Η ιδιοπροσωπία της “άγνωστης” Κεφαλονιάς
Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Δημόκριτος (470 – 370 π.Χ.) έλεγε:
“Γίνεται δε εκ του φρονείν τρία ταύτα: βουλεύεσθαι καλώς, λέγειν αναμαρτήτως και πράττειν ά δει”. Μτφ. Από την σοφία ωφελείσαι σε τρία πράγματα: παίρνεις σωστές αποφάσεις, μιλάς σωστά και κάνεις αυτά που πρέπει.
Επίσης ο καλός φίλος συγγραφέας Γιώργος Καραμπελιάς έχει διατυπώσει εύστοχα:
“Ένα θεμελιώδες στοιχείο της σύγχρονης “προοδευτικής” σκέψης υπήρξε η αποσύνδεση μεταξύ αρχαίου ελληνικού κόσμου και χριστιανισμού. Και μάλλον που ο ελληνικός σκοταδισμός μιλούσε για “ελληνοχριστιανικό πολιτισμό” δυσφημίζοντας έτσι κάθε σοβαρή απόπειρα προσέγγισης της σχέσης ελληνισμού και ορθοδοξίας. Αποσυνδέοντας το Βυζάντιο (το “Ρωμαίϊκο” θα πρόσθετε η ταπεινότητά μου*) από τον αρχαίο κόσμο, αποδεχόμαστε την προσκόλληση μας στη Δύση”.
Παραθέτω τα πιο πάνω λεχθέντα μιας και θελημένα ή μη η “μεταλαμπάδευση” στοιχείων της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας μέσω του χριστιανισμού και της ορθοδοξίας (“ορθού δόγματος”) διαμόρφωσε ανά τους αιώνες και έως τις ημέρες μας στοιχεία και “βηματισμό” της καθημερινότητάς μας.
Από την αρχαία Ελλάδα και την Αθηνά, θεά της σοφίας, της ελιάς, της στρατηγικής, των τεχνών και την ρωμαϊκή εκδοχή της Μινέρβα (Minerva), φτάσαμε λόγου χάρη σε σχέση με την μνημονευθείσα “μεταλαμπάδευση” ύστερα από ποικιλότροπες “ζυμώσεις” στην Αγία Σοφία και τις θυγατέρες της, Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη.
Η μνήμη τους εορτάζεται κάθε χρόνο στις 17 Σεπτεμβρίου.
Στα καθ ημάς της Κεφαλονιάς και σε ό,τι αφορά την Αγία Σοφία έχουμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε τον Ιερό Ναό αφιερωμένο στην μνήμη της στο χωριό Μαντζαβινάτα – Ληξουρίου με την υπέροχη Εφέστια εικόνα της που βρίσκεται στο τέμπλο της εκκλησίας.
Επίσης τον παραλιακό Οικισμό της Αγίας Σοφίας – Ερίσου που φημολογείται ό,τι υπήρχε μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα στην παραλία του, ναΐσκος αφιερωμένος στην Αγ. Σοφία, εξού και η ονομασία του επίνειου των Κομιτάτων.
Στις μέρες μας ατυχώς δεν υπάρχει κάτι που να θυμίζει το αίτιο ονοματοδοσίας τούτης της περιοχής της Ερίσου.-