέσα στις συνελεύσεις και στους συλλόγους εκπ/κών, και τους συλλόγους γονέων και μαθητών. Αξιολογούνται από τα αποτελέσματα που επιφέρουν και τελικά απολαμβάνουν τη στήριξη ή όχι της κοινωνίας.
Θέλω να σταθώ στο κομμάτι που αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση, το Δήμο μας. Μιλώ για τις σχολικές κτηριακές εγκαταστάσεις, τη συντήρησή τους αλλά και την εκ νέου κατασκευή τους όπου κρίνεται αναγκαίο. Είναι λυπηρό να αντικρίζει κανείς σχολικά κτήρια- κουφάρια! Εκεί που άλλοτε ήταν γεμάτα ζωή, τώρα να χάσκουν άδεια, άχρηστα χωρίς να μπορούν να επιτελέσουν το σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκαν. Να στεγάσουν τα όνειρα των παιδιών, το έργο των εκπαιδευτικών και τις ελπίδες των γονιών για το μέλλον των παιδιών τους!
Ο σεισμοί είναι ένα φυσικό γεγονός. Δεν μπορούμε να τους αποφύγουμε. Έχουμε όμως μάθει να ζούμε μ’ αυτούς. Σίγουρα προκαλούν καταστροφές, δημιουργούν προβλήματα, αλλά διδάσκουν κιόλας… Διδάσκουν να αντέχουμε να μην τα παρατάμε. Μας ωθούν να σκεφτόμαστε να εξελισσόμαστε και να βρίσκουμε λύσεις για τις αστοχίες του παρελθόντος. Φτάνει φυσικά να επιλέξουμε το δρόμο της σοβαρότητας, της ευθύνης. Οι νέες κτηριακές εγκαταστάσεις, ας μη γελιόμαστε, δεν αναβαθμίζουν από μόνες τους το εκπαιδευτικό έργο, ούτε διορθώνουν τις στρεβλώσεις του. Διευκολύνουν όμως τους εκπαιδευτικούς στο έργο τους, διασφαλίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία των σχολικών μονάδων και εγγυώνται την υγεία και ακεραιότητα των μαθητών και μαθητριών.
Ας μην περιμένουμε άλλα πέντε χρόνια. Αξίζει να φροντίσουμε το μέλλον. Αξίζει να επενδύσουμε στην ασφάλεια των σχολικών κτηριακών εγκαταστάσεων στον τόπο μας.
Για να ΄ναι η επόμενη μέρα καλύτερη…
…για την Επόμενη Μέρα
Μποζάς Νίκος
