Για μια ακόμη φορά η Αγία ευφημία πλήρωσε την ασυδοσία των εταιρών που εγκατέστησαν και εκμεταλλεύονται τις ανεμογεννήτριες στα όμορα βουνά της. Είναι πλέον θέμα της εισαγγελίας Κεφαλληνίας και Ιθάκης να ερευνήσει αν έγιναν οι δέουσες μελέτες περιβαντολλογικές και αντιπλημμυρικές μελέτες πριν την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών και αν έγιναν σε τι βαθμό εφαρμόστηκαν.
Γράφει ο Παύλος Παπαδάτος
Σε καμία περίπτωση δεν είμαι ενάντια στις ΑΠΕ και φυσικά έναντι στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών.
Είμαι όμως κάθετα αντίθετος όταν εγκαθίστανται ανεμογεννήτριες χωρίς να έχει προηγηθεί περιβαντολλογική και αντιπλημμυρική μελέτη ή να έχει προηγηθεί και να μην εφαρμόζεται.
Η Κεφαλονιά δεν είναι τριτοκοσμικό νησί ούτε ξέφραγο απροστάτευτο αμπέλι εγκαταλελειμμένο στην άγρια εκμετάλλευση εργολάβων και ιδιοκτητών των ανεμογεννητριών.
Έχουν βέβαια τεράστια ευθύνη και οι θεσμικοί εκπρόσωποι του νησιού που επέτρεψαν την λειτουργία τους πριν βεβαιωθούν ότι έχουν εφαρμοστεί στο ακέραιο όλα τα δέοντα περιβαντολλογικά αλλά και προληπτικά αντιπλημμυρικά έργα.
Είναι πραγματικά ντροπή κάθε φορά που υπάρχει έντονη βροχόπτωση να κινδυνεύει να «πνιγεί» η Αγία Ευφημία. Χρειάζονται εδώ και τώρα αντιπλημμυρικά έργα στα όμορα βουνά που πρέπει να αναγκαστούν να κάνουν οι εταιρίες που εκμεταλλεύονται τις γεννήτριες, και συγχρόνως η περιφέρεια να προβεί στα αντιπλημμυρικά έργα που θα «οδηγούν» τα όμβρια νερά στην θάλασσα, αν και εφόσον φθάσουν στην Αγία Ευφημία παρά την λήψη των προβλεπόμενων προληπτικών μέτρων.
Οι ανεμογεννήτριες είναι πλέον απαξιωμένες σε όλη την Ευρώπη γι’αυτό και σταματούν σταδιακά οι επιδοτήσεις.Για να δημιουργηθεί, όμως, ένα αιολικό πάρκο απαιτούνται συνήθως αρκετά χιλιόμετρα νέων δρόμων, πυλώνες, καλώδια μεταφοράς και τεράστιες τσιμεντένιες βάσεις (μία για κάθε ανεμογεννήτρια). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μέσος χρόνος ζωής μιας ανεμογεννήτριας είναι περίπου είκοσι χρόνια. Ήδη στη νότια Εύβοια έχουμε τα πρώτα «νεκροταφεία» ανεμογεννητριών, αφού κανένας δεν μεριμνά για την απομάκρυνσή τους. Όλα αυτά συνεπάγονται μια μη αναστρέψιμη υποβάθμιση των βιοτόπων, τόσο αισθητική όσο και αντικειμενική (αποψίλωση δασών, καταστροφή γεωλογικών δομών και βλάστησης, φαινόμενα διάβρωσης, θάνατοι πτηνών, αύξηση του κινδύνου πυρκαγιάς, ηχητική ρύπανση). Στο στόχαστρο, μάλιστα, βρίσκονται και ορισμένες από τις πιο εμβληματικές περιοχές της χώρας, όπως η Μάνη (όπου οι εργασίες έχουν ήδη ξεκινήσει), ο Καβομαλιάς, η Οίτη (δίπλα ακριβώς στα όρια του Εθνικού Δρυμού), η οροσειρά της Πίνδου (τα Άγραφα και πολλές ακόμα κορυφογραμμές), η Σαμοθράκη και η Ικαρία.