Τελικά, το οικολογικό πραξικόπημα της κυβέρνησης ολοκληρώθηκε με τη ψήφιση του νομοσχεδίου από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ενώ οι θεσμικοί μας εκπρόσωποι κατώτεροι των περιστάσεων υπερψήφισαν ή στήριξαν με τις δηλώσεις τους το άρθρο 93 που αφορά το νησί μας, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας.
Χθες μάλιστα επαληθεύτηκαν οι χειρότεροι φόβοι μας αφού αποκαλύφθηκε ότι σύμφωνα με τον Ν. 4685/20 άρθρο 83 παράγραφο 2Δ είναι δυνατόν ο εκάστοτε υπουργός να αποφασίσει την μεταφορά σκουπιδιών από μία περιοχή σε άλλη ή περισσότερες νομίμως λειτουργούσες εγκαταστάσεις διαχείρισης στερεών αποβλήτων, απόφαση που φωτογραφίζει έμμεσα τον ΧΥΤΥ στην Παλλοστή.
Εμείς οι Θηνιάτες, ως Έλληνες πολίτες και δημότες του Δήμου Αργοστολίου της Κεφαλονιάς, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ότι όλοι με ελαφρά τη καρδία άφησαν να περάσει στην ιδιοκτησία φορέα εκτός Κεφαλονιάς, η Θηνιάτικη γη των προγόνων μας που φιλοξενεί με την συναίνεση όσων διέθεσαν την περιουσία τους και το σεβασμό των αρμοδίων εδώ και 40 χρόνια, τα απορρίμματα όλης της Κεφαλονιάς. Γιατί μέχρι τότε, τα σκουπίδια ολόκληρης της Παλικής απορρίπτονταν και καίγονταν μαζί με τα δικά μας στο Λιβάδι και δίπλα στη θάλασσα, από όπου ο καπνός και η δυσωδία ήταν αφόρητη.
Τρομάζουμε με την προοπτική ότι στο άμεσο μέλλον με το επιχειρηματικό ενδιαφέρον που έχει σήμερα η διαχείριση των απορριμμάτων σε όλο τον κόσμο, αποτελώντας σύμφωνα με τα δημοσιοποιημένα στοιχεία, μία από τις πλέον σύγχρονες χρυσοφόρες, επιχειρηματικές δραστηριότητες, η Θηνιάτικη γη, η πατρώα γη, θα βρεθεί στα χέρια ανεξέλεγκτων επαγγελματικών δραστηριοτήτων.
Ήδη ο Δήμαρχος Αργοστολίου κ. Θεόφιλος Μιχαλάτος κατήγγειλε στην έκτακτη τηλεδιάσκεψη του δημοτικού συμβουλίου στις 26 Απριλίου, ότι λίγο καιρό πριν έλαβε επιστολή από ιδιώτη για επένδυση εργοστασίου διαχείρισης απορριμμάτων 100 τόνων κατά πολύ μεγαλύτερου των αναγκών της Κεφαλονιάς, που σημαίνει ότι πριν καν κατατεθεί στη Βουλή από την Κυβέρνηση το νομοσχέδιο και δίχως καμία διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους, νύκτα και αιφνιδιαστικά για το επίμαχο άρθρο 93 είχε ήδη υπάρξει…επιχειρηματικό ενδιαφέρον !
Τρομάζουμε και μόνο με την ιδέα ότι η γη των προγόνων μας που παραχωρήθηκε με την συγκατάθεση τους για να γίνει «η Κεφαλονιά το καθαρότερο νησί» και που επί 40 χρόνια αρχικά με την ευθύνη στην Διαδημοτική και στη συνέχεια στην ΕΔΑΚΙ και με «τις πλάτες» των Δήμων της Κεφαλονιάς, έχει δημιουργήσει ένα πρότυπο μοντέλο διαχείρισης των απορριμμάτων για όλη την Ελλάδα και όχι μόνο, με ακόμα καλύτερες προοπτικές μάλιστα με τα προγραμματιζόμενα έργα, θα καταλήξει σε ξένα με την Κεφαλονιά χέρια, με άγνωστες τις προοπτικές.
Τρομάζουμε με την αφέλεια των εγγυήσεων που δίνονται για το ορατό και μόνο μέλλον της υπάρχουσας κεντρικής και περιφερειακής εξουσίας με την σύμφωνη γνώμη της περιφερειάρχη κ. Κράτσα που εξαντλούνται στα 3½ χρόνια της θητείας της τελευταίας, αφού στην παράγραφο 7 του επίμαχου άρθρου προβλέπεται ότι «Ο νέος Ειδικός Περιφερειακός Διαβαθμιδικός ΦΟΔΣΑ καθίσταται καθολικός διάδοχος σε όλη την ακίνητη περιουσία, καθώς και των εγκαταστάσεων υγειονομικής ταφής αποβλήτων, μονάδας επεξεργασίας αποβλήτων και λοιπών εγκαταστάσεων διαχείρισης στερεών αποβλήτων» των λειτουργούντων ΦΟΔΣΑ άρα και της δικιάς μας ΕΔΑΚΙ στη Θηνιάτική γη της Παλλοστής.
Μας εξοργίζει ιδιαίτερα που, ο βουλευτής κ. Καππάτος, η εκλεγμένη Περιφερειάρχης κ. Κράτσα και οι Κεφαλονίτες συνεργάτες της συμπεριφέρθηκαν πρωτίστως ως διατεταγμένα όργανα των προωθούμενων από την Κυβέρνηση συμφερόντων και όχι ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Κεφαλονιάς και της Θηνιάς στο Κοινοβούλιο και την Περιφέρεια.
Δίχως λοιπόν πολλά λόγια, διαμηνύουμε προς όλους εκείνους που αδιαφόρησαν και αγνόησαν παντελώς την Θηνιά και τους Θηνιάτες, ότι δεν πρόκειται να ξεχάσουμε τον ρόλο που έπαιξαν και την στάση που κράτησαν, σε ένα τόσο σοβαρό για τη περιοχή μας ζήτημα.
Ο αγώνας συνεχίζεται κι όταν έρθει η ώρα, θα φροντίσουμε να λάβουν την ανταμοιβή τους.
- Μαρία Μαρκάτου-Αλυσανδράτου
- Δημότης Θηνιάς
- Μονίμως αποτυχούσα σε εκλογικές αναμετρήσεις, τίτλος αποδιδόμενος προς εμένα από τους προέδρους Θηνιάς, Νυφίου και Ζόλων, που όμως δεν μου στερεί το δικαίωμα να αγωνιώ για τον τόπο μου και να εκφράζω ελεύθερα τις απόψεις μου, χωρίς να φοβάμαι ότι θα χάσω έμμισθες θέσεις και αξιώματα δοτά ή μη.
Φωτογραφία εξώφυλλου : “Αge of anger”, του μεγάλου ζωγράφου του Εκουαδόρ Oswaldo Guayasamin.
