Αυτά τα social media που ελέγχουν τη ζωή μας έχουν αντίκτυπο αν μη τι άλλο και στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Οι φωτογραφίες που ανεβάζουμε, οι ιστορίες που κοινοποιούμε έχουν συνήθως έναν απώτερο σκοπό. Να δείξουμε πόσο καλά περνάμε είτε σε κάποιον που μας ενδιαφέρει είτε σε κάποιον που θέλουμε να τσιγκλίσουμε.
Οι περισσότεροι από εμάς επηρεαζόμαστε έστω και λίγο από ό,τι προβάλλουν αυτοί που ακολουθούμε. Πόσο μάλλον όταν ένας από αυτούς είναι κι εκείνο το πρόσωπο –ξέρετε ποιο. Φυσικά δε χρησιμοποιούν όλοι τα social για αυτοπροβολή, ούτε τους νοιάζει πλέον τι ανεβάζει ο άλλος. Αλλά πολλές φορές μετά από ένα χωρισμό θέλουμε να κάνουμε αυτό το κάτι για το οποίο θα ‘χουμε να θυμόμαστε μια ζωή.
Στην αρχή υπάρχει αυτός ο δισταγμός όταν πας να κάνεις το λεγόμενο unfollow, όμως κανείς δε σου απαγορεύει να πράξεις όπως γουστάρεις. Οπότε το πεδίο που λέει «Ακολουθείτε» από άσπρο γίνεται ξανά αυτό το εκνευριστικά έντονο ψηφιακό μπλε χρώμα, που κάποτε το είχες πατήσει για να ζητήσεις να εισέλθεις στη «θεατρική παράσταση» εκείνου που σ’ ενδιέφερε. Και τότε το αγαπημένο αυτό μέσο κοινωνικής δικτύωσης σε ρωτάει κιόλας αν θέλεις σίγουρα να συνεχίσεις τη διαδικασία αφαίρεσης αυτής της επαφής από την αρχική σου. Κι εκείνα τα δευτερόλεπτα περνάει απ’ το μυαλό σου το δίλημμα να τ’ αφήσεις ως έχει κι απλά να μη δίνεις σημασία σε ό,τι ανεβάζει ή να κάνεις unfollow θέλοντας να αποδείξεις, στον εαυτό σου περισσότερο, πως όντως έχεις ξεπεράσει ό,τι έγινε και πας παρακάτω.
Εν μέρει είναι λογικό ύστερα από έναν χωρισμό να θέλεις να αποκόψεις από τη ζωή σου εκείνη την παρουσία. Και μ’ αυτό εννοούμε ακόμα και τη διαγραφή από όλα τα σόσιαλ φυσικά.
Πριν καν μπεις σε σχέση, στα στάδια του φλερτ ακόμα, ένα από τα πρώτα πράγματα που κάνεις είναι να ψάξεις τα πάντα για το πρόσωπο αυτό στα σόσιαλ και να το ακολουθήσεις παντού. Πού να ‘ξερες όμως ότι θα ερχόταν η στιγμή να τα πάρεις όλα πίσω. Αλλά ξέρεις τι σε περιμένει εκεί ε; Καζούρα. Αρχίζουν οι φίλοι να σου τονίζουν πόσο χαζό κι ανώριμο ήταν αυτό που έκανες. Τι να κάνεις κι εσύ εκεί; Τα υπομένεις, γιατί πολλές φορές όσο και να εξηγήσεις, η καζούρα από την παρέα δε σταματά.
Στο κάτω-κάτω δε θες κι εσύ να δείξεις ανωτερότητα και να συνεχίσεις να βλέπεις το τι κάνει αυτό το πρόσωπο. Ας φανεί χαζό, ας φανεί ανιαρό λες και είστε πέντε χρόνων και παλεύετε για το ποιος θα κάνει πρώτος το\ μπλοκ. Εσύ αυτό θες, αυτό και θα κάνεις.
Άλλωστε και πιο πρακτικά να το δεις. Τι θέλεις; Να εμφανίζεται συνέχεια μπροστά στην αρχική σου με το πόσο τέλεια περνάει μετά που χωρίσατε; Ή να σ’ εκνευρίζουν τα καψουροτράγουδα που ανεβάζει όπως και το πόσο πληγώθηκε να σε γεμίζει κι ενοχές; Ε, δε λέει. Αφού χωρίσατε δε χρειάζεται να παιδεύεστε κι οι δύο, γιατί εδώ που τα λέμε, αυτά που ανεβάζει μπορεί να τα ανεβάζει και λίγο επίτηδες γιατί ξέρει ότι θα τα δεις. Οπότε γλιτώνεις και τους δυο σας από την ταλαιπωρία.
Αυτό δε θες; Να μπαίνεις ρε παιδί μου στα σόσιαλ να καείς λίγο, να περάσει ενδεχομένως κι η ώρα σου ευχάριστα και χωρίς να χρειάζεται να δεις κάτι που θα σε ταράξει. Κάνεις κάτι σαν ξεσκαρτάρισμα της ψηφιακής σου καθημερινότητας. Αφού όλοι το κάνουν –οι περισσότεροι τουλάχιστον- στην πραγματική τους ζωή, γιατί να μην το κάνεις κι εσύ στην ψηφιακή; Δε νομίζω ότι ζητάς και πολλά. Εδώ που τα λέμε και λίγο είναι το μπλοκ από μόνο του. Δε συμφωνείς;
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
