Όταν ο Κλεισθένης επέστρεψε από την εξορία στην Αθήνα για να θεραπεύσει τα δεινά από την πολύχρονη τυραννία του Πεισίστρατου, ήξερε ότι αναλάμβανε ένα εγχείρημα ιδιαίτερα δύσκολο. Ο Πεισίστρατος όταν πήρε την εξουσία, φρόντισε να ελαφρύνει τη θέση των φτωχών, δεν έπαψε όμως να είναι ένας τύραννος! Ενδιαφερόταν για το δικό του συμφέρον και κυβερνούσε χωρίς να δίνει λόγο σε κανένα! Τα χρόνια της καταπίεσης είχαν κάμψει τη θέληση του Αθηναίου πολίτη να αρθρώσει λόγο, να συμμετάσχει στα κοινά και να διαμορφώσει το μέλλον του.
Γράφει ο Νίκος Μποζάς
Έχοντας υπόψη του ο Κλεισθένης την προ του Πεισίστρατου κατάσταση, δηλαδή τις αναταραχές και τις συγκρούσεις ανάμεσα στις οικονομικές τάξεις, την αποτυχία δίκαιου μοιράσματος της γης καθώς και το αποτέλεσμα που αυτό είχε – να εμφανιστούν αυτόκλητοι σωτήρες, δημαγωγοί, καταπιεστές που για το καλό του λαού κατάργησαν κάθε ελευθερία – προέταξε την ανάγκη της καθολικής συμμετοχής στα κοινά, με εκλογή εκπροσώπων όχι οριζόντια, σύμφωνα με την οικονομική τάξη του καθενός, αλλά εγκάρσια, δηλαδή σύμφωνα με τη φυλή που ο καθένας ανήκε (οι πολίτες χωρίστηκαν σε δέκα φυλές όπου τα μέλη της κάθε φυλής προερχόταν από όλες τις κοινωνικές τάξεις και είχαν ίσα δικαιώματα) και το δήμο, εκατό τον αριθμό, στον οποίο ο κάθε πολίτης κατοικούσε.
Έτσι οι Αθηναίοι θα μπορούσαν να επιλέξουν για αντιπροσώπους άτομα διαφορετικής οικονομικής επιφάνειας, από τους εγγεγραμμένους στους καταλόγους του δήμου τους και να τους ελέγχουν εύκολα μια και ήταν μέλη της μικρής τους κοινωνίας, άρα και γνωστοί μεταξύ τους!
Με άλλα λόγια ο Κλεισθένης χρησιμοποίησε την υποχρεωτική συμμετοχή των πολιτών στην εκλογή αντιπροσώπων (δημιουργώντας έτσι μια αντιπροσωπευτική βουλή, αυτή των πεντακοσίων) και τη συνευθύνη στη λήψη αποφάσεων ( με την εκκλησία του δήμου όπου εκεί ο καθένας μπορούσε να πάρει το λόγο και να πει τη γνώμη του) για να διορθώσει τις αδικίες και να λύσει τα προβλήματα που ταλαιπωρούσαν την αθηναϊκή κοινωνία.
Να είναι μια απλή συνωνυμία; Ο νέος «Κλεισθένης»- ο εκλογικός νόμος δηλαδή- να έχει κάποια σχέση με τον παλιό Αθηναίο νομοθέτη, θεμελιωτή της δημοκρατίας; Μα… και φυσικά! Είναι η ιδέα της συμμετοχής στα κοινά που δίνει φωνή σε όλους και τη δυνατότητα βελτίωσης της ζωής μας.
Η κριτική είναι αναγκαία ͘ όπως ο διάλογος και η αντιπαράθεση. Δε φτάνει όμως να συζητάμε στις παρέες μας όταν πίνουμε καφέ, να γκρινιάζουμε μπροστά στην tv και να κάνουμε αναρτήσεις στα social media. Χρειάζεται και κάτι παραπάνω. Το πιο σημαντικό. Χρειάζεται συμμετοχή! Να πάμε να ψηφίσουμε! Δεν απευθύνομαι μόνο στους παλιούς που ίσως να αισθάνονται κουρασμένοι από την κρίση των τελευταίων χρόνων. Απευθύνομαι και στους νέους και νέες που για πρώτη φορά θα προσέλθουν στις κάλπες για να επιλέξουν εκπροσώπους. Ψήφισε όποιον θέλεις. Όποιον ή όποια εσύ νομίζεις ότι σε εκπροσωπεί καλύτερα. Έλα όμως και ψήφισε. Μην αφήσεις άλλους να επιλέξουν για σένα και να καθορίσουν το μέλλον σου!
Η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία ενδυναμώνει τη δημοκρατία μας! Η δική σου συμμετοχή μας δίνει δύναμη να λύσουμε τα προβλήματα του Δήμου μας!
Για να ‘ναι η Επόμενη Μέρα καλύτερη!
==
Πίνακας εξώφυλλου : Hia tiu pre ver (1962) – Xul Solar (Oscar Agustin Alejandro Schulz Solari – argentino (1887-1963)
