Ούτε επτά μήνες δεν έχει κλείσει η κυβέρνηση και η φθορά της λόγω της ανακολουθίας και των ιδεολογικών εμμονών που την κάνουν να μοιάζει με… δεξιό ΣΥΡΙΖΑ, αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς.
Του Αδέξιου Δεξιού
Κυριολεκτικά ο προεκλογικός μύθος του σωτήρα που θα λύτρωνε την Ελλάδα, ο οποίος στήθηκε εντέχνως από το επικοινωνιακό επιτελείο του κυρίου Μητσοτάκη για να υφαρπάξει την ψήφο του λαού, έχει καταρρεύσει.
Η μέχρι τώρα πορεία του Κυριάκου Μητσοτάκη αποδεικνύει περίτρανα ότι πρόκειται για ακόμη έναν λαοπλάνο πρωθυπουργό της Ελλάδας της κρίσης, με ιδιοτελείς κι όχι πατριωτικούς σκοπούς.
Ασχέτως αν οι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου σε αγαστή συνεργασία με τα κυβερνητικά παπαγαλάκια προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, αυτή είναι αμείλικτη και τους θέτει καθημερινά προ των ευθυνών τους.
Κι όσο προσπαθούν να την παραποιήσουν, τόσο αυτή θα τους εκδικείται. Και είναι σίγουρο ότι στο τέλος θα επικρατήσει, όπως επικράτησε κι απέναντι σε όλες της προηγούμενες δημαγωγικές κυβερνήσεις που μαύρισαν τις ψυχές της πατρίδας και του λαού.
Ο χρόνος πλέον κυλάει αντίστροφα υπέρ της πραγματικότητας, του μοναδικού συμμάχου της Ελλάδας όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια, και μένει να φανεί πόσο θ΄ αντέξει η κυβέρνηση να δίνει μια χαμένη μάχη εναντίον της.
Πόσο θ΄ αντέξει δηλαδή η καρέκλα του Μητσοτάκη στο Μαξίμου που από τα ψέματα, τις κυβιστήσεις, τον εθνομηδενισμό και το βόλεμα των δικών του… άριστων παιδιών είναι έτοιμη να σπάσει.
Ίσως να έχει αντιληφθεί κι ο ίδιος τα σύννεφα που πυκνώνουν απειλητικά πάνω από το Μαξίμου, συναισθανόμενος ότι αν εξακολουθήσει να πορεύεται σε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο η κυβέρνησή του δεν πρόκειται να μακροημερεύσει.
Εξ ου, πιθανότατα, και η πρόωρη ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου… που μυρίζει κάλπες.
Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, ίσως να αποτελούν και την ενδεδειγμένη λύση.
Δεν διαφαίνεται άλλωστε κάποια άλλη που θα επιτρέψει στον πρωθυπουργό να απεγκλωβιστεί από τα αδιέξοδα που ο ίδιος δημιούργησε.
Ή καλύτερα, να μηδενίσει το κοντέρ ώστε να συνεχίσει να βαδίζει ανεμπόδιστα στις δύσβατες ατραπούς που του επέδειξαν οι δήθεν σύμμαχοι της Ελλάδας, οι οποίοι αν δεν την μικρύνουν δεν πρόκειται να ησυχάσουν.
Έτσι, εν μέσω του χάους που έχουν προκαλέσει κυρίως οι χειρισμοί της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά και το μεταναστευτικό, δεν θα αποτελέσει έκπληξη αν κατά το φθινόπωρο ο πρωθυπουργός επικαλεστεί κάποιον επίπλαστο κίνδυνο και προσφύγει σε πρόωρες εκλογές για να τον αποσοβήσει.
Διαφορετικά, αν επιλέξει να εξαντλήσει την τετραετία, τα επακόλουθα θα είναι τραγικά και θα απειληθεί με πολιτική συντριβή.
Ήδη οι πολίτες στα νησιά έχουν ξεσηκωθεί με την ανικανότητα διαχείρισης του μεταναστευτικού.
Και οι λύσεις που προκρίνει η κυβέρνηση προς εξουδετέρωση της βόμβας που είναι έτοιμη να εκραγεί με άγνωστες τις συνέπειες, δεν νομίζουμε ότι θα τους κατευνάσει.
Την ίδια στιγμή έχει υποστεί μια τεράστια διπλωματική ήττα στα εθνικά. Από εκεί που υποτίθεται ότι η Τουρκία ήταν απομονωμένη, απομονώθηκε η Ελλάδα.
Στο μεταξύ τα περί προσφυγής στη Χάγη σε συνδυασμό με την δημόσια παραδοχή της αδελφής – σκιώδους αντιπροέδρου της κυβέρνησης ότι θα χάσουμε το Καστελλόριζο, και τα περί διασφάλισης της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας (πόθεν προκύπτει τέτοιο ζήτημα;) που ανέφερε η νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχουν ανεβάσει την δεξιά στα κάγκελα με τον κίνδυνο εξαφάνισης του 10% που έφερε την αυτοδυναμία να ελλοχεύει απειλητικά.
Και να ήταν μόνο τα παραπάνω που πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Η οικονομική ευμάρεια που θα έφερνε η κυβέρνηση αποδείχτηκε φενάκη, με τον ίδιο τον πρωθυπουργό να το παραδέχεται εμμέσως στο Νταβός. Σε οχτώ χρόνια θα εκτοξευθεί τελικά η οικονομία της Ελλάδας μέσω των περίφημων 100 δισ. επενδύσεων. Άλλα έλεγε ωστόσο προεκλογικά στον λαό για να κλέψει την ψήφο του.
Μέχρι τότε θα συνεχίσει να πληρώνει ελαφρώς μειωμένους φόρους για να βολεύονται οι κομματικοί ημέτεροι και να είναι ήρεμα τα κοράκια των Βρυξελλών, με τα οποία λέει ο πρωθυπουργός θα διαπραγματευτεί αυτά που έχει ήδη συμφωνήσει ο Αλέξης Τσίπρας και δεν πρόκειται να αλλάξουν ακόμη κι αν παγώσει η κόλαση.
Μπορεί να αλλάξουν βέβαια μετά το 2060. Τότε που θα λήξει η συμφωνία για πλεονάσματα ύψους 2,2%, τα οποία ο πρωθυπουργός θα εμφανίσει ως δική του διαπραγματευτική επιτυχία. Για τόσο ανόητους μας περνάνε.
Για το Ελληνικό καλύτερα να μην γράψουμε τίποτα. Εξάλλου εδώ θα είμαστε για να τα πούμε όταν κι αν ξεκολλήσουν από τις λάσπες της διαπλοκής οι μπουλντόζες των καζινάδων.
Εντούτοις, ακόμη και σε προνομιακά πεδία όπως αυτό του νόμου και της τάξης η κυβέρνηση διαπρέπει διά της αποτυχίας της.
Πέρα από το γεγονός ότι οι σκληροί εγκληματίες συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητοι, οι μπαχαλάκηδες ακόμη περιμένουν να τους κατεβάσει τις κουκούλες ο… Κάλαχαν.
Κι επειδή πλήττουν αφόρητα με την ανικανότητά του, σπάνε και καίνε τα πάντα για να τον… τρολλάρουν.
Ας περάσουμε όμως σε άλλο ένα πεδίο δόξης λαμπρό. Σε αυτό του εσωκομματικού μπάχαλου. Μα κι εδώ αυτογκόλ αγαπητέ Κυριάκο;
Δεν χρειάζεται να διαθέτει κάποιος ιδιότητες πολιτικού ρεπόρτερ για να αντιληφθεί την εσωστρέφεια στην οποία οδηγείται η Νέα Δημοκρατία, μετά από το άδειασμα του Μητσοτάκη σε Καραμανλή – Σαμαρά με την επιλογή της Σακελλαροπούλου.
Ήδη ο δεύτερος μέσω συνέντευξής του εξαπέλυσε μύδρους κατά του Μητσοτάκη. Είναι προφανές ότι η οργή του δεν δύναται να κατασταλεί με μια συνέντευξη.
Όσον αφορά τον πρώτο, αρκεί κανείς να διαβάσει τα πυρά που εκτοξεύονται από τον φιλικό προς το πρόσωπό του Τύπο. Κάτι που προμηνύει δυσοίωνο μέλλον για την κυβερνητική ευημερία του Μητσοτάκη.
Επιπλέον μαθαίνουμε ότι οι δυσαρεστημένοι κυβερνητικοί βουλευτές τηρούν σιγή ιχθύος μέχρι να λήξει το δεκαοχτάμηνο της λίστας φοβούμενοι ενδεχόμενο κόψιμο από τα ψηφοδέλτια. Όταν απομακρυνθεί ο κίνδυνος λένε, θα είναι λαλίστατοι.
Για όλους τους παραπάνω λόγους λοιπόν, φρονούμε ότι οι πρόωρες εκλογές είναι μονόδρομος για τον Μητσοτάκη.
Σε περίπτωση που πιστεύει ότι μπορεί να διαχειριστεί το κομφούζιο και να γυρίσει το παιχνίδι υπέρ του ας αναθεωρήσει. Από τη στιγμή που δεν φαίνεται να μαθαίνει από τα λάθη του και προσπαθεί να τα επισκιάσει επικοινωνιακά, η διολίσθηση στην άβυσσο των αδιεξόδων θα ενταθεί. Κι όπως είπαμε, κινδυνεύει με πολιτική εξαφάνιση.
Πάντως τα δωράκια που δίνει ο Βρούτσης στους συνταξιούχους, καθώς και το βόλεμα των «γαλάζιων παππούδων» (ανέλπιστη ατάκα από τον Τσίπρα), δείχνουν ότι μάλλον ο Μητσοτάκης έχει λάβει τις αποφάσεις του.
Αδέρφια καλυφθείτε, ο μπαμπούλας του ΣΥΡΙΖΑ (που ακόμα πουλάει) ενδέχεται να σκιάξει για ακόμη μια φορά τις ζωές μας.
Το θέμα είναι αν θα μας φοβίσει πάλι.
Οψόμεθα…
