Έχω ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου μέχρι τώρα στην κεφαλονια. Νιώθω τυχερός για την επιλογή μου , όπως ελπίζω και οι συμπατριώτες μου που ζούμε σε αυτό το υπέροχο περιβάλλον του νησιού μας με τον ελεγχόμενο ρυθμό που ο καθένας μας έχει περιθώριο να θέσει στη ζωή του.
Για μένα το μόνο ουσιαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κεφαλονια όπως και τα περισσότερα νησιά της χώρας αφορά τον τομέα της υγείας. Το κομμάτι αυτό είναι που θα εμποδίσει ένα νησιώτη να επισκεφθεί τον τόπο του ή θα τον αναγκάσει να ζήσει μακριά από αυτόν για να νιώσει ασφαλής
Υπηρετώντας στο χώρο της υγείας από το δικό μου μετεριζι, βλέπω , αναγνωρίζω και αγωνιώ για την υποστελέχωση όλων των δομών υγείας στο νησί. Αυτό σίγουρα αποτελεί προτεραιότητα και συνδέεται άμεσα με το θέμα που θέλω να θίξω. ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΣΟΒΑΡΩΝ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ.
Είναι οι περιπτώσεις εκείνες όπου η ζωή αμεσα κινδυνεύει και κάθε λεπτό είναι πολύτιμο. Π.χ ένα οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου,ένα σοβαρό τροχαίο με πολυτραυματια ,μια σοβαρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση, ένα αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο , ένα ανεύρυσμα ένα σοβαρό μαιευτικο περιστατικό κλπ. Αυτές οι περιπτώσεις όσο καλά στελεχωμένο και να είναι ένα δευτεροβάθμιο νοσοκομείο απαιτούν άμεσα εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικο( επεμβατικούς καρδιολόγους, Νευροχειρουργους ,θωρακοχειρουργους , αγγειοχειρουργούς νεογνολόγους κα )πέρα από τη φροντίδα σε μονάδα εντατικής θεραπείας.
Η μονάδα εντατικής θεραπείας εκτός από τις τεράστιες δαπάνες επάνδρωσης και λειτουργίας της για να επιτελέσει το σκοπό της απαιτεί και παράλληλη κάλυψη των περιστατικών με τις προαναφερόμενες ειδικότητες. Κάτι τετοιο θεωρώ είναι σχεδόν αδύνατον να γίνει σε ένα νησί σαράντα χιλιάδων κατοίκων.
Με βάση το σκεπτικό αυτό και αφουγκραζόμενος την αγωνία των γιατρών να διακομίζουν με ασφάλεια και αμεσα ένα σοβαρό επείγον περιστατικό πιστεύω ότι ένα πρώτο μεγάλο βήμα θα ήταν η εξασφάλιση της αμεσότερης διακομιδής του επείγοντος περιστατικού σε ένα τριτοβάθμιο νοσοκομείο.
ΠΩΣ;
Η Κεφαλονια , η Ιθακη και η Ζάκυνθος έχουν συνολικά περίπου 100.000 μόνιμους κατοίκους που το καλοκαίρι υπερβαίνουν συχνά τις 250.000. Μήπως ένας κοινός Υποσταθμός του ΕΚΑΒ σε ένα από τα νησιά με ένα επανδρωμένο super puma ,όλο το χρόνο θα διασφάλιζε την αμεσότερη διακομιδή και αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών;
Μια οικονομοτεχνική μελέτη σύγκρισης των μέχρι τώρα διακομιδών όπου και όπως γίνονται με την πρόταση μου πιστεύω πως θα με δικαίωνε.
Το σημαντικότερο όμως είναι η αύξηση των πιθανοτήτων επιβίωσης κάποιων συμπολιτών μας με αυτόν τον τρόπο.
Η σωτηρία ακόμη και μιας ανθρώπινης ζωής είναι ανεκτίμητη •πόσο μάλλον αν είναι το παιδί μας , ο αδελφός μας, ο γονιός μας.
Το να νιώθει ένας νησιώτης ότι σε κάτι πολύ επείγον υπάρχει ένα εναέριο μέσο με αναμμένες μηχανές να τον περιμένει , του παρέχει ,ακόμη και ψυχολογικά , μεγάλη ασφάλεια.
Τα περαιτέρω οφέλη θα έχουν να κάνουν και με τον τουρισμό γιατί και ο ξένος θα νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια να ταξιδέψει στα νησιά μας υπό αυτές τις συνθήκες.
Όμως σίγουρα μακροπρόθεσμα οφέλη θα έχουμε και στη στελέχωση των νοσοκομείων μας καθώς ο γιατρός που θα έρθει θα ξέρει ότι θα κάνει απρόσκοπτα το λειτούργημα του και δεν θα χρειάζεται να παρακαλέσει ώρες δεξιά και αριστερά για να διακομιστεί ένα περιστατικό που κρίνει αναγκαίο.
Θέλω να πιστεύω πως η νέα κυβέρνηση και οι τοπικοί θεσμικοί παράγοντες που έχουν δείξει όραμα μπορούν να προχωρήσουν σε μερικές καινοτόμες υπερβάσεις όπως η παραπάνω , ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΠΙΛΟΤΙΚΑ.
Τα μεγάλα επιτεύγματα ξεκινούν από μικρές κοινωνίες. Αυτό που χρειάζεται είναι κίνητρο και ψυχή. Αρκεί να το αποδείξουμε …
Σημείωση: αντίστοιχος Υποσταθμός ΕΚΑΒ εγκαινιάστηκε το 2016 στη Σύρο.Μια αρχή έγινε. ΕΜΕΙΣ;
Φώτης Αυγουστατος
Μαιευτηρας Γυναικολογος.
Νοσοκομειακή Και Ιατρική Περίθαλψη στην Κεφαλονιά. Σεπτέμβρης 2019
Είμαι Έλληνας, αλλά γεννήθηκα και κατοικώ στην Αγγλία. Το 2004-5, στα 64 με 65 μου, πήρα την απόφαση να αποσυρθώ και έκλεισα και ‘εξαργύρωσα’ τη μικρή μου εταιρεία. Εν τω μεταξύ είχα αρχίσει να επισκέπτομαι την Κεφαλονιά από το 2005, είχα κάνει καλούς φίλους και την είχα αγαπήσει. Πήρα λοιπόν ένα απλό σπίτι στα Σαρλάτα, το ανακαίνισα και, από το 2017, κατάληξα να περνώ, συνολικά, 5.5 μήνες το χρόνο εδώ.
Τώρα σκέφτομαι να μένω Κεφαλονιά την μάξιμουμ περίοδο που μπορώ, δίχως να χάσω δικαιώματα στην Αγγλία. Αυτό θα αντιστοιχεί σε 9 μήνες Κεφαλονιά και 3 Αγγλία.
Εκτός, λοιπόν από ορισμένες διαδικασίες, το μεγαλύτερο πρόβλημα, που με κάνει να διστάζω να προχωρήσω, είναι αυτό της Ιατρικής Περίθαλψης.
Το 2001 με 2002 έμεινα 3 μήνες σε 2 Νοσοκομεία της Αγγλίας, έχοντας υποβληθεί σε δύσκολη εγχείρηση στην Σπονδυλική, στο ένα και, έχοντας καταλήξει παράλυτος προσωρινά, για Αποκατάσταση στο άλλο. Ο Νωτιαίος είχε παντοτινά ζημιωθεί. Έμαθα εξ αρχής να περπατώ και έκανα Φυσιοθεραπεία και Χειροπρακτική κάθε 3 βδομάδες και Ασκήσεις με Εκγυμναστή και Βελονοθεραπεία κάθε βδομάδα. Είχα πάει και σε Ψυχολόγο για ενίσχυση και, τον πρώτο χρόνο, έκανα και Υδροθεραπεία. Μέσα στο χρόνο ξεπέρασα κάθε Ιατρική Πρόγνωση, πέταξα τα μπαστούνια που μου είπαν ότι θα είχα για πάντα και ελάττωσα σημαντικά τα φάρμακα που μου είχαν δώσει! Τις 4 πρώτες Κούρες τις κάνω, όμως, ακόμα και τώρα, όταν είμαι Αγγλία. Την Υδροθεραπεία την κάνω μόνος μου στη θάλασσα, όταν είμαι εδώ.
Έχω μείνει, όμως, με ένα σπάνιο Νευρολογικό Σύνδρομα και με ευπάθεια Εντερικών και Σπονδυλικής και Νευρολογικό Συνδυασμό και των δύο. Πιθανότητες επιδείνωσης είναι αρκετά μεγάλες και τον τελευταίο χρόνο υπέφερα και όταν επιστρέψω Αγγλία τον Οκτώβρη 2019, θα ερευνηθούν τα αποτελέσματα Αξονικής. Η Ιατρική μου Περίθαλψη εκεί είναι Κρατική – εκτός από την αρχική Εγχείρηση που χρειάστηκε να γίνει επειγόντος.
Στην Κεφαλονιά, όπως και σε όλα σχεδόν τα μεγαλύτερα νησιά, τα παραπάνω Επαγγέλματα μπορεί να υπάρχουν, αλλά όχι σαν ‘βαθύτερες’ Ειδικεύσεις, που χρειάζεται κανείς για Ποιοτική Διατήρηση αυτού του τύπου.
Συγχρόνως, το Νοσοκομείο του Αργοστολίου, το οποίο επισκέφτηκα σε 2-3 περιπτώσεις, όταν άλλοι γνωστοί μου είχαν προβλήματα η ατυχήματα, το βρήκα με ελάχιστο Ειδικευμένο Ιατρικό Προσωπικό και με έλλειψη μηχανημάτων, η προσωπικού που μπορούσε να χειριστεί τα υπάρχοντα μηχανήματα! Συνεπώς, το βρήκα, ανεπαρκές, αργό και με ευπάθεια στην προχειρότητα και τα σφάλματα! Αυτά, παρά το ότι το κτίριο δεν φαίνεται κακό.
Πως, λοιπόν, μπορώ να πάρω την πιο πάνω απόφαση να κατοικήσω και να περάσω την υπόλοιπη μου ζωή στην Κεφαλονιά, όταν χρειάζομαι και ικανή Διατήρηση αλλά και ικανή Περίθαλψη, έστω και αν η τελευταία θα μπορούσε να είναι προσωρινή και να οδηγεί σε μεταφορά σε Νοσοκομείο Μεγάλης πόλης, όπως η Πάτρα ή η Αθήνα;
Με αυτές τις σκέψεις και, έχοντας διαβάσει την επιστολή του Κυρίου Φ. Αυγουστάτου, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί του, ότι η Περίθαλψη στην Κεφαλονιά και σε πολλά άλλα νησιά, απαιτεί προσπάθεια ανάλογη αυτής που προτείνει για να αποφέρει μια κάλυψη η οποία θα είναι και αυτή συμβιβαστική και το λιγότερο απαιτούμενο.