Η κ Ζωή Σιούτη, M.Sc. & M.Ed., Κλινική και Συμβουλευτική Ψυχολόγος και Παιδοψυχολόγος, παραθέτει ερευνητικά δεδομένα για την επίδραση της ενδοσχολικής χρήσης smartphones στους μαθητές και απαντά αν το πρόβλημα είναι η χρήση κινητού αυτή καθαυτή.*Γράφει η Ζωή Σιούτη, M.Sc. & M.Ed., Κλινική και Συμβουλευτική Ψυχολόγος, Παιδοψυχολόγος, και Θεραπεύτρια CBT, ACT και EMDRΤ
Με Απόφαση του Υπουργείου Παιδείας απαγορεύτηκε η εντός του σχολείου εμφανής κατοχή και χρήση κινητού τηλεφώνου, με εξαίρεση όταν το επιβάλλουν λόγοι υγείας. Ο μαθητής που παραβιάσει την απαγόρευση αυτή, κινδυνεύει με μονοήμερη αποβολή.
Το συγκεκριμένο μέτρο, δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία.
Η εν λόγω απαγόρευση έχει εφαρμοστεί στην Ολλανδία, στη Γαλλία, σε σχολεία του Βελγίου, στην Ουγγαρία, στην Ιταλία. Για παράδειγμα, το σχολείο Calvijn College (Ολλανδία), όπου φοιτούν μαθητές ηλικίας από 12 έως 18 ετών, ήταν ένα από τα πρώτα εκπαιδευτικά ιδρύματα που εφάρμοσε το συγκεκριμένο μέτρο. Αν και στην αρχή οι μαθητές δυσανασχέτησαν, δηλώνοντας ότι τους ζητείται «να επιστρέψουν στο 1800», στην πορεία το μέτρο είχε θετικά αποτελέσματα, τόσο εντός της τάξης με τη βελτίωση των επιδόσεων των μαθητών, όσο και εκτός αυτής, όπου οι μαθητές αλληλεπιδρούσαν σε προσωπικό επίπεδο.
Έχουν γίνει διάφορες μελέτες σχετικά με την επίδραση που έχει η χρήση κινητού του τηλεφώνου, αφενός, στην επίδοση των μαθητών, αφετέρου, στην ψυχική τους υγεία. Σε επίπεδο σχολικής επίδοσης, έχει αποδειχθεί ότι η υπερβολική χρήση του κινητού τηλεφώνου στην τάξη οδηγεί σε κακή επίδοση (Mahapatra, 2017), καθώς προκαλείται περισπασμός από την εκπαιδευτική διαδικασία (Podo et al., 2019). Η χρήση του κινητού τηλεφώνου μπορεί να έχει αρνητική επίδραση και στην ψυχική υγεία των μαθητών, αφενός, αυξάνοντας το στρες και τη συναισθηματική αστάθεια, αφετέρου, προκαλώντας διαταραχές στο πρόγραμμα του ύπνου (Lee & Ogbolu, 2018, Hughes & Burke, 2018).
Υπάρχουν μαθητές που επιδιώκουν να είναι διαρκώς συνδεδεμένοι στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (fear of mission out-FOMO). Οι μαθητές με FOMO, εάν και εφόσον δεν έχουν διαρκή πρόσβαση στο κινητό τους τηλέφωνο, βιώνουν έντονο άγχος και στρες (Prasomwong, 2021, Elhai et al, 2018). Αντίστοιχα, η επιδίωξη επαφής με το κινητό τηλέφωνο ευνοείται και από κάποιους γονείς.
Είναι γεγονός ότι η νεανική παραβατικότητα έχει αυξηθεί, οπότε και αρκετοί γονείς, που ανησυχούν μήπως το παιδί τους πέσει θύμα επίθεσης, ζητούν, ως συμπεριφορά ασφαλείας, από αυτό, να είναι διαθέσιμο στο κινητό του τηλέφωνο όταν θελήσουν να επικοινωνήσουν μαζί του. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά των γονέων οδηγεί τα παιδιά να θεωρούν πως επιτρέπεται η χρήση του κινητού τηλεφώνου στην τάξη γενικά και όχι μόνο για την επικοινωνία με το γονέα. Επίσης, πολλά ντροπαλά άτομα επιδιώκουν την αλληλεπίδραση μέσω ηλεκτρονικών συσκευών καθώς έτσι νιώθουν πιο άνετα (Bian & Leung, 2015).
Από την άλλη πλευρά, η σωστή χρήση ηλεκτρονικών συσκευών, όπως έξυπνου κινητού τηλεφώνου, στα σχολεία μπορεί να οδηγήσει στη βελτίωση της μαθησιακής εμπειρίας, μέσω της άμεσης αναζήτησης της πληροφορίας, της ανταλλαγής βιβλιογραφικών πηγών μεταξύ των μαθητών και της ευελιξίας που παρέχει ένα κινητό τηλέφωνο σε σχέση με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή (Prasomwong, 2021). Εδώ και αρκετά έτη, στη Νορβηγία, εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα που προτρέπει τους μαθητές να φέρνουν στο σχολείο τη δική τους ηλεκτρονική συσκευή.
Επομένως, αρνητική επίδραση στη συμμετοχή στο μάθημα και εν γένει στην ψυχική υγεία των μαθητών δεν έχει η χρήση του κινητού τηλεφώνου, αλλά η λανθασμένη-υπερβολική-χωρίς όριο χρήση αυτού.
ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ https://pixabay.com/
