Οι μάσκες και το ταξικό πρόσημο της πανδημίας

Θα είμαι ξεκάθαρος ευθύς εξαρχής. Ναι στη χρήση της μάσκας όπως συστήνουν οι ειδικοί, χωρίς ενδοιασμούς.

Ωστόσο θα πρέπει να γνωρίζουμε μέχρι ποιον βαθμό και αν μας προστατεύει επαρκώς η μάσκα, ώστε να μπορούμε να αυτοπροστατευθούμε και να διεκδικήσουμε από τις κυβερνήσεις τη λήψη μέτρων υπέρ των ζωών μας και της υγείας μας.

του Γιώργου Κούμπα

Σύμφωνα με μελέτες το μέγεθος των σωματιδίων του κορονοϊού είναι πολύ μικρό (50-200nm). Τόσο μικρό που οι μόνες μάσκες που μπορούν να τον παγιδεύσουν σε σημαντικό βαθμό είναι αυτές με τη σήμανση ffp3, η ύφανση των οποίων έχει πολύ μικρή διάμετρο επίσης.

Οι συγκεκριμένες μάσκες, επειδή συνήθως έχουν βαλβίδα, θα πρέπει να φοριούνται με μια χειρουργική μάσκα από πάνω για να εμποδίζεται η διασπορά του ιού κατά την εκπνοή μας. Και πάλι οι συγκεκριμένες μάσκες μάς προστατεύουν υπό προϋποθέσεις. Σωστή χρήση τους, κάλυψη ματιών, ιικό φορτίο στο περιβάλλον που βρισκόμαστε, σωστές συνθήκες υγιεινής κατά την εφαρμογή, τη χρήση και την απόρριψή τους.

Τέτοιες μάσκες, όμως, είναι και δυσεύρετες και πανάκριβες. Ως εκ τούτου, οι ειδικοί μάς λένε να φοράμε μάσκες μιας χρήσης, χειρουργικού τύπου, ή μάσκες χειροποίητες υφασμάτινες.

Εδώ υπάρχουν οι εξής ενστάσεις

Αυτές οι μάσκες έχουν μεγαλύτερη διάμετρο από το μέγεθος του κορονοϊού. Οι μεν χειρουργικές έχουν φίλτρο 3.000 nm, δηλαδή πολύ μεγαλύτερη διάμετρος από το μέγεθος του ιού, άρα ο ιός τις διαπερνά, οι δε υφασμάτινες έχουν ακόμα μεγαλύτερη διάμετρο, άρα και αυτές τις διαπερνούν τα σωματίδια του ιού ακόμα πιο εύκολα.

Ενα παράδειγμα που χρησιμοποιώ για να γίνει κατανοητό το ζήτημα της διαμέτρου ειδικά για τις υφασμάτινες, χειροποίητες μάσκες είναι αυτό με το δίχτυ ψαρέματος.

Αν θες να πιάσεις γαύρο για τηγάνι και ρίξεις δίχτυα για τόνο, δεν θα πιάσεις κανένα γαύρο, διότι θα διαπερνά το δίχτυ σαν να μην υπήρχε. Ο μόνος γαύρος που μπορείς να πιάσεις θα είναι αυτός που τον έχει φάει ένας τόνος και βρίσκεται στο στομάχι του. Παρομοίως, τα μόνα σωματίδια που μπορούν να αιχμαλωτίσουν αυτές οι μάσκες είναι μόνο τα μεγάλα πάνω στα οποία προσκολλάται ο ιός (π.χ. σταγονίδια από βήχα ή φτέρνισμα) και όχι τα μικρότερα που παράγονται από την εκπνοή ή την ομιλία.

Και έτσι, πάμε στη δεύτερη ένσταση. Οι ειδικοί λένε να φοράμε μάσκες για να προστατεύουμε τους άλλους, ώστε αν φτερνιστούμε ή βήξουμε, τα μεγάλα σωματίδια (οι τόνοι) να πιαστούν από το δίχτυ της υφασμάτινης μάσκας ή απλής χειρουργικής μάσκας. Τα μικρά ωστόσο σωματίδια τα οποία διαχέονται στην ατμόσφαιρα μέσω της απλής εκπνοής και ομιλίας και είναι επίσης μολυσμένα από τον ιό, θα ταξιδέψουν ελεύθερα στην ατμόσφαιρα και θα εισπνευσθούν από κάποιον ακόμα κι αν φοράει μάσκα υφασμάτινη ή χειρουργική.

Αν, δε, προσθέσουμε στην εξίσωση αυτό που λένε οι Κινέζοι και πρόσφατα 239 επιστήμονες από διαφορές χώρες με κοινή μελέτη τους, πως ο ιός είναι αερομεταφερόμενος, δηλαδή δεν πέφτει μετά από ένα, δύο ή έξι μέτρα, αλλά αιωρείται στην ατμόσφαιρα για ώρες, τότε η χρήση μάσκας πραγματικά δεν μπορεί να προσφέρει σημαντική προστασία σε αυτόν που τη φοράει. Διότι προστασία 20-30% που λένε διάφοροι ειδικοί δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής.

Η τρίτη ένσταση είναι πως ο ιός, ο όποιος βρίσκεται στην ατμόσφαιρα, μπορεί να μπει στον οργανισμό και από τα μάτια μας, όπως έχουμε μάθει. Συνεπώς, ακόμα κι αν υποθέσουμε πως η μάσκα μάς προστατεύει επαρκώς, πάλι είμαστε εκτεθειμένοι από τα μάτια μας. Γι’ αυτό θα έχετε δει πως οι γιατροί στις ΜΕΘ φοράνε ειδικές μάσκες (και δεν εννοώ τις ασπίδες) με τις οποίες προστατεύουν και τα μάτια τους.

Εχοντας αυτά τα δεδομένα στο μυαλό μας, εύλογα αναρωτιόμαστε: γιατί τότε μας λένε να φοράμε μάσκες αφού δεν προστατεύουν επαρκώς και μας αφήνουν έκθετους στον ιό;

Η απάντηση είναι πολιτική

Εργαλειοποιούν τη χρήση της μάσκας για να δημιουργήσουν μια ψευδαίσθηση ασφαλείας στην κοινωνία, ώστε να συνεχίσει να εργάζεται και να καταναλώνει, για να μη διαταραχτεί το υπάρχον οικονομικό σύστημα.

Ο πανικός που δημιούργησαν τα χιλιάδες πτώματα σε Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Η.Β., ΗΠΑ και αλλού υπερκεράστηκε γρήγορα για τις ελίτ του πλούτου και τους εξουσιαστές υπαλλήλους τους στις ανά τον κόσμο κυβερνήσεις από τον τρόμο που τους προκάλεσαν η πτώση των χρηματιστηρίων και η πτώση στην τιμή του πετρελαίου.

Αυτά, σε συνδυασμό με τα χρήματα, τα οποία θα έπρεπε να δώσουν οι κυβερνήσεις ώστε να χρηματοδοτήσουν τον πληθυσμό να κάθεται στα σπίτια του μέχρι να βρεθεί το φάρμακο (μόνο στη σκέψη αυτής της ιδέας κάθε νεοφιλελεύθερος βγάζει φλύκταινες), έκαναν το μετρό του lock down απαγορευμένη λέξη για κάθε κυβέρνηση ανά τον κόσμο. Ως προς αυτό, αιμοσταγείς καπιταλιστές τύπου Τραμπ, Μπολσονάρο, Τζόνσον κ.ά. υπήρξαν πιο ειλικρινείς στη στάση που κράτησαν από τους μετριοπαθέστερους τύπου Μέρκελ, Σαρκοζί, Κοντε, Μητσοτάκη κ.ά., διότι εξαρχής με ψέματα και fake news προσπάθησαν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη, πως δεν υπάρχει πανδημία, πως πρόκειται για έναν απλό ιό και γι’ αυτό προέτρεπαν τον κόσμο να συνεχίσει να εργάζεται και να καταναλώνει. Πράγμα που κατάφεραν σε σημαντικό βαθμό. Το αποτέλεσμα, εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί εργαζόμενοι στις χώρες τους.

Αντίθετα, οι μετριοπαθείς ηγέτες, έχοντας μαθηματική λογική και πείρα στη χειραγώγηση της κοινωνίας, ξεκίνησαν μια σταυροφορία, για να μας πείσουν αφενός πως ένα lock down δεν θα ξαναγίνει, διότι η οικονομία δεν το αντέχει, αφετέρου πως οι μάσκες είναι επαρκείς για να μας προστατεύσουν όταν εργαζόμαστε και συνωστιζόμαστε, για να μετακινηθούμε και για να καταναλώσουμε. Ως εκ τούτου, αν νοσήσουμε και αρρωστήσουμε είναι ατομική ευθύνη του καθενός από εμάς, ο οποίος δεν φόρεσε σωστά τη μάσκα του, ή που επέλεξε να πάει σε μια πλατεία ή σε μια διαμαρτυρία.

Διότι είναι γνωστό πως εκεί κολλάει, ενώ στα ΜΜΜ που είναι πήχτρα δεν κολλάει, ούτε στα αεροπλάνα κολλάει, ούτε στους εργασιακούς χώρους κολλάει, ούτε όταν καταναλώνουμε κολλάει, ούτε στην εκκλησία κολλάει, ούτε στα πλοία με πληρότητα 80% κολλάει, ούτε από τα εκατομμύρια τουριστών κολλάει· κολλάει όμως στα πανηγύρια και από τους μετανάστες, γι’ αυτό τους έχουν ακόμα έγκλειστους σε ένα παρατεταμένο καθεστώς εξαίρεσης στα κατά τόπους στρατόπεδα συγκέντρωσης από την έναρξη του πρώτου lock down μέχρι σήμερα.

Συνεπώς, η μη επαρκής προστασία που παρέχουν η μάσκα, τα δύο μέτρα απόσταση και λοιπά ημίμετρα αποκρύπτεται. Αντίθετα εργαλειοποιούνται αυτά τα ημίμετρα ως ασφαλή για να συνεχίσουμε να κινούμε την οικονομία τους. Ταυτόχρονα η κρατική ανεπάρκεια και εγκληματική πολιτική (ανυπαρξία τεστ, μη ενίσχυση του ΕΣΥ, εγκληματικό άνοιγμα του τουρισμού χωρίς σχέδιο και κατάλληλη προετοιμασία, ελάχιστες ΜΕΘ και μη πρόσληψη του απαραίτητου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, καμία τήρηση μέτρων σε εργασιακούς χώρους, υποχώρηση σε πιέσεις εφοπλιστών, βιομηχάνων και μεγάλων παικτών στον χώρο του τουρισμού) επιχειρείται ακόμα μία φορά να μετακυλιστούν στην ατομική ευθύνη του καθενός από εμάς.

Η κοινωνία και τα κινήματά της θα πρέπει να αντιληφθούμε έγκαιρα αυτό το έγκλημα και θα πρέπει να απαιτήσουμε μετασχηματισμό της οικονομίας, ώστε να στηρίξει τις κοινωνίες μέχρι να βρεθεί το φάρμακο.

Θα πρέπει, αντί να θυσιάσουμε την υγεία και τις ζωές τις δικές μας και των αγαπημένων μας για τις ελίτ του πλούτου και της εξουσίας, να απαιτήσουμε η οικονομία τους από κερδοσκοπική, συσσωρευτική και ανταγωνιστική να μετατραπεί σε συνεργατική, αλληλέγγυα και υποστηρικτική προς τις κοινωνίες, ώστε αυτές να μπορέσουν να επιβιώσουν σε συνθήκες λελογισμένων lock down μέχρι να βρεθεί η θεραπεία. Να μετασχηματιστεί, δηλαδή, το εργαλείο –η οικονομία– προς όφελος του ανθρώπου και όχι να θυσιαστεί ο άνθρωπος για το εργαλείο.

Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο συλλογικά. Οποιος πιστεύει πως μπορεί να αυτοαπομονωθεί ή να αυτοπροστατευθεί αυταπατάται. Διότι η πανδημία έχει πρόσημο ταξικό και κάνεις μισθωτός, μεροκαματιάρης, υποαπασχολούμενος ή άνεργος δεν μπορεί να αντέξει μόνος του το κόστος αυτοσυντήρησής του αν αποφασίσει να μην εργαστεί για να προστατεύσει την υγεία και τη ζωή τη δική του και της οικογένειάς του.

Μέχρι τότε, ναι στην τήρηση των ημίμετρων (μάσκες, αποστάσεις), γνωρίζοντας όμως την εργαλειοποίησή τους και πως ακόμα και με αυτά οι πιθανότητες να νοσήσουμε, να νοσηλευτούμε και τελικά να πεθάνουμε εμείς ή οι αγαπημένοι μας είναι πολλές, αν βρεθούμε σε χώρο όπου υπάρχει ο ιός.