Μια φορά κι ένα καιρό σε ένα πολύ μικρό κράτος την ψωροκώσταινα όπως το έλεγαν, το 1981, ήρθε στην εξουσία ένα κόμμα διαφορετικό από τα άλλα που το έλεγαν ΠΑΣΟΚ κι άλλαξε μονομιάς ο ουρανός πάνω από τη χώρα.
Είχε πράσινα χρώματα και σημαία με έναν υπέρλαμπρο ήλιο που κουνούσε ο κόσμος τραγουδώντας στους δρόμους γιατί την επομένη των εκλογών 10 εκατομμύρια Έλληνες έλεγαν ότι το είχαν ψηφίσει, μιας κι η κακιά μάγισσα, η Νέα Δημοκρατία τους έλεγε ότι με το που θα βγουν θα τους σφάζουν στον ύπνο τους με κονσερβοκούτια.
Ευτυχώς για όλους κάτι τέτοιο δεν έγινε γιατί εκείνο το κόμμα είχε για αρχηγό ένα μεγάλο ηγέτη, τον Αντρέα Παπανδρέου, που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του και δεν ξεχώρισε τους ανθρώπους ανάλογα με τα πολιτικά του φρονήματα.
Nοιάστηκε για τα λαϊκά στρώματα, την μεσαία τάξη και την εργατιά. Τους έδωσε προνόμια που ούτε τα φανταζόντουσαν ποτέ κι έφτιαξε ένα κοινωνικό κράτος που ήταν για όλους τους Έλληνες κι όχι μόνο για τους εθνικόφρονες όπως γινόταν μέχρι τότε αλλά το σπουδαιότερο, ανέβασε το κύρος και την αξιοπρέπεια της χώρας σε όλο τον κόσμο.
Για αυτό τον λόγο, ο λαός έπινε νερό στο όνομα του Αντρέα για πολλά χρόνια.
Κάποια στιγμή ο μεγάλος μάγιστρος της Νέας Δημοκρατίας ο Μητσοτάκης, έμπλεξε τον Αντρέα σε κάτι περίεργα σκάνδαλα που φούσκωσε τα μυαλά του κόσμου και για να τον τιμωρήσει, φέρνει στα πράματα τη Νέα Δημοκρατία.
Αυτό το κόμμα είχε μπλε χρώματα και σημαία που ανέμισε για τρία χρόνια περίπου μέχρι ο κόσμος να καταλάβει το λάθος του και να ξαναβγάλει το πράσινο κόμμα και τον Αντρέα πάλι, παρά το σκάνδαλο για την συζυγική του απιστία γιατί είναι γνωστό ότι ο λαός μας είναι εκ φύσεως λιγάκι αλανιάρης.
Μετά από λίγο όμως ο Αντρέας αρρώστησε και τότε ήταν που το κόμμα πήρε την κάτω βόλτα με τους διαδόχους να κρυφοκοιτάζουν πίσω από την πόρτα.
Ο πρώτος που ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ μετά τον Αντρέα, ήταν ο Σημίτης που τον πειράζανε όλοι για τις ελιές που είχε στο πρόσωπό του. Κακός δεν ήτανε αλλά του ξέφυγε το χαλινάρι από το χέρι κι οι γύρω του βούτηξαν στην αρχή το δάχτυλο στο μέλι, μετά πήραν κουταλάκι και σιγά σιγά γλυκαθήκανε για τα καλά. Και να σου οι μίζες για τα εξοπλιστικά και να σου οι προμήθειες και να οι κάλτσες του Γιάννου που στοίχιζαν κοντά 1.000 ευρώ το ζευγάρι.
Εκείνος ο Σημίτης, εκτός των άλλων, υπερχρέωσε την χώρα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχασε την εξουσία και ξαναήρθε στα πράγματα πάλι το μπλε κόμμα με αρχηγό τον πρώτο μεταπολιτευτικά πολιτικό απόγονο, τον Κωστάκη ανηψιό του Καραμανλή, τον επονομαζόμενο Μπούλη ή Βούδα.
Καθότανε όλη μέρα στον ίσκιο κι έτρωγε, τίποτα άλλο δεν τον ένοιαζε. Άφησε τη χώρα στον αυτόματο, την πήγε πολλά χρόνια πίσω, την χρεοκόπησε και στο τέλος βλέποντας πως θα σκάσει με δύναμη πάνω στα βράχια, κάθεται και χάνει τις εκλογές κι αναλαμβάνει την εξουσία πάλι το πράσινο κόμμα, με νέο πολιτικό γόνο.
Ο Γιωργάκης, μόνο κατ’ όνομα Παπανδρέου, στήθηκε μπροστά από τα γραφικά σπίτια του Καστελόριζου και μας φλόμωσε στα ψέματα με τα λεφτά που τελικά δεν υπήρχαν, κουβάλησε εκείνο το τέρας το ΔΝΤ να εποπτεύει τη χώρα, άδειασε τα ασφαλιστικά ταμεία με το περιβόητο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων-PSI- και γενικά μας έδωσε μια και πήγαμε κατά διαόλου.
Μετά από δυο χρόνια, παραιτείται από το αξίωμα, αποχωρεί από το κόμμα, χάνονται οι εκλογές και το μπλε κόμμα νάτο πάλι στην εξουσία με τον Αντωνάκη Σαμαρά, που ως υπουργός εξωτερικών κάποτε, άνοιξε τα σύνορα και μπήκαν στην χώρα χιλιάδες μετανάστες από την Αλβανία ενώ για εκείνα τα Σκόπια στα βόρεια, που ψάχνανε απεγνωσμένα όνομα, τους έδωσε να χρησιμοποιούν αυτό της Μακεδονίας από το 1991 και κάποια χρόνια μετά μας το έπαιζε και Μακεδονομάχος υπερπατριώτης.
Ξέχασα να σας πω, ότι όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τα δυο μεγάλα κόμματα, πάντα κάποιοι διαφωνούσαν, φεύγανε και φτιάχνανε δικά τους, παραλλάζοντας λίγο τους αρχικούς χρωματισμούς του χώρου από όπου προέρχονταν, πράγμα που έκανε κι ο Γιωργάκης.
Έτσι από το ΠΑΣΟΚ υπήρξαν κόμματα με πράσινο του κυπαρισσιού ή σαν αυτό της κάμπιας και από τη Νέα Δημοκρατία , πότε με πιο έντονο μπλε ή κάτι σαν αχνό γαλάζιο.
Τέτοια ήταν κι η Πολιτική Άνοιξη αυτουνού του Σαμαρά που μαράθηκε όμως γρήγορα όταν έριξε τον γέρο Μητσοτάκη αλλά οι Νεοδημοκράτες δεν του κράτησαν κακία, πρώτα τον έκαναν πρόεδρο του κόμματος και μετά τον έβγαλαν πρωθυπουργό το 2012.
Ο Σαμαράς λοιπόν, για να κάνει όσα ακολούθησαν έπρεπε να έχει και συνεταίρο κι έτσι τακίμιασε με τον Βενιζέλο, που είχε αναλάβει το πράσινο κόμμα και τότε ήταν που είπαμε στη χώρα ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ.
Απολύσανε κόσμο που πηδούσε από τα παράθυρα, κόψανε μισθούς και συντάξεις, οι άνθρωποι χάνανε τα σπίτια τους και ψάχνανε στα σκουπίδια για φαγητό, οι νέοι άνθρωποι έφευγαν χιλιάδες στο εξωτερικό, στα νοσοκομεία δουλεύανε αδιόριστοι δάσκαλοι κι έτσι κι είχες χρέη πέθαινες σαν το σκυλί στο αμπέλι.
Και ξαφνικά, εκεί στο 2015 εμφανίζεται ένας νέος άνθρωπος, ο Αλέξης Τσίπρας, που δεν ήταν ευτυχώς πολιτικός απόγονος, και αποφασίζει να βάλει πλάτη και να μας γλυτώσει από την καταστροφή.
Μπορεί να έκανε λάθη αλλά τα έβαλε με τα θηρία της Ευρώπης και αγωνίστηκε να μας φέρει σε μια ισορροπία χωρίς να ανοίξει μύτη όταν οι άλλοι αποδείχθηκαν ανίκανοι να διαχειριστούν προς όφελος του κόσμου την πολιτική συγκυρία των τελευταίων χρόνων.
Το τι πόλεμο του κάνει εκείνο το μπλε κόμμα, που τώρα έχει για αρχηγό άλλο πολιτικό γόνο, τον Κυριάκο του Μητσοτάκη, τον επονομαζόμενο Κούλη, δεν λέγεται. Βλέπεις αυτή η οικογένεια, χωμένη μέσα σε πάσης φύσεως σκάνδαλα, θέλει να ξανακυβερνήσει για το καλό της χώρας και το δικό μας πάντα.
Την μεγαλύτερη όμως μανία απέναντί στον Αλέξη την έχει το πράσινο κόμμα που στα χέρια άλλης πολιτικής απογόνου, της Φώφης του Γεννηματά, άλλαξε το όνομα, άλλαξε, σήμα, άλλαξε ΑΦΜ για να μην πληρωθούν τα χρέη του και γενικά του άλλαξε τα φώτα.
Σήμερα δυστυχώς, δεν έμεινε τίποτα να θυμίζει την δόξα του παλιού εκείνου ΠΑΣΟΚ αλλά κυρίως τις ιδέες και την πολιτική του, που ήταν πάντα φιλολαϊκή και για πολλά χρόνια η μεγάλη ελπίδα του κοσμάκη.
Το μόνο που έκανε η Φώφη και το ΚΙΝΑΛ της είναι να σιγοντάρει με την στάση της την κακιά μάγισσα Νέα Δημοκρατία, που σκοπός της είναι να φέρει μόνιμα το καταχείμωνο που έχει μέσα στην ψυχή της στην εξουσία και να το επιβάλλει με το έτσι θέλω στον κόσμο για να μπορεί ανενόχλητη να διαιωνίζει πολιτικούς απογόνους εις υγείαν του κορόϊδου, ελληνικού λαού.
Τώρα όμως είναι κατακαλόκαιρο, σε πέντε ημέρες το ημερολόγιο θα δείχνει 7 Ιουλίου και το βράδυ της ίδιας μέρας, θα δούμε αν μας δίδαξε κάτι αυτή η ιστορία 40 χρόνια τώρα, ή θα ζήσουν κάποιοι καλά κι εμείς οι υπόλοιποι χειρότερα…
Αριστοφάνης ο νεότερος
