ΤΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΣΤΟ ΛΗΞΟΥΡΙ;
Πολλά είναι τα ερωτήματα που ανακύπτουν για την πλήρη αδιαφορία της σημερινής Δημοτικής Αρχής, όταν επί εφτά χρόνια τώρα, δεν προβαίνει στην επισκευή και επαναλειτουργία του Δημοτικού Τουριστικού Περιπτέρου (Τ.Π.).
Πριν από όλα, θέλω να επισημάνω τις μεγάλες εύθηνες όσων Δημοτικών Άρχων, με τις παραλήψεις τους και την αδιαφορία τούς, συνέβαλαν στην σημερινή εικόνα του Τ.Π.
Αποτελεί ντροπή για τον τόπο η πλήρη εγκατάλειψη μιας αξιόλογης δημοτικής περιουσίας, σε μια εξαιρετική τοποθεσία, προσαρμοσμένης άριστα στο φυσικό περιβάλλον, με φανταστική θέα σε ολόκληρη την Κεφαλλονιά, στον κόλπο του Λιβαδίου, στη Ζάκυνθο και στο Ιόνιο πέλαγος.
Το Τ.Π. αποτελούσε το στολίδι του τόπου μας και δυστυχώς σήμερα βρίσκεται λεηλατημένο, χωρίς τον πανάκριβο μηχανολογικό και ηλεκτρολογικό του εξοπλισμό του, χωρίς σκεύη, χωρίς τραπέζια και καρέκλες, και χωρίς πόρτες και παράθυρα.
Κάποιοι έχουν μεγάλες ευθύνες για όλα αυτά.
Το εξαιρετικό αυτό κτίσμα ήταν αποτέλεσμα άοκνων και δύσκολων προσπαθειών, έζησε μέρες λαμπρές και σήμερα με ευθύνη κάποιων είναι ένα άδειο κουφάρι.
Το Τ.Π. δεν κατασκευάστηκε για να δουλέψει ως κερδοφόρα επιχείρηση αλλά για να αναβαθμίσει τις προσφερόμενες τουριστικές υπηρεσίες του τόπου μας και να δώσει λύσεις σε διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες του Δήμου μας. Για αυτό όσο ήμουν Δήμαρχος δούλεψε ως μια μικρή δημοτική επιχείρηση με άριστα αποτελέσματα.
Το μοιραίο λάθος κατά την άποψη μου, που έφερε το Τ.Π. στη σημερινή του κατάσταση, είναι ότι οι επόμενες Δημοτικές Αρχές μετά από εμένα δεν συνέχισαν τη λειτουργία του ως δημοτική επιχείρηση αλλά το νοίκιασαν σε ιδιώτες με σκοπό το κέρδος.
Το μέγα ερώτημα που προκύπτει λοιπόν σήμερα, είναι γιατί ο επανασυσταθείς Δήμος Ληξουρίου, σχεδόν εφτά χρόνια τώρα, δεν έχει ενδιαφερθεί για την επισκευή του και την επαναλειτουργία του; Όταν μάλιστα πρόκειται για μια αξιόλογη περιουσία του Δήμου.
Πολλά ακούγονται, πολλά υπονοούνται και πολλά ίσως αποκρύπτονται.
Η Δημοτική Αρχή στη κριτική που δέχεται, προβάλει ως επιχείρημα ότι η εκκλησία του χωριού, διεκδικεί το Τ.Π. επειδή εμφανίζει κάποιο τοπογραφικό που δείχνει ότι το Τ.Π. κτίστηκε λίγο πιο εκεί από τη θέση που παραχωρήθηκε.
Ένα επιχείρημα στα όρια του αστείου έως και του φαιδρού, για όποιον το εφεύρε, αφού υπάρχει συμβόλαιο παραχώρησης του οικοπέδου.
Θέλω λοιπόν σαν οραματιστής αυτού του έργου αλλά και ως τότε Δήμαρχος που επί θητείας μου κατασκευάστηκε το Τ.Π., να εκθέσω με πλήρη ειλικρίνεια και εύθηνη τα γεγονότα έτσι όπως ακριβώς διαδραματίστηκαν 40 χρόνια πριν, με μοναδικό σκοπό να πέσει άπλετο φως στην υπόθεση αυτή και να σταματήσουν τα όποια απαράδεκτα και γελοία σχέδια αμφισβήτησης της νομιμότητας του Τ.Π.
Σε συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου πριν από 40 χρόνια και στο οποίο συμμετείχα ως μέλος του, παρουσία του αείμνηστου Αντώνη Τρίτση, κατάφερα μετά από πολλές προσπάθειες να αποσπάσω το ποσό των 500 χιλιάδων δραχμών για την κατασκευή Τ.Π. στο Δήμο μας.
Στα σχέδια μου υπήρχε πάντα η ιδέα της κατασκευής ενός τέτοιου έργου και στη σκέψη μου υπήρχε και η συγκεκριμένη θέση που θα κατασκευαζόταν.
Η θέση που τελικά κατασκευάστηκε ήταν πάντα στο μυαλό μου, γιατί για εμένα αλλά και για πολλούς συμπολίτες μας, ήταν ένας αξιολάτρευτος τόπος, ξεχωριστού φυσικού κάλους, που πολλές φορές εκεί κατέφευγε ο καθένας μας για να θαυμάσει την ιδιαίτερη θέα και για να γαληνέψει η ψυχή του.
Γνώριζα ότι ο συγκεκριμένος χώρος αποτελούσε μέρος μιας μεγάλης έκτασης που ήταν ιδιοκτησία της τοπικής εκκλησίας και είχα τον φόβο ότι θα συναντούσα δυσκολίες στη παραχώρησή του.
Την εποχή εκείνη τα πράγματα δεν ήταν όπως είναι σήμερα. Υπήρχε μια ανεξήγητη νοοτροπία των συμπολιτών μας και κυρίως στα χωριά, να παραμένουν αδιάφοροι έως και αρνητικοί σε ότι είχε να κάνει με τουριστικές δραστηριότητες. Για αυτούς τους λόγους θα έπρεπε να διαχειριστώ το θέμα με προσοχή και επιδεξιότητα.
Διέδωσα λοιπόν ότι το Τ.Π. που θα έκανε ο Δήμος θα κατασκευαζόταν στα Λέπεδα, προκειμένου να αναβαθμιστεί η περιοχή των Λεπέδων .
Όταν αυτό έγινε γνωστό στους κατοίκους των Μιχαλιτσάτων , οι κάτοικοι του χωριού αντέδρασαν σφοδρά και επιτατικά μου ζήτησαν να κατασκευαστεί το Τ.Π. στο χωριό τους. Οι επισκέψεις στο γραφείο μου ήταν αλλεπάλληλες και πιεστικές.
Τότε ζήτησα από τους κατοίκους του χωριού να παρθεί απόφαση από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο για την παραχώρηση της συγκεκριμένης έκτασης, όπου ακριβώς κτίστηκε το Τ.Π. και να συνοδεύεται από έγκριση της Μητρόπολις.
Σε δυο μόλις ημέρες, είχα στα χέρια μου την απόφαση του Εκκλησιαστικού Συμβούλιου και την έγκριση της Μητρόπολις και αμέσως προχωρήσαμε στο συμβόλαιο παραχώρησης στο Δήμο.
Σημειώνω εδώ, ότι έτσι και αλλιώς, δεν θα μπορούσε να κτιστεί σε άλλο σημείο, αφού από εκεί περνούσε και ο μοναδικός δρόμος του χωριού, που έχει πρόσβαση το Τ.Π.
Έτσι ακριβώς έγιναν τα πράγματα και για περισσότερες λεπτομέρειες υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά στο βιβλίο μου «ΠΟΡΕΙΑ» στη σελίδα 66.
Είναι λοιπόν περίεργο και ανεξήγητο το ποιος ή ποιοι σήμερα, μετά από 40 χρόνια, εγείρουν θέματα αμφισβήτησης ιδιοκτησίας της καθόλα νόμιμης συγκεκριμένης περιουσίας του Δήμου.
Ας μου επιτραπεί λοιπόν κλείνοντας να θέσω τα παρακάτω:
ΠΡΩΤΟ : Να ερωτήσω τα σεβαστά μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου , αν είναι σωστό και έντιμο με αβάσιμα επιχειρήματα μετά από 40 χρόνια, που κανείς δεν έχει θέσει θέμα νομιμότητας του Τ.Π., να αμφισβητείται σήμερα η ιδιοκτησία του, κάτι που σημαίνει ότι αμφισβητούν και τους ίδιους τους πατεράδες τους που υπέγραψαν τότε. Προκαλώ τον οποιοδήποτε να παρουσιαστεί ενώπιων μου και να αμφισβητήσει όσα λεπτομερώς εκθέτω στο παρόν δημοσίευμα.
ΔΕΥΤΕΡΟ : Απευθυνόμενος και σε εκείνους τους κατοίκους του χωριού που απογοητευμένοι από την αδιαφορία και την εγκατάλειψη που έδειξαν οι Δημοτικές Αρχές ζητούν ιδιωτικοποίηση της συγκεκριμένης Δημοτικής περιουσίας, για λογαριασμό της Εκκλησίας του Χωριού τους, να εγκαταλείψουν αυτές τις σκέψεις. Γιατί κάτι τέτοιο δεν θα ήταν ούτε νόμιμο ούτε ηθικό. Αυτό που επιβάλλεται είναι να απευθυνθούν στο Δήμο και να ζητήσουν την γρήγορη επισκευή του και επαναλειτουργία του.
ΤΡΙΤΟ : Θέλω να απευθυνθώ επίσης στον σεβαστό Μητροπολίτη μας και να τον παρακαλέσω να συμβάλει με το κύρος του, να δοθεί άμεσα λύση. Γιατί σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αρπαγή δημοτικής ή άλλης περιουσίας από την Εκκλησία. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να έλθει η Εκκλησία σε αντιπαράθεση με τον Δήμο και κατ’ επέκταση με ολόκληρο το λαό της Παλικής.
Κλείνοντας θέλω να επισημάνω για μια φορά ακόμα, ότι ο σκοπός της λειτουργίας του Τ.Π. δεν ήταν και δεν πρέπει να είναι, να λειτουργήσει σαν μια ακόμα ανταγωνιστική επιχείρηση με στόχο το κέρδος, αλλά να αναβαθμίσει τις προσφερόμενες τουριστικές υπηρεσίες του τόπου μας και να προάγει τις κοινωνικές δραστηριότητες του Δήμου μας (εκδηλώσεις, συνέδρια, γάμοι, βαπτίσεις κλπ).
ΜΑΚΗΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΣ
ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ
