ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΙΕΡΕΩΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΤΑΜΑΤΑΤΟΣ
Η Κεφαλονιά την 25 Φεβρουαρίου εκήδευσε από τον Μητροπολιτικό ναό Αργοστολίου και εν συνεχεία απέθεσε στο κοιμητήριο του Δραπάνου και στις δέλτους της ιστορίας της εκλεκτό της τέκνο, τον Γεράσιμο Σταματάτο 101 ετών.
Η Κεφαλονιά, την οποία αγάπησε και τίμησε, καυχάται για τον Σταματάτο , αλλά και η Εκκλησία της σεμνύνεται για τον καρπό του Ληξουριώτη παπά Γιάννη Σταματάτου και αδελφό των ιερέων +Παρασκευά και του Σωκράτη. Σαν παπαδοπαίδι έφερε έκδηλη την ιερατική χάρη και ευλογία με την οποία προικίζονται τα παιδιά των ιερέων όταν αυτοί φοβούνται τον Θεό και τα ανατρέφουν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου.
Ερευνώντας τα αρχεία της Μητροπόλεως έχω γεύση του μεγέθους και της ποιότητος της προσφοράς του αειμνήστου ως γραμματέως της, και ειδικότερα της συμπαραστάσεώς του στον τότε Μητροπολίτη Ιερόθεο Βουή στο έργο της ανασυγκροτήσεως της κεφαλληνιακής εκκλησίας μετά τους σεισμούς του 1953. Και κατόπιν την σοφή και εκκλησιολογική παρέμβαση του στην ταραγμένη εποχή των Προκοπικών …..
Τον νυν Μητροπολίτη Δημήτριο περιέβαλε με σεβασμό επίσης. Στον επικήδειό του ο Μητροπολίτης έδειξε πως είχε προσεγγίσει αρκούντως την προσωπικότητά του και έχει εκτιμήσει την προσφορά του στην Κεφαλληνία και την Εκκλησία της. Δεν προτίθεμαι εδώ να αναπτύξω την πολυσχιδή και μακρόχρονη προσφορά του – έργο δύσκολο και πολύμοχθο – στην Κεφαλονιά και ιδιαίτερα την Εκκλησία της, θα σταθώ μόνο σε μια πτυχή της που με εγγίζει προσωπικά.
Ο μακαριστός όχι μόνον θεολογούσε δια του πεζού λόγου αλλά και δια του εμμελούς υμνολογούσε τον Θεό και τους Αγίους Του σαν ψάλτης. Δεν ήταν επαγγελματίας, ούτε ποτέ, πιστεύω, πληρώθηκε για την προσφορά του αυτή. Έψαλε με διάκριση, όταν του το επέτρεπαν οι ψάλτες, όπου ήθελε βρεθεί. Δεν ήξερε μουσική, ήταν σωστός όμως και ήξερε καλά τους ήχους. Προπαντός διάβαζε τα ιερά Αναγνώσματα και απήγγειλε τον Απόστολο με τρόπο μοναδικό, αποδίδοντας τα νοήματα που εξέφραζαν με τον έλληνα λόγο, που όσον ολίγοι εγνώριζε. Όπως κάθε τι κεφαλλονίτικο, αγαπούσε και την ψαλτική της, όπως είχε διαμορφωθεί στο Νησί και με κάθε τρόπο συνέβαλλε στην προβολή της. Είναι θαυμάσια η εισαγωγική ομιλία του περί της εκκλησιαστικής μουσικής της στην εκδήλωση της χορωδίας Κεφαλλήνων ιεροψαλτών, υπό την διεύθυνση του Ι. Αρβανιτάκη στα ΔΗΜΗΤΡΙΑ Θεσσαλονίκης το 1966 όταν για πρώτη φορά ακούστηκε εκτός Κεφαλληνίας η κεφαλλονίτικη ψαλτική. Χωρίς να είναι μουσικολόγος απέσταξε σαυτήν την εισήγηση το νέκταρ που χρόνια είχε συλλέξει στις εκκλησίες και τα πανηγύρια της Κεφαλονιάς με τους περίφημους ψαλτάδες της.
Τις 15- 9- 1969, νεαρός ιεροσπουδαστής τότε, δέχτηκα ένα δώρο από τον Αείμνηστο το: Ανθολόγιο Κεφαλληνιακής Εκκλησιαστικής Μουσικής που το 1963 είχε εκδώσει με χορηγία του Ευαγγέλου Μπασιά ο άλλος μεγάλος εραστής της ψαλτικής μας, γιός του αγγελόφωνου Σωτηράκη του ψάλτη, μακαρίτης Δημήτριος Λουκάτος. Τω ιεροσπουδαστή κ. Ιωάννη Μεσολωρά προσφορά αγάπης Γεράσιμος Σταματάτος, γράφει η αφιέρωση. Μάθαινα τότε την βυζαντινή μουσική, το βιβλίο αυτό μου άνοιξε παρένθεση στο κεφαλλονίτικο ψαλτικό ιδίωμα και με ενίσχυσε στην εκμάθηση και σπουδή της. Μετά από χρόνια, αφού τελείωσα τις σπουδές μου, χειροτονήθηκα ιερέας και γύρισα στην Κεφαλονιά από την Αγγλία που εφημέρευσα και ανέλαβα εφημέριος στον Άγιο Σπυρίδωνα και δάσκαλος στη σχολή εκκλ. μουσικής της Μητροπόλεώς μας. Μετά από δεκαοκτώ χρόνια διδασκαλίας καμαρώνω για κάποιους από τους σπουδαίους ψάλτες μας, μαθητές μου, που παρέμειναν στο νησί και άλλους που έφυγαν …
Εκείνη την προσφορά αγάπης ενός βιβλίου στον νεαρό τότε ιεροσπουδαστή ο μακαρίτης ο Σταματάτος, την συνέχισε στον ώριμο πλέον ιερέα και οικογενειάρχη που επέστρεψε στην πατρίδα. Με καλοδέχθηκε με ενθουσιασμό και δεν έπαυσε να μου δείχνει την αγάπη του, να με ενθαρρύνει και να με παροτρύνει ειδικά στις μελέτες μου στα μουσικά και κεφαλληνιακά. Αυτός που γεύτηκε τη χαρά της οικογένειας με μια θαυμάσια σύζυγο, που έχασε δυστυχώς στα γεράματά του και με δύο υπέροχα παιδιά την γλυκιά Καίτη και τον σεμνό λεβέντη Σπύρο, με συμβούλευε να προσέχω την παπαδιά μου, που εκτιμούσε και επαινούσε –την παπαδιά και τα μάτια σου, μου έλεγε- καθώς και τα παιδιά μου. Είχε καλό και συμβουλευτικό λόγο για όλους.
Αυτόν τον υπέροχο μοναδικό άνθρωπο, που ή Κεφαλονιά καταχώρησε στις χρυσές σελίδες της ιστορίας της, είθε και ο Θεός να τον εγγράψει εν βίβλω ζώντων για να έχει αιωνίαν την μνήμην.
Παπά Γιάννης Δ. Μεσολωράς
27-2-2021
