ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟ ΚΟΡΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ …
Δεν είμαστε βέβαια λοιμωξιολόγοι, αλλά αριθμητική γνωρίζουμε•
και από τρόπους πολιτισμού –εμείς, ο Λαός- και ευγένειας ψυχής, επίσης.
Στις 19 Φεβρουαρίου ο αριθμός νεκρών στην Ιταλία ήταν 3.
16 μέρες αργότερα, στις 6 Μαρτίου, ήταν 4.636, άνθρωποι.
Στις 14 Μαρτίου ο αριθμός νεκρών στην Ελλάδα ήταν 3.
16 μέρες αργότερα, στις 30 Μαρτίου, ήταν 43, άνθρωποι.
Και αντί…
τα μ.μ.ε., και δη τα κύρια εξ’αυτών, να μεταδώσουν την είδηση ως εξής :
«Μόνον 5 συνάνθρωποι μας έφυγαν σήμερα, από την πανδημία τού ιού κορώνα•
με τον συνολικό αριθμό θυμάτων, να παραμένει χαμηλός, μόλις στους 43•
(εδώ το εντοπίζουν, με επαινετικό θαυμασμό κ απορία…, ξένα μ.μ.ε.)
και ευχαριστούμε, ταπεινά ευχαριστούμε! –όπως δήλωσε και ο αρμόδιος, τάδε- τον Θεό γι’αυτό•
διότι έχουμε την συνείδηση, πως όσα μέτρα ανθρωπίνως κι αν πάρουμε,
-και πρέπει να πάρουμε- τίποτα δεν μπορεί να μας φυλάξει,
αν δεν μας φυλάξει ο Θεός.»
…Μετέδωσαν την είδηση, ξεκινώντας έτσι :
«ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ …. ..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!»
…με την συνέχεια στο ίδιο, φοβικό, και αχάριστο, μήκος κύματος•
και με την ίδια έλλειψη εμπιστοσύνης στους πολίτες αυτής τής πατρίδας•
που τόσο υποτιμούν γενικώτερα, με τον «βομβαρδισμό» αθλίων εκπομπών
κ προτύπων σαθρών• άσε το αφόρητο πιά, τού καταναλωτισμού διαφημισομάνι.
Αν η είδηση είχε μεταδοθεί όπως προτείνουμε,
αυτό, θα έδειχνε, πως η Οδύσσεια που διαβαίνουμε, πιάνει τόπο•
πως αναθεωρούμε, πως παύουμε να αστοχούμε• πως αλλάζουμε.
Όταν, πέφτει το θανατικό στις Θήβες, το πράγμα δεν εξαντλείται
στα μέτρα που ενδεχομένως πρέπει να πάρει ο Οιδίποδας
γιά να αντιμετωπίσει την πανδημία.
Υπάρχει Ύβρις, που νομοτελειακά προκάλεσε την Νέμεσσι.
Αυτό είναι και το θεμελειακό δίδαγμα ολόκληρης τής Ελληνικής
Θεατρικής Τραγωδίας.
Και είναι η Ανάγκη, που οδηγεί τους μετέχοντες τής τραγωδίας,
αναβαπτιζόμενοι στο νομοτελειακό βίωμα, να αλλάξουν•
σε όλα μεν, τα επίπεδα τής κοινωνικής βαθμίδας,
αλλά από το κεφάλι δε, βρωμάει ή όχι το ψάρι.
Καλή Ανάσταση.
Όταν ότι ξεκίνησε, και ότι έπεται, κοσμογονικά τελειώσουν,
η γη αυτή δεν θα γυρνάει πιά με τον ίδιο τρόπο.
Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος
