ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;
(ή Αλήστου Μνήμης)
Στις σημερινές συνθήκες όλοι αναφέρουν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.) μέχρι και τις εθνικές κυβερνήσεις των χωρών ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση μάχης απέναντι σε μία πανδημία, που όμοιά της δε γνώρισε η ανθρωπότητα τουλάχιστον τα τελευταία 100 χρόνια.
Το ζητούμενο είναι λοιπόν να δούμε στην πραγματικότητα, ποιός κάνει αυτή την μάχη, καθώς και ποιός είναι ο αντίπαλος.
Αναφέρεται συνεχώς λοιπόν ότι ο αντίπαλος είναι ένας ιός ο covid-19 ο οποίος είναι αχαρτογράφητος και επικίνδυνος και εντελώς απλοϊκά όλοι μας είμαστε απέναντί του.
- Είναι όμως έτσι;
- Και αν ναι ποιος δίνει την πραγματική μάχη;
- Με τι όπλα διεξάγεται αυτή;
- Τελικά όπως σε κάθε μάχη, ποιος θα είναι ο νικητής; Πώς θα κριθεί το αποτέλεσμα;
Γίνεται λοιπόν εκτενής αναφορά από τα γνωστά κέντρα εξουσίας για τον ιό και τις συνέπειες αυτού στην ανθρώπινη υγεία και δειλά – δειλά αρχίζουν να ενδιαφέρονται για την επόμενη μέρα, που όπως αναφέρουν, δεν θα είναι η ίδια, δεν θα έχουμε δηλαδή τη ζωή που ξέραμε ως τώρα. Τι θέλουν όμως πραγματικά να πούν μ αυτό;
Για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε σε κάποιο βαθμό αυτή την κατάσταση αρκεί να παρακολούθησουμε την καθημερινή προβολή των Μ.Μ.Ε. και θα διαπιστώσουμε ότι αναφέρονται σε θεωρητικές ένοιες που στο παρελθόν ήταν το λιγότερο μοιαρές …
Τώρα θυμήθηκαν οι νεοφιλελευθεροι και τα παπαγαλάκια τους (Μ.Μ.Ε. και όχι μόνο) την αλληλεγγύη; Έχει σχέση η αλληλεγγύη με την ιδεολογικοπολιτική τους τοποθέτηση που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιδιωτικοποίηση των πάντων, άρα αν έχεις λεφτά ζείς αν όχι πεθαίνεις; (Κάποτε πρέπει να δούμε τις ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στην αλληλεγγύη και στην ελεημοσύνη).
- Τώρα διαπίστωσαν τους ήρωες του Ε.Σ.Υ. Όταν οι ιδιωτικές κλινικές δεν δέχονται καν κρούσματα κορωνοϊού;
- Με τι μέσα και με ποιά προοπτική δίνουν την μάχη οι επαγγελματίες της δημόσιας υγείας όταν όλο το προηγούμενο διάστημα υποβάθμιζαν τα νοσοκομεία προκειμένου να τα παραδόσουν σαν ώριμο φρούτο στην ιδιωτική πρωτοβουλία;
Δανείζονται λοιπόν έννοιες όπως αλληλεγγύη, φιλότιμο, αυταπάρνηση, ευχαριστίες και χειροκροτήματα για να βγούν απ΄τη δύσκολη κατάσταση την οποία ο ιός έχει προκαλέσει, έννοιες που για αυτούς δεν είχαν κανένα νόημα και κανένα περιεχόμενο πριν, αφού άλλωστε την κοινωνία που οραματίζονται την θέλουν σκληρή και ανταγωνιστική. Φυσικά σ’ αυτή τη λογική δεν χωράνε προσλήψεις, σοβαρή στελέχωση έμψυχου δυναμικού, κρατική υποστήριξη του Ε.Σ.Υ. μιας και στο νεοφιλελεύθερο μανιφέστο τα κοινωνικά αγαθά πρέπει να είναι μια καρδοφόρα επιχείρηση αυτό είναι το δόγμα τους και αυτό προπαγανδίζουν με ότι μέσα διαθέτουν.
Θα παραθέσουμε μερικά απ αυτά:
Στις 25 Φλεβάρη 2020 στο Μέγαρο Μουσικής έλαβε χώρα η ετήσια γενική συνέλευση της Ένωσης των Ασφαλιτικών Εταιριών Ελλάδας.
Εκεί βρισκόταν ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης ο αρμόδιος υπουργός ο Α. Γεωργιάδης.
Παραβλέπουμε εδώ ότι τον καιρό που η Κίνα έδινε την μάχη της, ο υπουργός υγείας Κικίλιας διαβεβαίωνε ότι είμαστε πανέτοιμοι και υλικοτεχνικά να τον αντιμετωπίσουμε όταν έρθει… καθώς και ότι η γείτονα Ιταλία συνέχιζε τις εκθέσεις των εμπορευμάτων της, που αποδείχτηκε βασική αιτία της διασποράς του ιού εκ του αποτελέσματος κρινόμενη …
Δηλαδή κάποιοι έδιναν μάχη με τον θάνατο και κάποιοι στήριζαν σαν να μην συμβαίνει τίποτα την ελεύθερη καπιταλιστική οικονομία .
Μετά όμως εντελώς ξαφνικά γίναμε «όλοι μαζί»…
Εκεί λοιπόν στο Μέγαρο Μουσικής κατά την ομιλία του εκπροσώπου Γεωργιάδη, βγήκαν κάποιες αλήθειες που τώρα δεν τους βολεύει να τις ανακαλέσουν στην μνήμη τους…
«…ήταν το 2013 όταν σας συνάντησα για πρώτη φορά ως υπουργός υγείας καισυζητήσαμε τότε ορισμένα από αυτά ππου λέγατε σήμερα, για το πώς θα μπορούσαμε δηλαδή να εμπλέξουμε τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες περισσότερο στον κλάδο υγείας και πως θα αξιοποιούσαμε την ιδιωτική ασφάλιση περισσότερο για να κάνουμε την ζωή των ελλήνων καλύτερη. Δυστυχώς εκείνη η εποχή ήταν ταραχώδης. Τότε οι μεταρρυθμίσεις εθεωρούντο περίπου «επιβολή του 4ου Ράιχ». Κατά συνέπεια κάθε ιδέα του να κάνεις κάτι καλό στην Ελλάδα ήταν περίπου σαμποταρισμένο από την αφετηρία του. Και έτσι αυτά δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν. Ευτυχώς μετά την τετραετία της κυβέρνησης Τσίπρα αυτά τελείωσαν. Αν κάτι καλό έδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση στην Ελλάδα, κατά την γνώμη μου είναι το μοναδικό καλό, εξευτελίζοντας πλήρως όλες τιδέες της αριστεράς, έδωσε ανοιχτά τα χέρια στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για να κάνουμε επιτέλους πράξη αυτά που όλη μας την ζωή ονειρευόμασταν να κάνουμε, αλλά η αντίδραση που υπήρχε στην κοινωνία δεν επέτρεπενα γίνουν. Και ήδη μιας και αναφέρθηκα στην υγεία, όπως έχει ανακοινώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός τους επόμενους μήνες θα δείτε να υλοποιούνται από το Υπουργείο Υγείας και από το Υπουργείο Ανάπτυξης ένας μεγάλος αριθμός Σ.Δ.Ι.Τ. (Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα) και όσον αφορά τους διαγωνισμούς για μικροβιολογικές και άλλες εξετάεις μέσα στα νοσοκομεία, ακόμη και για την περίπτωση management κάποιων δημόσιων νοσοκομείων. Πρέπει να δοθεί επιτέλους το σήμα στην ελληνική κοινωνία ότι αυτή η κυβέρνηση τον ιδιωτικό τομέα δεν τον βλέπει ως αντίπαλο αλλά τον βλέπει ως συνέταιρο. Δεν τον βλέπει ως ένα πρόβλημα αλλά τον βλέπει ως μια λύση. Αυτό είναι το μήνυμα που αυτή η κυβέρνηση πιστεύει και αυτό είναι που θα κάνουμε πράξη τους επόμενους μήνες εντός του 2020 σε κάθε περίπτωση.»
Είναι λοιπόν κατανοητό ότι τότε, πριν τον «κοινό εχθρό» τον covid-19, ήταν έτοιμοι οι νεοφιλεύθεροι να πάρουν την ρεβάνς για τότε που η συνείδηδη του λαού τους έθεσε εκτός εξουσίας. Και ειδικά για το Ε.Σ.Υ. ο Υπουργός Υγείας (Κικίλιας ) είχε προχωρήσει στο σχεδιασμό της μετατροπής των κρατικών νοσοκομείων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου ( στάδιο εισαγωγής του μανατζμεντ στη δημόσια υγεία)…
Όλοι μπορούν να υποθέσουν και σωστά θα κάνουν, ότι το σχέδιο αυτό θα υλοποιηθεί με μια χρονική καθυστέρηση. Σκοπός τους ήταν και είναι το Ε.Σ.Υ. να περάσει στην ιδιωτική πρωτοβουλία και αυτό θα κάνουν αργά ή γρήγορα. Αρκούνται τώρα στο χειροκρότημα, και αναφέρονται στην αυτοθυσία του νοσηλευτικού προσωπικού, χωρίς καμία αιδώ και φυσικά χωρίς καμία υποστήριξη του Ε.Σ.Υ…. αντίθετα μάλιστα έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο στη χτεσινή συμβολική διαμαρτυρία του νοσηλευτικού προσωπικού όλων σχεδόν των νοσονομείων της χώρας όπου έστειλαν τα ΜΑΤ προκειμένου να φιμώσουν την όποια αντίδραση εν τη γενέσει της..
Καθημερινά τα Μ.Μ.Ε. αναφέρονται στην περίπτωση της Ιταλίας με συμπόνοια και οίκτο, ενώ δεν παραδειγματίζονται από το γεγονός ότι στην γείτονα χώρα είχαν ακριβώς παραγκωνίσει με τις ίδιες πολιτικές ιδεοληψίες το δικό τους σύστημα υγείας. Κατά τα άλλα χειροκρότημα στο φιλότιμο και την αυτοθυσία και όχι απόδωση σεβασμού σε έναν επαγγελματικό κλάδο που παίζει τη ζωή του κορώνα γράμματα για το κοινωνικό καλο. Φανταστείτε τι θα γίνόταν σε αυτούς που σήμερα θεωρούν ως επιτυχία τους την υλοποίηση των μέτρων αν έφτάναν καθημερινά οι νεκροί στα επίπεδα της Ιταλίας και της Ισπανίας. Γι αυτό λοιπόν χειροκροτούν γιατί δεν αθροίζουν πολιτικό κόστος στην πλάτη των γιατρών και των νοσηλευτών και στην υπακοή του λαού στα μέτρα. Γιατί αν δεν ισχύει ο παραπάνω συλλογισμός , θα έπρεπε έμπρακτα να στηρίξουν το Ε.Σ.Υ.
Στην πλάτη λοιπόν αυτών των ηρώων καλό είναι να μάθεις ότι οι πολιτικές επιλογές που υιοθετήθηκαν στο παρελθόν πρέπει να ανήκουν και στο παρελθόν και ότι στο μέλλον καλό είναι να σέβεσαι περισσότερο τον Ελληνικό λαό που στέκεται με ένα διαλυμένο Σύστημα Υγείας όρθιος.
Εδώ θα πρέπει για να κατανοηθεί το πνεύμα του «νεοφιλεύθερου Κονκλάβιου» να δηλωθεί η τακτική που ακολουθείται μέσω της νεοφιλελεύθερης επιχειρηματολογίας, ώστε να γίνει σαφές γιατί υπάρχει αυτή η φαινομενικά άστατη «διπρόσωπη στάση».
Τα νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια θέτουν καταρχήν μια σειρά οικονομικών κριτηρίων με θετικό πρόσημο, όπως είναι η παραγωγικότητα, η απόδωση, η αξιολόγηση, η ανταγωνιστικότητα, σε αυτά αντιπαραβάλουν με αρνητικό πρόσημο δηλώνοντας την γραφειοκρατία, την αναποτελεσματικότητα, την διαφθορά!!! τις πελατειακές σχέσεις, τους τεμπέληδες δημόσιους υπαλλήλους, τους άχρηστους, τους περιττούς που αυτοί ευθύνονται για την οικονομική κρίση του συστήματος που εμμονικά ως ιδεολήπτες επιθυμούν το δημόσιο χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών. Βέβαια αποκρύπτουν τεχνιέντως ότι η παραγωγικότητα αυξάνεται προς όφελος του κέρδους των ιδιωτών και όχι προς όφελος των εξυπηρετούμενων. Όταν ο «σύγχρονος κόσμος» υπαγορεύει νεοφιλελεύθερα μοντέλα οικονομίας.
Το είπαν ξεκάθαρα ο Βραζιλιάνος πρόεδρος, ο Τράμπ και ο Τζόνσον.
Έχουμε δηλαδή την σύγκρουση του ιδιωτικού και του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών όπως είναι και η υγεία
Το ένα είναι το «καλό» και το άλλο το «κακό» το δημόσιο, οι υπάλληλοι , οι κρατιστές κλπ. Τώρα πως ένα δημόσιο αγαθό όπως η υγεία που κινητοποιεί τις εξουσίες του πλανήτη αυτή την στιγμή για να υπερασπιστεί την διαιώνιση του είδους μέσω της επιβίωσης και της αναπαραγωγής του θέλουν να γίνει εμπόρευμα, είναι ανάξιο σχολιασμού. Γι αυτό ακριβώς και ενώ έχει την συνταγματική εντολή δεν προχωρά στην επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας.
Πρακτικά λοιπόν φαίνεται ότι η κοινωνία είναι απέναντι τους και συγχρόνως έχουν και την δημοσκοπική πρωτιά για τις εκλογές που ετοιμάζουν (δημιουργία καινούργιου εκλογικού νόμου μετά την επανεκλογή τους..) να είναι καλά τα δικά τους Μ.Μ.Ε. που γραμμή παίρνουν κατευθείαν από του Μαξίμου.
Το Μάτι αυτή η τραγωδία στοίχισε και στοίχειωσε τους συντελεστές της.
Δε θέλουνε να έχουν την ίδια τύχη μετρώντας νεκρούς γι αυτό και ο «ειδικός» ενημερώνει μαζί με την «πολιτική προστασία».
Που βρίσκεται η επιστημονική κοινότητα για να αρθρώσει τον δικό της λόγο ανεξάρτητα από εξουσίες;
Ίσως να βρίσκονται στα καναλια ως σχολιαστές… αυτό αξίζουν;
Τα πάντα είναι ζήτημα βούλησης… ελεύθερης βούλησης…
Φυσικά για να είμαστε ακριβείς με νομοθετική πράξη προβλέπεται η επίταξη ακόμα και των ιδιωτικών μονάδων υγείας και κατά τον Κοντοζαμάνη υφυπουργό υγείας, θα γίνει αν χρειαστεί… αν προκύψει… αν συμβεί…ποιος σχεδιασμός όμως υπαγορεύει το «αν» για να εκπονηθεί…
Πρέπει να υπάρχει έτοιμος για να μπορεί να απαντήσει ειδικά για τα θέματα υγείας.
Ως αναφορά τον «εχθρό» που έγινε «κοινός εχθρός»στην πορεία δανείζομαι από το βιβλίο του επιδημιολόγου Rob Wallace με τίτλο: “Big Farm Make Big Flu” την σκέψη του καθώς και από την συνέντευξη που έδωσε στις 21 Μαρτίου 2020 στο Theory (πηγή:unevenearth.org) .
«Ο πραγματικός κίνδυνος κάθε νέας επιδημίας είναι η αποτυχία ή καλύτερα η σκόπιμη άρνηση να καταλάβουμε ότι ο covid-19 (και ο κάθε αντίστοιχος ιός) δεν είναι μεμονομένο συμβάν. Η ολοένα αυξανόμενη εμφάνιση τέτοιων ιών συνδέεται στενά με την παραγωγή τροφίμων και την κερδοφορία των πολυεθνικών του τομέα. Όποιος θέλει να καταλάβει γιατί οι ιοί γίνονται όλο και πιο επικίνδυνοι πρέπει να ερευνήσει το βιομηχανικό αγροτικό μοντέλο και ιδίως την κτηνοτροφία. Προς το παρόν, ελάχιστες κυβερνήσεις και ελάχιστοι επιστήμονες, μοιάζουν αποφασισμένοι να το κάνουν. Μάλλον το αντίθετο. Όταν εμφανίζεται μια νέα επιδημία, οι κυβερνήσεις, τα Μ.Μ.Ε., ακόμα και το μεγαλύτερο μέρος του ιατρικού κατεστημένου, εστιάζουν στην έκτακτη κατάσταση που έχουν μπροστά τους και αδιαφορούν για τις δομικές αιτίες που οδηγούν τόσους πολλούς περιθωριακούς παθογόνους παράγοντες στην ξαφνική παγκόσμια διασημότητα τον έναν μετά τον άλλον. Το κεφάλαιο πρωτοστατεί στην αρπαγή γαιών στα τελευταία παρθένα δάση και στις τελευταίες μικρές καλλιέργειες του πλανήτη. Οι επενδύσεις αυτές οδηγούν στην αποψίλωση των δασών και εμμέσως στην ανάδυση ασθενειών. Η λειτουργική ποικιλομορφία και πολυπλοκότητα που εκπροσωπούν αυτές οι μεγάλες εκτάσεις γής «βελτιστοποιούνται» με τέτοιο τρόπο που μέχρι πρότινος περιορισμένοι παθογόνοι παράγοντες διαχέονται στα τοπικά κοπάδια και στις ανθρώπινες κοινότητες. Με δύο λόγια, ως πρωταρχικά επίκεντρα της επιδημίας πρέπει να λογίζονται τα κέντρα του παγκόσμιου κεφαλαίου: το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, το Χονγκ Κόνγκ κ.λ.π.
Η καπιταλιστικά οργανωμένη αγροτική παραγωγή που αντικαθιστά τα φυσικά οικολογικά συστήματα προσφέρει ακριβώς τα μέσα με τα οποία οι παθογόνοι παράγοντες εξελίσσουν τους πιο λοιμογόνους και μολυσματικούς τους φαινότυπους. Δεν θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε καλύτερο σύστημα για την ανάπτυξη θανατηφόρων ασθενειών».
Για το κλείσιμο λοιπόν ο εχθρός δεν είναι «αόρατος» είναι συγκεκριμένος με τα γνωστά χαρακτηριστικά των οικονομικών μεγεθών.
Δεν απομένει παρά να κάνουμε πράξη την αλλαγή της ζωής μας μετά από αυτή την συγκυρία, με την ζωή εκείνη που η εκμετάλευση ανθρώπου από άνθρωπο να ανήκει στην προϊστορία… σκεπτόμενοι πως αν δεν «αλλάξουμε», «αντιδρώντας» οι μέρες που θα έρθουν με αφορμή αυτή την πανδημία θα είναι τραγικές για την ζωή μας. Ήδη άρχισαν να μιλούν για εναλλακτική εργασία , διαφοροποιήσεις ωραρίων, μειώσεις μισθών κ.ά. μην μας ξεγελά η παροχολογία τους που ούτως ή άλλως είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν, μιλούν για οικονομική ζημιά , αλήθεια τελικά πόσο στοιχίζουμε γι αυτούς; Εμείς που παράγουμε τον πλούτο της κοινωνίας;
Είναι καλό να βλέπουμε το δέντρο αλλά αν θέλουμε να μάθουμε γιατί μας οδηγούν να το δούμε, πρέπει να μπορούμε να δούμε «το δάσος που γεννά το δέντρο».
Υ.Γ. επιδή η επικαιρότητα τρέχει και δυστυχώς αποκαλύπτει πτυχές του «παρελθόντος» καλό θα είναι να ανησυχούμε για την ταυτότητα της πληροφόρησης που έχουμε και εξηγώ:
1ο στις 2/4/2020 στην ενημέρωση των υγειονομικών συντακτών ρωτώντας τον υφυπουργό υγείας για την έγγραφη και επώνυμη καταγγελία του ιατρικού προσωπικού του νοσοκομείου «Σωτηρία» σε σχέση με τις προστατευτικές μάσκες που δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές, διέψευσε την καταγγελία αποκαλώντας ψεύτες τους ήρωες με τις λευκές και πράσινες μπλούζες, (στο «Σωτηρία» έχουμε παροχή νοσηλείας σοβαρών περιστατικών από covid-19, επίσης οι συγκεκριμένες προστατευτικές μάσκες δεν έχουν σήμανση FFP2,M95 ή ΚΝ95 ένδειξη καταλληλότητας για προστασία από τον ιό sars-covid-2 σύμφωνα με τις οδηγίες διεθνών οργανισμών όπως ο CDC).
Εντούτοις μέσα σ αυτό το πλαίσιο ο ίδιος ο πρωθυπουργός πήγε στους αποκαλούμενους από τον υφυπουργό του «ψεύτες» με τις άσπρες και πράσινες μπλούζες και μοιρασε ιατροφαρμακευτικό υλικό. Αλήθεια ισχύει ο χαρακτηρισμός του υφυπουργού του;
2ο εκατοντάδες γιατροί των δημόσιων δομών υγείας καταγγέλουν με ενυπόγραφο κείμενο τους με τίτλο: «Εάν δεν αντιδράσετε θα πεθάνετε. Σας λένε ψέματα», την υλικοτεχνική υποδομή των δημόσιων νοσοκομείων.
3ο στις 3/4/2020 ο υπουργός ανάπτυξης Α. Γεωργιάδης ενημέρωσε για δύο νέα έργα σύμπραξης του Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (Σ.Δ.&Ι.Τ.) συνολικού προϋπολογισμού 165.000.000 € τα οποία είναι: α) υλοποίηση φοιτητικών εστιών, εκπαιδευτικών , ερευνητικών προγραμμάτων και λοιπών υποδομών του Δημοκρίτιου Πανεπιστημίου Θράκης το οποίο προϋπολογίζεται στα 105.000.000€, β) Δημιουργία κέντρου καινοτομίας στην Αθήνα το οποίο προϋπολογίζεται στα 60.000.000€. φυσικά αποδεικνύεται ότι λεφτά υπάρχουν και δίνονται, τηρώντας τις νεοφιλελεύθερες επιλογές , στα χέρια εκείνων που και σ’ αυτή την υγειονομική κρίση θα βγούν κερδισμένοι. Οι συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα κατεξοχήν σκοπό έχουν να μεταφέρουν στους «κατέχοντες» μέρος της ευθύνης του κράτους. Ασφαλώς και θα γίνουν αλλαγές στο «δωρεάν» της Παιδείας μην εκπλαγείται αν υπάρχει αντίτιμο ενοικίου για τις εστίες και για τις έρευνες που θα γίνονται κατά παραγγελία. Αυτά για τον «αόρατο εχθρό».
Δημητρης Γ. Αλεξανδρόπουλος
