Κώδωνας αφύπνισης. Γράφει ο Ελευθέριος Στελλάτος

Αγαπητοί συνάδελφοι θέλω να σας ευχηθώ καλή χρονιά, με υγεία, αγάπη, οικογενειακή γαλήνη και Επαγγελματική καταξίωση.

Ωστόσο θα ήθελα να αναπτύξω ένα σημαντικό ζήτημα το οποίο θα έπρεπε να μας ανησυχεί όλους. Τις τελευταίες ημέρες λοιπόν τυχαία γνώρισα μια ομάδα πρωτοετών φοιτητών που σπουδάζουν στο νησί μας και με τους οποίους είχα μια αρκετά επικοδομητική και ενδιαφέρουσα συζήτηση η οποία χρήζει προσοχής και ενεργειών.

Αξίζει να τονίσω ότι στη συζήτηση συμμετείχαν και τρεις τέσσερις γονείς των φοιτητών. Χωρίς περιττά λόγια οι φοιτητές εκφραζόντουσαν με έντονη δυσαρέσκεια για την υφιστάμενη κατάσταση που αντιμετωπίζουν στη πρωτεύουσα της νήσου μας.

Πιο συγκεκριμένα ανέφεραν ότι βρίσκουν καταστήματα κλειστά, επιλογές διασκέδασης ελάχιστες έως ανύπαρκτες, ενοίκια στο Θεό, όλοι οι ιδιοκτήτες των ακινήτων που τους είχαν ενοικιάσει τα διαμερίσματα τους έχουν ζητήσει να τα αφήσουν ελεύθερα το διάστημα 20/06 – 15/09 για να μπορούν προφανώς να τα ενοικιάσουν μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης, ορισμένα καταναλωτικά αγαθά σε σχέση με τα μέρη τους είναι έως και 30% πιο ακριβά, επίσης νοιώθουν ότι οι καταστηματάρχες δεν τους υπολογίζουν λόγω της χαμηλής αγοραστικής τους δύναμης και ότι οι δομές υγείας στο νησί είναι σε στέρηση με αποτέλεσμα να τους δημιουργούν αίσθημα ανασφάλειας. Ως κατακλείδα αυτά τα 10-15 άτομα σκέφτονται να αλλάξουν σχολή με γνώμονα κάποια περιοχή που να μπορεί να καλύψει σε καλύτερο επίπεδο τις ανάγκες τους.

Προσωπικά προσπάθησα να μετριάσω την αγανάκτηση τους αναφέροντας τους ότι είμαστε ένα πολύπαθο (λόγω των επιπτώσεων των σεισμών, του Ιανού κτλ) αλλά φιλόξενο νησί,ότι στο κλείσιμο καταστημάτων (που έμεναν παραδοσιακά ανοικτά το χειμώνα) διαδραμάτισε ρόλο τόσο η πανδημία με τα συσσωρευμένα χρέη, η αύξηση της ενέργειας καθώς και η παραδοσιακά λιγοστή κίνηση του χειμώνα.

Επιπλέον οι συνεχόμενες ανατιμήσεις πολύ πιθανόν να τους έθεταν εκτός ανταγωνισμού άρα και η μη εποχικότητα τους μόνο επιζήμια θα ήταν για αυτά. Ωστόσο στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι γονείς τους πλην ενός ή δύο που είχαν ευχάριστες αναμνήσεις από κάποιο καλοκαίρι που είχαν έρθει για διακοπές και είχαν περάσει υπέροχα. Οπότε όλο αυτό που αντικρίζουν από αρχές Νοεμβρίου και έπειτα έρχεται σε σύγκρουση και αποδομεί αυτό που γνώριζαν.

Η ουσία είναι ότι η πορεία που έχουμε διαγράψει ως νησί δείχνει να είναι προβληματική και πιθανόν να μας κάνει να απωλέσουμε σημαντική εισροή χρημάτων και ανθρώπινου δυναμικού, το οποίο υπό προϋποθέσεις δύναται να γίνει και μόνιμο και να συνεισφέρει στην μειώση την δημογραφικής γήρανσης της νήσου μας. Ωστόσο πρέπει να επιλέξουμε τι θέλουμε ως κοινωνία, αν θέλουμε ή όχι τους φοιτητές και το πανεπιστήμιο.

Από την άλλη μεριά αντιλαμβάνομαι ότι οι καιροί είναι δύσκολοι αλλά τα δεδομένα επιτάσσουν δράση, υπομονή και αλληλεγγύη αν δεν θέλουμε να βρεθούμε εξαπίνης δυσάρεστων δεδομένων. Θεωρώ επομένως ότι με λίγη καλή θέληση και συνεργασία λύσεις υπάρχουν και οφείλουμε να τις βρούμε όχι μόνο για τους φοιτητές αλλά και για εμάς και για τα παιδιά μας. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αν δεν μπορείς να δώσεις κάτι περισσότερο από αυτό που έλαβες ως παρακαταθήκη τουλάχιστον να το παραδώσεις όπως το παρέλαβες.

Στελλάτος Ελευθέριος πρόεδρος Ε. Ε. Τ. Β. Α Άτρος.