Βλέπεις σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες σήμερα μια φιγούρα που σε εμπνέει
από σχεδόν παιδί, μάλλον έφηβο με παιδική αντίσταση να μεγαλώσει να
διαβρωθεί και εκείνος με τη σειρά του από τα Κοινωνικά Στερεότυπα.
Είναι μια γυναικεία φιγούρα, μια γυναίκας νέας, που στέκεται με πολύ
περήφανο τρόπο ενώ τα μαλλιά της ανεμίζουν αντιδραστικά κόντρα στον
άνεμο, αν και τα΄χει ίσως πιασμένα. Κρατά στον ώμο της όπλο και
φαίνεται πίσω της ότι έχει ανέβει σε κάποιο βουνό της Αντίστασης.
Εκεί που εσένα ταξιδεύει η σκέψη σου σε ιστορίες με όχημα τη
φωτογραφία που κρατάς στα χέρια σου μπαίνει απότομα στο δωμάτιό σου η
δική σου μητέρα και σου φωνάζει να κάνεις κάτι τόσο βαρετά συμβατικό που κρυφά μέσα σου σε κάνει να εύχεσαι ενώ είσαι ακόμη στο τέλος της εφηβείας σου: “δε θέλω να μοιάσω στη μητέρα μου με τίποτα!”
Μαζεύεις τα ατίθασα της εφηβείας σου μαλλιά και συ, και
τρέχεις στην κουζίνα εφόσον έτσι σε πρόσταξαν να βοηθήσεις στο
μαγείρεμα, μα κάποια τσουλούφια σου προδίδουν ότι απέδρασαν
αντιδραστικά κόντρα στον αέρα προτύπων που μαγειρεύεσαι ύπουλα για να
γίνεις και συ ένα απ΄αυτά. Στριφογυρίζεις την κουτάλα ανακατεύοντας
στην κατσαρόλα να μην κολλήσει το κρεμμύδι που τσιγαρίζεται, μα η
άτιμη η φαντασία σου ήδη δραπέτευσε και η σκέψη σου κάνει ακόμη
συντροφιά στην ασπρόμαυρη εκείνη φωτογραφία.
Αναρωτιέσαι πόσους εχθρούς να είχε εκείνη η γυναίκα που αντιστέκεται.
Η ιστορία την έκανε ηρωίδα αλλά η ιστορία που διδάχτηκες στο σχολείο
μεροληπτεί συχνά, ανάλογα με το μήνυμα το πολιτικό που θέλει να σου
περάσει ή σου λέει και ψέμματα με πονηρό τρόπο ακοκρύπτοντας μέρος της
αλήθειας μέσα σε σφιγμένες λέξεις ενός βιβλίου που φτιάχνουν
προτάσεις. Και ενώ εσύ είσαι στο σχολείο μέσα σε ένα Σύστημα Παιδείας
Ολοκληρωτισμού σου πρέπει φωτογραφικά να αποτυπώσεις στη μνήμη σου
έτσι σφιγμένες σαν χείλη λέξεις σε σειρά σαν Στρατιώτες που δεν
άνοιξαν να σου μιλήσουν ποτέ ολόκληρη την αλήθεια.
Δεν είσαι η τέλεια μαθήτρια αν και καλή στην αντίληψη και δεν υπάρχει
περίπτωση να περάσεις στις Πανελλαδικές στο κοντινό μέλλον σου εφόσον
δεν έχεις γεννηθεί με την ικανότητα να αποστηθίζεις φωτογραφικά λέξεις
σφιχτές σε σειρά. Μόνο να ταξιδεύεις με τη φαντασία καταφέρνεις μέσα
από εικόνες και φωτογραφίες, κι΄αυτό σου γεννά ζωηρά συναισθήματα που
πυροδοτούν λέξεις δικές σου που ελεύθερες αποτινάχτηκαν από τα δεσμά
που τις κράταγαν σε σιωπές φυλακισμένες. Αύριο έχεις διαγώνισμα στην
Ιστορία Δέσμης, πάλι με δικά σου λόγια θα τα γράψεις και θα τιμωρηθείς
με 18.5, ενώ ένα 20 που στόχευσες με το όπλο σου στον ώμο δεν είναι
εφικτό ούτε στο πιο τρελό σου όνειρο. Δεν γεννήθηκες για να βάζεις τις
λέξεις σε σφιχτή σειρά κι ας μην τις καταλαβαίνεις μα ούτε και για να
αποτυπώνεις φωτογραφικά τις λέξεις στη Μνήμη σου. Δεν κρατά γερά απ΄το
χέρι η τρίτη λέξη την τέταρτη σου σε σειρά, και σπάει συνέχεια η συνέπεια της
αλυσίδας τους μέχρι να μπει η τελεία στην πρόταση. Που να πάρει! Θα
καταλάβω τι λέει και τι κρύβει πίσω απ΄τις λέξεις αυτό το Κεφάλαιο,
και θα γράψω στο διαγώνισμα με δικά μου λόγια όπως πάντα.
Αυτές οι λέξεις στο βιβλίο οι αναθεματισμένες δεν είναι σύντροφοι όλες
μαζί πιασμένες χέρι-χέρι μες στην σφιχτή τους πρόταση ως την τελεία
μου. Εικοσάρι με το όπλο μου μπορώ να πιάσω μόνο στα καλλιτεχνικά από
πάντα, σταθερή αξία έχω καταντήσει και ηρωίδα μες στην τάξη, απ΄το
δημοτικό για τις επιδόσεις μου στα καλλιτεχνικά.
Και είναι και εκείνη η Χημεία η ξέμπαρκη που μου ξεφύτρωσε στο
γυμνάσιο απ΄το πουθενά να γίνεται εικοσάρι και αυτή, λες και όταν λύνω
δένω δεσμούς Στοιχείων που είναι ΣΥΜΒΟΛΑ μαζί και ΣΘΕΝΗ όλα μου είναι
κτήμα μου δίχως καν να προσπαθήσω. Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω,
βασανιστικό ερώτημα της παιδικής μου ηλικίας, που με μαστιγώνει σε ένα
σκοτεινό υπόγειο της γκεστάμπο να ομολογήσω την παρελθοντική μα και
μελλοντική δράση μου.
Πόσοι να΄ταν άραγε οι εχθροί, οι κατακτητές της δικής της πατρίδας
εκείνης της γυναίκας της Αντίστασης με βασάνιζε να το βρω. Τελικά
βρήκα ΔΥΟ. Επειδή αυτή η Γυναίκα της Αντίστασης είναι ΣΥΜΒΟΛΟ, άρα
ηρωίδα. Τα Σύμβολα όμως δεν έχουν ΧΡΟΝΟ και ΤΟΠΟ. Κατ΄επέκτασιν η
ΓΥΝΑΙΚΑ της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ είναι διαχρονική φιγούρα, που ζει κάπου και στο
παρελθόν και στο μέλλον της, ενώ η λέξη πατρίδα δεν σημαίνει
συγκεριμένο ΣΗΜΕΙΟ – αλλά ΠΑΝΤΟΥ σε όλο τον Πλανήτη. Ποιος ήταν λοιπόν
ο Κατακτήτης;
Ο Κατακτητής ο ΈΝΑΣ είναι ΦΥΛΟ. Είναι το Αντρικό φύλο ως προς αυτήν
που της είναι ΞΕΝΟ. Ο Ξένος Κατακτητής. Ο Τρόπος που θα την κατακτήσει
είναι ΒΙΑ για να΄χει ΟΠΛΟ στον ώμο και να΄χει πάρει τα ΒΟΥΝΑ να
γλιτώσει για να αμυνθεί.
Πάντα στους Πολέμους και στις καθημερινές μάχες μας ζωής το Ξένο ως
προς αυτό που είμαστε οι ίδιοι είναι εκείνος ο αόρατος εχθρός που μας
τρομοκρατεί και καταδιώκει. Μα η γυναίκα της Αντίστασης ανέβηκε στο
Βουνό επειδή φοβόταν το ΒΙΑΣΜΟ της από το ΑΛΛΟ ΦΥΛΟ ή και από το δικό
της προδοτικά στην ψυχή της. Ο Κατακτητής ο ΑΛΛΟΣ Ο δεύτερος που
εκείνη με νύχια και δόντια πολεμά, ο πιο ύπουλος είναι η Κατάκτηση της
ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΣ. Πράγμα που μπορούσε να της συμβεί και απ΄τα δυο Φύλα,
απ΄όλα τα Φύλα γενικά, ευρύτερα κι΄απ΄τα δυο. Η δε ΕΛΕΥΘΕΡΗ ψυχή της
είναι η Ελεύθερή της Βούληση όταν βγαίνει απ΄το σφιγμένο από τρόμο
στόμα της. Η δική της συναίνεση ή όχι-συναίνεση.
Αν η Γυναίκα της φωτογραφίας ήταν ΆΝΤΡΑΣ θα σκεφτόταν σαν Εχθρό του
όχι τον Βιασμό του, αλλά τον Θάνατό του. Η γυναίκα όμως πριν απ΄τον
θάνατο σαν μεγαλύτερή της Θανατική επικρεμάμενη απειλή βιώνει την
Απειλή Βιασμού της, την Κακοποίησή της πρώτα και Βασανισμό της. Aυτά
είναι οι φόβοι του ίδιου του ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ.
Έχετε ποτέ απειληθεί με απόπειρα βιασμού; Στην Αθήνα αν ζεις και απλά
περπατάς μπορεί να σου συμβεί. Ο βιασμός δεν έχει εθνικότητα. Είναι
ΕΚΡΗΞΗ ΒΙΑΣ και ΦΑΣΙΣΜΟΥ που ξεσπά μέσα στο κεφάλι κάποιου και θέλει
να νιώσει ΘΕΟΣ, με σαδισμό να βασανίσει το θύμα του, κρατώντας το και
ακινητοποιώντας το, με την ΑΠΕΙΛΗ την αόρατη ότι μπορεί να αποφασίσει
να σε ΣΚΟΤΩΣΕΙ πρώτα ή στο τέλος αν του κάνει κέφι, εφόσον το σίγουρο
είναι ότι έχει ΔΥΝΑΜΗ περισσότερη από σένα και μπορεί οπωσδήποτε να σε Βιάσει.
Έχει τη σιγουριά της Πράξης του που ωθείται από τη ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ του
υπεροχής, αυτής της ΔΥΝΑΜΗΣ της μυικής του, αυτοπεποίθησης. Έχω
υποστεί απόπειρα και έτσι όταν άκουσα το Νόμο ως Πλημμέλημα να
πλανάται σε έδρανα Βουλής έγινα τουλάχιστον Θηρίο ανήμερο. Ο μέσος
Πολίτης δεν έγινε ΘΗΡΙΟ επειδή δεν του έχει τύχει το φρικαλέο ΕΓΚΛΗΜΑ
και μόνο να ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΕΙΣ γυναίκα για να παίξεις με τον φίλο σου ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ, και
να της εμφυσήσεις τον τρόμο ως μέρος της καθημερινότητάς της από εκεί
και πέρα αν φανεί αδύναμη να το προσπεράσει και να το βάλει απλά σαν
ένα ακόμα βίωμα στη φαρέτρα της την ιδεολογική αποστασιοποιημένο από
τις προσωπικές εικόνες και προθέσεις ΒΙΑΣ που έζησε.
Οπότε χαλαρά ο καθένας Άντρας στη Βουλή που δεν πρόκειται να νιώσει
ποτέ Κατώτερος σε Μυική Υπεροχή από άλλον ΆΝΤΡΑ δίπλα του στα έδρανα,
αδιάφορος για το ΝΟΜΟ του Βιασμού δεν ασχολήθηκε αν είναι σημαντική η πλημμεληματική του μελλοντική ΟΨΗ ως νέα προοπτική. Πως να ευαισθητοποιηθεί ενώ δεν θα
έχει ποτέ το βίωμα ότι είναι πιο αδύναμος μυικά; Ευαισθητοποιείται σε
Ιδέες που διακυρήττει λοιπόν αλλά δεν ενδιαφέρεται με εγκληματική
αδιαφορία για ότι του είναι εκείνου ΞΕΝΟ και αποτελεί από καταβολής
Κόσμου τον δικό του ΕΧΘΡΟ που πρέπει να κατακτήσει.
Γιατί θα ΒΙΑΣΤΕΙ ένα αγόρι από Άντρα; Επειδή ο ΕΝΗΛΙΚΑΣ ΑΝΤΡΑΣ είναι
εκ προοιμίου μυικά ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟΣ από τον άντρα παιδί και έτσι κατέχει ως
Φασιστικό του πλεονέκτημα ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ απέναντι στο υποψήφιο
θύμα του τη Δύναμη και τη Σιγουριά να το κάνει, και αυτή η ΔΥΝΑΜΗ της
ΠΙΣΤΗΣ ΤΟΥ η ψυχική τον κάνει πολύ Βίαιο.
Μεταξύ ενηλίκων αντρών δεν υπάρχει απαραίτητη αυτή εκ προοιμίου
προυπόθεση σε Μονάδα ατόμου 1 Θύτη ως προς τη Μονάδα ατόμου 2 Θύματος.
Όμως αν ο Θύτης είναι πάνω από 1 δηλαδή 2 ή ΟΜΑΔΑ ΑΤΟΜΩΝ αρσενικής
Δύναμης έχει τη λεγόμενη αγελαία ΑΝΙΣΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ως πλεονέκτημα που
φυσικά κάνει καταδικασμένο το Θύμα εκ προοιμίου να δώσει οποιονδήποτε
αγώνα Μυικό σε δύναμη για να ξεφύγει.
Και μόνο Απόπειρα να βιώσεις στη ζωή σου αν είσαι Γυναίκα οι μνήμες
μεν σβήνουν αλλά αν δεις αναλγησία και αδιαφορία από Άντρες σε έναν
Νόμο που κατατέθηκε πάλι από Άντρες για να ψηφιστεί, ξυπνά η μνήμη
αυτή μέσα από βαθειά μπουντρούμια που τη φυλάκισες μπας και την
ξεχάσεις και ουρλιάζει να δικαιωθεί και να μην συμβεί έγκλημα σε
κανέναν ξανά ποτέ. Οι δε αδιάφοροι και αδιάφορες Πολίτες είναι
εγκληματικά συνυπεύθυνοι στο Βιασμό επειδή συχνά σε μια Απόπειρα
περνούν περαστικοί ακόμη και σαν Οικογενειακές φιγούρες με παιδάκι και
τρέχουν μακριά από το συμβάν να μην δει το δικό τους παιδί ΒΙΑ και
διαταρχθεί η εσωστρεφής ιδιώτευση και οικογενειακή θαλπωρή του δικού
τους κυττάρου κοινωνίας από κραυγές άλλων και ενώ καλείς προς ΒΟΗΘΕΙΑ
ΣΟΥ τους ίδιους εκείνοι δεν παρεμβαίνουν αφήνοντάς σε αβοήθητη να
σωθείς μόνη σου, αν είσαι τυχερή αρκετά.
Σε μια υποσυνείδητη έκρηξη της αδρεναλίνης σου που στιγμιαία θα
εκφράσει το ΜΑΧΗ ή ΦΥΓΗ σου, υπάρχει και η τρίτη επιλογή που πάντα
αποκρύπτεται. Μάχη σου για τη Φυγή και αυτοδιάσωσή σου. Είναι το ίδιο
που εκφράζει ο κάθε πολίτης σε μια ΒΙΑΙΗ παρέμβαση ματ αγελαία ενός ο
ίδιος είναι μονάδα. Μάχη του για τη Φυγή και όχι Μάχη ή Φυγή. Και εκεί
που το στόμα σφραγίζει από το σοκ, και η αδρεναλίνη σε κάνει πιο
δυνατό απ΄ότι ήσουν ποτέ επειδή αξιοποιεί το άτομο ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ
εκατοστιαία αντοχή και δύναμη και όχι χαμηλότερο ποσοστό της, όπως
ακριβώς γίνεται και με την πνευματική μας καθημερινή δραστηριότητα που
χρησιμοποιείται το 80% περίπου και όχι το 100%, συμβαίνει το τραγικό:
ο εκφραστής ΒΙΑΣ να θυμώνει ακόμη παραπάνω με το θύμα και να ανεβαίνει
και η δική του αδρεναλίνη δύναμης στο 100% για να επιβληθεί ακόμη πιο
ΒΙΑΙΑ απ΄ότι έχει εκφράσει και εκείνος ποτέ.
Και κάπου εκεί αν είσαι τυχερός ενεργοποιείται και η άλλη εκδοχή της
άμυνας της αδρεναλίνης στο φόβο. Η παράλληλη έκφρασή της υπερδιέγερσης
όχι σωματικά αλλά πνευματικά. Και σου΄ρχεται να εκφοβίσεις με αυτό που
μισεί η κοινωνία και αποστρέφεται και χτυπά βίαια αλλά δεν βιάζει
ποτέ. Και λες τη λέξη βόμβα Οροθετικός και κάνεις τον εχθρό να τραπεί
σε φυγή και μόνο επειδή διέθετες φαντασία για την αντίδρασή του.
Αν γνωρίζεις τι ακριβώς μισεί η Κοινωνία λοιπόν και ξεστομίσεις αυτό
που φοβάται και σιχαίνεται ρατσιστικά τόσο ώστε να θέλει να εξαφανίσει
με κλωτσιές από μπροστά της για να μην της ταράζει την ηρεμία της δεν
έχεις παρά να ξεστομίσεις ψέματα και συ μια φορά στη ζωή σου για να
σωθείς εφόσον ο άντρας σαν φύλο δεν έχει ανώτερη από τη γυναίκα ΚΑΙ
την πνευματική λειτουργία αλλά μόνο τη μυική.
Μαρία Μαγουλά
εικαστικός
