Και ενώ παλεύουμε όλοι μας με το δαίμονα της θλίψης έως κατάθλιψης, ο καθένας για τους δικούς του προσωπικούς λόγους, γινόμαστε θεατές ενός ακόμα θεάτρου παραλόγου, το οποίο όπως φαίνεται θα συνεχιστεί ακάθεκτο όταν αρχίσουν σε κάνα δυο μήνες οι νεροποντές.
Μια ολόκληρη ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ κυβέρνηση – από ανικανότητα ή ανηθικότητα, δεν έχει σημασία αφού το αποτέλεσμα ίδιο είναι – παρελάζει στις οθόνες μας επαναλαμβάνοντας την καραμέλα “προτεραιότητά μας να μην υπάρξει ούτε ένα ανθρώπινο θύμα”. Και εκκενώνουν βήμα-βήμα ολόκληρη τη χώρα, ενώ στα αποκαϊδια μένουν αβοήθητα χιλιάδες ζώα, οικοσυστήματα και περιουσίες που έγιναν στάχτη.
Θυμόμαστε τις εγκληματικές παραλείψεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που οδήγησαν στο Μάτι και τις μετέπειτα πλημμύρες στην Αττική, με πολλά θύματα. Έπεσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Θυμόμαστε τις αντίστοιχες πράξεις και παραλείψεις της κυβέρνησης Καραμανλή, με την εικόνα της μάνας με τα 4 παιδιά της στη φωτιά της Ηλείας το 2007 να μας στοιχειώνει ακόμα. Έπεσε και ο Καραμανλής.
Τι διδάχτηκαν τούτοι δω; Ότι αν εκκενώσεις έγκαιρα και δεν θρηνήσουμε θύματα, δεν πέφτεις. Οπότε έχουν βαλθεί να κάψουν – ή να αφήσουν να καεί, αναλόγως του αν είναι ανήθικοι ή ανίκανοι ως άνω – όλη τη χώρα και παράλληλα να μας πουλάνε το παραμύθι “εμείς προστατεύουμε ανθρώπινες ζωές”.
Ας έχουν όλοι καλά στο μυαλό τους, ότι ΚΑΜΙΑ αξία δεν έχει για αυτούς η ζωή μας.
– Μην ξεχάσουμε ποτέ πως στο πιο φυλασσόμενο κτίριο της επικράτειας σκοτώθηκε ένας νέος και έξι μήνες μετά δεν έχουμε μάθει τίποτα για τον οδηγό-δολοφόνο και τους επιβάτες του.
– Μην ξεχάσουμε ποτέ ότι έπρεπε να παρέμβει η Βρετανική αστυνομία για να πιέσει και έτσι μάθαμε το δολοφόνο της Καρολάιν.
– Μην ξεχάσουμε ποτέ το χαϊδεμένο παιδί τους Μπαλάσκα και τις “συμβουλές” του, που απλά τέθηκε σε διαθεσιμότητα αντί να τον στείλουν στο πυρ το εξώτερο
– Μην ξεχάσουμε πόσες γυναίκες σκοτώθηκαν από τους συντρόφους τους, ενώ αυτοί ψήφιζαν νόμους για ίσα δικαιώματα του κακοποιού πατέρα.
– Και πολλά ακόμα “θανατικά”, που μπορείτε να συμπληρώσετε στα σχόλια
Σκορπάνε το θάνατο, και συνεχίζουν να μας πλασάρουν ακόμα το παραμύθι τους.
ΠΡΕΠΕΙ να φύγουν. Χωρίς πολλές κουβέντες, η χειρότερη, η πιο αδίστακτη κυβέρνηση που έχουμε δει από τη μεταπολίτευση και πέρα. Γίνεται να μη ξεγελαστεί ούτε ένας από τις δηλώσεις που θα ακούσουμε στη ΔΕΘ το Σεπτέμβρη; Γίνεται να τα μαζέψουν και να εξαφανιστούν;
Και το κυριότερο: γίνεται να αλλάξουμε ΕΜΕΙΣ νοοτροπία και επιτέλους να διεκδικούμε, να σταματήσουμε να είμαστε μια ζωή έρμαια του “μη χείρον βέλτιστον”; Να δώσουμε αξία στους εαυτούς μας πρωτίστως, να λειτουργούμε ως παραδείγματα για τα παιδιά μας, να μην κάνουμε αυτά που κατακρίνουμε στους άλλους – και στους πολιτικούς, αφού είναι ο καθρέφτης μας – και να παραδώσουμε στους νέους έναν τόπο στον οποίο ΑΞΙΖΕΙ να ζουν;
Αυτά και καλές αντοχές σε όλους…