Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν ένα νεογέννητο μωράκι που γεννιέται καθαρό , λαμπερό, βελούδινο ,ένα άγραφο χαρτί, μετά από δεκαπέντε χρόνια να μαχαιρώνει πισώπλατα συμμαθητή του, να χαρακώνει πρόσωπα , να κλέβει , να πετάει μολότοφ μέσα στο σχολείο του και αν έχει όπλο να σκορπίζει θάνατο στην τάξη του.
Τα φαινόμενα βίας και παραβατικότητας ανηλίκων αυξάνονται καθημερινά και στη χώρα μας. Το που οδηγεί αυτή η κατάσταση όλοι το βλέπουμε , όλους μας ανησυχεί, όλοι το φοβόμαστε. Τι κάνουμε άραγε;
Τα αμούστακα αυτά παιδιά δεν ξύπνησαν ξαφνικά μια μέρα και είπαν ας σκοτώσουμε κάποιον σήμερα. Στις ψυχές αυτών των παιδιών καταγράφηκαν πολλά μηνύματα και βιώματα πολύ πριν καταλήξουν στην λαϊκή κατακραυγή όλων εμάς των “αθωων κριτών”.
Αναρωτηθήκαμε αν αυτά τα παιδιά στην τρυφερή παιδική ηλικία είχαν τους γονείς τους αληθινά κοντά τους για να μιλήσουν , για να τους ακούσουν και να τα συμβουλέψουν;
Ρωτήσαμε αυτά τα παιδιά πόσες ώρες κάθε μέρα από τα έξι τους χρόνια , μπορεί να ήταν καρφωμένα μπροστά από μια οθόνη ηλεκτρονικού παιχνιδιού και η πιο γνώριμη λέξη που άκουγαν να ήταν kill , kill, kill;
Μάθαμε αν σε κάποια μικρά παραπτώματα που έκαναν στο δημοτικό ασχολήθηκε κανένας μαζί τους; Βρέθηκε κάποιος γονιός ή δάσκαλος να μιλήσει μαζί τους για κάτι περίεργο που είδε στη συμπεριφορά τους;
Δυστυχώς σε όλα αυτά τα παιδιά το παιχνίδι κερδίζεται ή χάνεται μέχρι την τρυφερή ηλικία των δέκα χρόνων. Κακοί χειρισμοί , αδιαφορία (ΑΣΤΟΝ ΘΑ ΜΑΘΕΙ), υπερβολική ανοχή (ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ),αρρωστημένη ασυλία (ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ), κακά αφιλτράριστα πρότυπα (ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΠΑΡΕΕΣ)οδηγούν στον εγωισμό , στο ανεξέλεγκτο μίσος και στην παραβατικότητα.
Για να μπει φρένο σε αυτή την κοινωνική παρακμή χρειάζεται πρωτίστως ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ.
Οι γονείς είναι οι πρώτοι υπεύθυνοι για τα καλά ή κακά μηνύματα σε ένα παιδί.
Δυστυχώς δεν υπάρχει επάγγελμα γονιός ούτε γεννιέται κανένας έτοιμος γονέας.
Όμως η παιδική ψυχή χρειάζεται μηνύματα ουσιαστικής αγάπης,πίστη σε υγιή πρότυπα, φροντίδα και ασφάλεια. Αυτό πρέπει ο καθένας να το καταφέρει και να το μάθει μέσα από την κάθε μέρα που περνά με το παιδί του. Κι ακόμη είναι αδιανόητο να περιμένουμε από ένα μικρό παιδί να αυτοπροστατευτεί από τόσους κινδύνους που το απειλούν.
Στο σχολείο, και από το δημοτικό κυρίως , οι δάσκαλοι ΩΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ θα πρέπει να διαβλέπουν ενδεχόμενες προβληματικές συμπεριφορές και να επικοινωνούν με γονείς και ψυχολόγους. ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟ.
Η βία ενισχύεται μέσα από τον φανατισμό και την ομαδοποίηση. Η πολιτεία οφειλει να ελέγξει τους διαδικτυακούς μαστροπούς ( αυτό σημαίνει δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος) , να ελέγξει τις συμμορίες πόλεων που αθόρυβα δημιουργούνται αλλά βάναυσα ανδρώνονται,να ελέγξει τον οπαδισμο και το χουλιγκανισμό μέσα από όποια σωματεία ή οργανώσεις τα καλλιεργούν.
Καμπανάκια συναγερμού και κινδύνου χτυπούν καθημερινά δίπλα μας. Μήπως ήρθε έστω και καθυστερημένα η ώρα να βγάλουμε τις ωτοασπίδες και να ανοίξουμε τα μάτια μας ;
Το σπίτι του γείτονα είναι για τον γείτονα το δικό μας σπίτι.
Η βία και το ανεξέλεγκτο μίσος δεν έχουν χρωμα, ηλικία ,πατρίδα, φύλο.
Οι κοινωνίες όμως χτίζονται ή γκρεμίζονται από τα κύτταρα τους , τις οικογένειες και τους άγραφους νόμους της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ας αγαπήσουμε και ας προστατεύσουμε επιτέλους τα κύτταρα μας.
Σημείωση: Από τις ΗΠΑ με τις δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις ετησίως στα σχολεία , μας χωρίζει ίσως μόνο η άδεια οπλοκατοχής.
Φώτης Αυγουστατος
Μαιευτηρας Γυναικολογος
