Όταν τα πρωτοείδα νόμιζα πως είναι μαρκαδόροι ή κραγιόν για ζωγραφική.
Στην πορεία έμαθα πως είναι οι νέοι ατμιστες που κάνουν θραύση ανάμεσα στα παιδιά και στους νεους από 9 – 16 ετών.
Και από όσο γνωρίζω διατίθενται χωρίς κανένα βεβαίως έλεγχο ακόμη και στο τελευταίο περίπτερο.
Είναι τα περίφημα Vapes με διάφορες γεύσεις. Όπως εδώ και πολλά χρόνια ήταν τα γλυφιτζούρια και οι καραμέλες. Απλά αυτά δεν τα γλύφουμε · τα ατμίζουμε ή αλλιώς τα αναπνέουμε.
Παιδιά δημοτικού στα διαλείμματα ή στον ελεύθερο χρόνο τραβούν μια ρουφηξιά. Δεν έγινε και τίποτε.
Ή μήπως έγινε;
Ξέρουμε για τα συστατικά που περιέχουν ( γλυκερίνη , γλυκόλη και ο, τι άλλο ) τι επιπτώσεις έχουν στους πνεύμονες ή γενικότερα και ειδικά σε μικρά παιδιά ;
Έχουν γίνει μελέτες ασφαλείας , ποιες είναι , για πόσο διάστημα έγιναν και τι κατέγραψαν ;
Σαν συνήθεια δηλώνει κατι; Ή απλά εκεί που τα παιδιά ήταν καρφωμένα σε μια οθόνη δεν πειράζει να ατμίσουν και λίγο ;
Ίσως όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα σε μια κοινωνία που ασθμαίνει και καταρεει χωρίς επιστροφή.
Είναι ψιλά γράμματα όταν καταπίνουμε τα πάντα αμάσητα ως πειθαρχημένοι και άμετροι καταναλωτες και ασχολούμαστε κατα τα λοιπά με τρίχες.
Με ρωτούν πολλές γυναίκες πού οφείλεται η αύξηση των διαφόρων ασθενειών.
Μηπως η ζωή μας η ίδια όπως ζούμε πλέον γεννά τις αρρώστιες;
Μήπως σε κάθε μας βήμα , σε κάθε μπουκιά , σε κάθε κλικαρισμα , σε κάθε ρουφηξιά ,συγνωμη ατμισιά υπάρχει θέμα;
Ήρεμα ρωτάω.
Φώτης Αυγουστάτος
