Η Άσσος του σήμερα αποτελεί απτό παράδειγμα της παροιμίας του τζίτζικα και του μέρμηγκα.
Δρέπει τους καρπούς της χρόνιας γενικής ανεμελιάς.
Σε ένα παράδεισο της φύσης έπρεπε να υπήρχε διαχρονική πρόβλεψη προστασίας και όχι πλήρης απερισκεψία κινήσεων.
Δυστυχώς ισχύει το γνωστό ο καθείς για την πάρτη του και αν δεν αλλάξει κάτι το μόνο που μπορώ να πω σαν Ασσιώτης για το χωριό μου είναι:
Ό,τι κι αν γίνει θα ‘μαι κοντά σου,
θα ικετεύω τον ουρανό,
να μη πληρώσεις τα σφάλματά σου,
να τα πληρώνω όλα εγώ.
Υ.Γ.
Παραμυθιάζομαι δηλαδής για να ελπίζω, μια και κουρλοκεφαλλονίτης από γέννα…
Σπύρος Ρόκκος
Ακολουθήστε το
kefaloniapress.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
