ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΙΑ… ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΚΑΙΡΕΣ
Μωρέ ούτε κουνούπι «τουρίστας» δεν βλέπω να έχει έρθει ακόμη κι οκ μη με λυντσάρετε ασφαλώς και ευθύνεται η πανδημία, οι καταστροφές των υποδομών από τον Ιανό αλλά και οι φωτιές που βάζουμε όμορφα, όμορφα μόνοι μας έτσι για να δέσει ολοκληρωμένα το καρνέ.
Εγώ πάντως παλαιόθεν θυμάμαι να πλανάται ανέμελα σαν πεταλουδίτσα, χωρίς σκοπό και στόχευση το σημαίνον ερώτημα: Πότε θα γίνει η περιβόητη κάθοδος των μυρίων που αναμένουν με περισσή προσμονή οι απανταχού νησιώτες επενδυτές, φορείς και λοιποί παρατρεχάμενοι;; ;
Έρεβος και ζοφερό σκοτάδι. Μπας και φταίει το μοντέλο; (το τουριστικό εννοώ ρε παιδιά, εσείς αμέσως εκεί απίκου για οφθαλμόλουτρο). Αυτό το «ήλιος και θάλασσα, θάλασσα και ήλιος, ήλιος, ήλιος, θάλασσα» που μοιάζει πιότερο με ρεφρέν σε ραπ τραγουδάκι παρά με ουσιαστική τουριστική πολιτική;
Πιθανόν. Αφού ούτως ή άλλως ειδικά εδώ στην Κεφαλονιά δεν είμαστε εις θέση να ανταποκριθούμε σε ιδιαίτερα υψηλές υπηρεσίες για τους επισκέπτες όπως για παράδειγμα πολλαπλών αστέρων μονάδες κατάλυσης , ώστε να αποτελέσουμε εν δυνάμει VIPs θέρετρο.
Όμως όπως έχει μέχρι τώρα περίτρανα αποδειχθεί, ναι μεν φταίει το μοντέλο αλλά αδυνατούμε να το διαφοροποιήσουμε. Αδυνατούμε να προωθήσουμε ένα ιδιαίτερο προφίλ ικανό να προσελκύσει το κοινό που αναζητά την πρωτοτυπία, που ορέγεται για ό, τι ιδιάζον, ότι αποκλίνει από το παραδοσιακό καλούπι των διακοπών. Και μην νομίζετε ό,τι αυτό το ιδιάζον φαντάζει και πολύ απρόσιτο. Μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό, ένα στοιχείο της φυσιογνωμίας μας και της τοπικής μας ταυτότητας, που με ένα ευέλικτο και επιτυχημένο «μάρκετινγκ» να εξελιχθεί στο κλειδί της αναπτυξιακής μας πορείας, στο διεθνές γίγνεσθαι του τουρισμού.
Που πήγε βρε πατριώτες το πολυμήχανο της καταγωγής μας, που πήγε η μαεστρία και η εφευρετικότητά μας; Μας έχει όλους τυφλώσει , το φαουριό και η κονόμα και δεν βλέπουμε πέραν από την μύτη μας. Ότι φάμε και ότι πιούμε και ας πάει και το παλιάμπελο και ποιος νοιάζεται αν σε μερικά χρόνια καταντήσουμε άγονη γραμμή. Το μόνο που επί της παρούσης μας απασχολεί είναι να αποκομίσουμε κατά το δυνατό περισσότερο κέρδος από τους επισκέπτες, ρουφώντας το νέκταρ έως το μεδούλι και από δω παν κι άλλοι. Ουδεμία πρόβλεψη για την συνέχεια. Σαν τον τζίτζικα του Αισώπου. Αδιαφορώντας για τους χειμώνες που έπονται. Αυτούς που θα σημάνουν το μάταιο ΣΟΣ στην οικονομική μας ευμάρεια. Και μην νομίζετε ότι η λύση είναι κάτι το πολύπλοκο ή απρόσιτο για τα δεδομένα της περιοχής μας.
Είναι κρίμα να μην μπορούμε να αντιληφθούμε την χρυσοφόρα παράνοια και εκκεντρικότητα που κυκλοφορεί στον κόσμο μας, εμείς που θεωρούμαστε οι ευφυείς κουρλοί της χώρας μας.
Είναι κρίμα να μην οσφριζόμεθα τα ακριβά αρώματα της «μπουρζουαζίας» που ψοφάει για παξιμάδι σε φούξια περιτύλιγμα. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια ευφάνταστη φιλοσοφική θεώρηση, κοινώς μια επιτηδευμένη μπαρουφολογία και ένα υπερτιμημένο κοστολόγιο (για να δικαιολογήσει την μοναδικότητα του προϊόντος) και το τσαντίρι γίνεται παλάτι εναλλακτικών διακοπών.
Μην το γελάτε καθόλου. Σάμπως με μια θεωρία «επιστροφής στην φύση» , δεν μπορείς να προσκαλέσεις τους ζάμπλουτους σκυλοβαρεμένους στα νησιά μας .Μωρέ μπορείς και παρά μπορείς. Σάμπως δεν έχουν βαρεθεί την χλιδή και την πολυτέλεια; Σάμπως δεν μπορούν ήδη να αποκτήσουν οτιδήποτε ορέγονται; Σε ένα καθεστώς απόλυτης ανιαρής πληρότητας από πλευράς αγαθών και υπηρεσιών , η μόνη διέξοδος είναι ο,τιδήποτε ξεφεύγει από την συμβατικότητα. Στην λογική αυτή μπορεί να προσαρμoσθεί ακόμη κι ένα «θέρετρο» διαβίωσης σε καλαμένιες καλύβες, με γεύματα από προϊόντα που παράγουν οι ίδιοι οι επισκέπτες καλλιεργώντας την γη και με ελάχιστες παροχές ακόμη και για τις βασικές ανάγκες των διαμενόντων. Πχ νερό από στέρνα ή πηγάδι , αφόδευση στην φύση κλπ. Μοιάζει γελοίο, μα δεν το λέω τυχαία. Εις ευφάνταστος συντοπίτης μας το έχει ήδη εφαρμόσει, διανθισμένο σαφώς με την ανάλογη «κοσμοθεωρία».
Ακραίο μεν, αλλά η επιτυχία έγκειται στην ακρότητα και την υπερβολή, καθώς οι συγκρατημένες πολιτικές δε οδηγούν παρά σε ανάλογα συγκρατημένο αποτέλεσμα. Και για να μην με δείρετε ώρες που είναι. Δεν εννοώ ακριβώς αυτό. Ούτε βέβαια συνιστώ να επιδοθείτε άπαντες στην δημιουργία αγροκτημάτων εναλλακτικών διακοπών με καλύβια και γούρνες. Απλά χρησιμοποιείστε το μυαλό σας για να αναδείξουμε την διαφορετικότητά μας όπου αυτή μπορεί να στηριχθεί, είτε αυτό λέγεται κουλτούρα, ή παράδοση, ή ιδιάζοντα γεωλογικά φαινόμενα, η ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον ή εκπαιδευτική δραστηριότητα ή ακόμη το χιούμορ το μπρίο και ο τζερζτελές.
Δυο χρόνια καραντίνα, αργία και σιωπή ήταν ευκαιρία για σκέψη και όραμα.ακόμη και η απραξία μπορεί να είναι δημιουργική όταν θέτει τις βάσεις για το αυρίο.
Βρε κοτζάμ Οδυσσέα έχουμε και τον αφήνουμε να αναπαύεται στις δάφνες του αντί να τον αξιοποιήσουμε μέχρι ρανίδας. Ξυπνήστε βρε σύντεκνοι, άιντε ξυπνήστε! Δεν βλέπετε τους άγγλους που μετέτρεψαν την παιδεία σε «θεματικό τουρισμό» και έχουν απομυζήσει τον κάθε πικραμένο φέρελπη επιστήμονα. Βρε εμας τους ελληνάρες αυτή την μελαχρινή λεβεντιά και δει τους Κεφαλλονίτες, μας πήραν παραμάζωμα οι ξαχνισμένοι ροδομάγουλοι φλεγματικοί . Κάποτε και η Γιουροβίζιον πρωτοτύπησε και ανέδειξε τα τέρατα, το «εναλλακτικό» τραγούδι.
Δεν βλέπετε την τάση που κυριαρχεί στην κοινωνία του σήμερα. Αλλάξτε και εσείς μουσική. Και καμιά « ροκιά» έστω και τερατώδης δε βλάπτει που και που…
ΣΑΜΟΛΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
