Έφτειαξα αυτό το καραβάκι πριν 25 χρόνια, καί έκτοτε ταξιδεύει τίς ημέρες των Χριστουγέννων,
είτε στα κάλαντα, είτε σε νοσοκομεία -πού πηγαίνουμε με φίλους γιά να πούμε δωρεάν τα κάλαντα-
είτε στον Χριστουγεννιάτικο στολισμό, είτε σε γιορτές, όπως αυτή τής φωτογραφίας.
Το έφτειαξα από σκληρό χαρτόνι σκηνογραφίας, που βαμμένο δίνει την αίσθηση τού ξύλου, κι από απλό βαμβακερό πανί.
Είναι ευμεγέθες
καί ενίοτε στολίζεται με φωτάκια,
ενώ δεξιά και αριστερά του μπαίνουν αναμμένα, ένα πράσινο κι ένα κόκκινο μικροσκοπικά ναυτικά φαναράκια, όπως στα πλοία τής θάλασσας .
Ούτε εγώ το περίμενα,
το πώς, θα ταξιδεύψει στις ψυχές
των ανθρώπων.
Όπως -μέσα από πολλά περιστατικά- μιά φορά στον Άγιο Σάββα, που είπα σ’έναν επιβαρυμένο ασθενή, παρηγορώντας τον…
~Έλα νά… μ’αυτό το καράβι θα πάμε στη Νάξο… (ήταν από την Νάξο).
Και μού έκανε μεγάλη εντύπωση, το πώς, όπως όταν παίζουν τα παιδιά και φτειάχνουν κόσμους, μου λέει…
~Ναί… ναί… μ’αυτό θα φύγουμε…
τι ώρα φεύγει…
Κι εγώ…
προσπαθώντας να μην κλάψω
μπροστά του…
καθώς ήξερα ότι αυτό γιά το οποίο τού μιλούσα στην πραγματικότητα…
ήταν η Άνω Νάξος…
η Άνω Πατρίδα…
Έτσι,
αυτό που έχω γράψει καί διδάξει
σε μαθήματα θεάτρου κ τέχνης,
πως η διαφορά των αληθινών καραβιών από τα ζωγραφιστά, είναι πως με τα ζωγραφιστά
(τα “ψεύτικα”), πάς πιό μακρυά•
αυτό μου το καραβάκι,
με έκανε να το καταλάβω περισσότερο .
Εδώ στην φωτογραφία,
βρίσκεται σε γιορτή Ναού,
συμμετέχοντας.
Τοποθετημένο κατάλληλα,
μπρός στην εικόνα τού Ευαγγελισμού, τού καλού αγγέλματος πως θα γεννηθεί ο Χριστός : η ευσπλαχνία•
καί με πορεία, πρός την μεγάλη φάτνη,
τής εν τέλει όντως Γεννήσεως τού Χριστού• τής ευσπλαχνίας .
Παρμένο αυτό -η ευσπλαχνία-
από το πώς μάς το λέει για την Άγια Νύχτα των Χριστουγέννων
στην ποιητική του συλλογή
“Ο Αδελφός Ιησούς”,
ο Τάσος Λειβαδίτης,
πως μέσα στην νύχτα αυτή,
γεννήθηκε η ευσπλαχνία.
…Δεν μένει παρά να την προεκτείνουμε,
ταξιδεύοντας την με το καραβάκι του ο καθένας,
την Ευσπλαχνία τής νύχτας αυτής,
και στις επόμενες μέρες,
και στα επόμενα χρόνια•
μέχρι που σχίζοντας την γραμμή των οριζόντων,
πέρα από το όριο τής τελευταίας μας εκπνοής,
να βρεθούμε μπροστά της•
μπρός στον Άρχοντα τής Ευσπλαχνίας αυτής,
πρόσωπο με πρόσωπο .
Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος
Ακολουθήστε το
kefaloniapress.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
