Η άλλη Μάνα..
Εκείνη η μάνα που η μοίρα και τα ανθρώπινα λάθη την έφεραν να μη θυμάται τα παιδιά της…
Εκείνη η μάνα που γέννησε αλλά λίγο μετά αρρώστησε – σωματικά ή ψυχικά – και μάλλον εμπόδιο παρά στήριγμα για τα παιδιά της ήταν…
Εκείνη η γυναίκα που δεν της έφερε η ζωή ένα σύντροφο για να γίνει μάνα…
Εκείνη η γυναίκα που βρήκε το σύντροφο αλλά η φύση δεν τής χαρίστηκε για να γίνει μάνα…
Αξίζει τον ίδιο – και περισσότερο – σεβασμό και αγάπη από εμάς τις άλλες, που ζούμε και τις χαρές, και τις λύπες της μητρότητας… Μην ξεχνάμε ότι εκείνες βιώνουν μόνο τη δύσκολη πλευρά…
Ευχές και αγάπη λοιπόν στις μάνες, στις άλλες μάνες, στους πατεράδες που από συνθήκες της ζωής “αναλαμβάνουν το ρόλο” και της μάνας και του πατέρα… μην ξεχνάμε κανέναν. Κάθε μέρα.
***
