Λίγο πριν την έναρξη της πρεμιέρας ο σκηνοθέτης της σειράς Milky Way Βασίλης Κεκάτος, βραβευμένος με το Χρυσό Φοίνικα των Καννών, έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook:

Η ιδέα για το Milky Way ξεκίνησε πριν από σχεδόν 3 χρόνια. Ήταν τέλος καλοκαιριού του 2020 κι εγώ καθόμουν με το κορίτσι μου στο μπαλκόνι μου στην Κεφαλονιά. Είχα έναν φρικτό πονόδοντο και θυμάμαι προσπαθούσε να με αποσπάσει συζητώντας μου διαφορά πράγματα. Κάποια στιγμή άρχισα να συγκεντρώνομαι σε μια ιστορία, μήπως και το μυαλό μου ξεφύγει για λίγο από τον πόνο. Σιγά σιγά αυτή η ιστορία άρχισε να μεταμορφώνεται στην πρώτη ιδέα για το Milky Way.

3 χρόνια μετά ήρθε η στιγμή που θα μοιραστώ με ολόκληρη τη χώρα αυτό που έμελε να γίνει εκείνη η ιδέα. Μια τρυφερή ιστορία ενηλικίωσης με πολλές μικρές σκηνές και στιγμιότυπα που είμαι βέβαιος πως θα σοκάρουν, θα εκνευρίσουν, ενδεχομένως να εξοργίσουν κιόλας ένα κομμάτι της κοινωνίας, αλλά θέλω εδώ να πω πως αυτοί οι άνθρωποι που θα τους συμβούν όλα αυτά δε θα μπορέσουν να αφουγκραστούν ποτέ αυτό που έλεγε ο Cummings «ενός βουνού το καρδιοχτύπι». Και γι’αυτό λυπάμαι. Δε θα μπορέσουν να καταλάβουν ποτέ πως από το σκληρό βγαίνει γλύκα κι ομορφιά κι ανθρωπιά.

Πριν ξεκινήσει λοιπόν αυτός ο ακαλαίσθητος πόλεμος σχολίων που πιστεύω πως θα ξεσπάσει θέλω να θυμίσω στον εαυτό μου και σε όποιον θέλει να ακούσει πως το Milky Way είναι μια σειρά για την αγάπη, την αποδοχή, την αναγνώριση του εαυτού μας στον άλλον. Με αγάπη τη φτιάξαμε και με αγάπη τη μοιραζόμαστε σήμερα.

Αυτό δε θα γινόταν ποτέ χωρίς τη βοήθεια και την πίστη ορισμένων ανθρώπων.
Κι επειδή είναι άνθρωποι που ήταν εξ αρχής ή έγιναν με τον καιρό δικοί μου θέλω να τους ευχαριστήσω για όσα μου έδωσαν προσφωνώντας τους με τον δικό μου τρόπο, με τα μικρά ονόματα που φτιάχνεις για εκείνους που έχουν ξεχωριστή σημασία για σένα. Θέλω να ευχαριστήσω λοιπόν, πέρα από τους ηθοποιούς και όλους εκείνους κι εκείνες που εργάστηκαν με αγάπη και εμπιστοσύνη στο έργο και σε μένα, αυτούς κι αυτές που αισθάνομαι πως το έργο δε θα υπήρχε αν δεν υπήρχαν.

√ Διαβάστε αυτό : https://variety.com Fifth Season Takes Global Distribution Rights to Groundbreaking Greek Teen Drama ‘Milky Way’ (EXCLUSIVE)

Σ’ευχαριστώ Γλύκη, Σ’ευχαριστώ Γιώργη, Σκου, Λα, Στε, Μπιλ, Μητσάκο, Νεκ, Νικολιό,Γιουτζίν, Γιαννάκη, Ευάκι, Κολομπαία μου, Ζουλ, Νεφελακι, Νεφελίμ, Κωστή, Ήρα, Σάκαρε, Στεφ, Σταύρακα, Μήτσο, Τζωρτζ, Ζανέτα, Αναστασία, μπαμπά, μαμά, κυρούλα μου.
Κι ύστερα, Κώστα, Λυδία, Ορέστη, Ανδρέα, Αστερόπη. Και Λενιώ μου (πάντα).
Ειστε οι πιο λαμπεροί αστερισμοί του Γαλαξία μου.

Σας ευχαριστώ ξανά και ξανά, καλή μας απογείωση 🚀💫

*Στη φωτογραφία είναι μια φράση που έγραψα σ’ένα χαρτί πριν ξεκινήσω να δουλεύω το σενάριο και στάθηκε για μένα οδηγός και πολικός αστέρας σε όλο αυτό το ταξίδι

Βασίλης Κεκάτος

Kαι η απογείωση έγινε λίγες ώρες μετά…

Αναδημοσιεύουμε απο το facebook το post του καθηγητή και συγγραφέα Ηλία Τουμασάτου

Αυτό που λάτρεψα βλέποντας το πρώτο επεισόδιο του Milky Way του Vasilis Kekatos είναι ο μαγικός του τρόπος να βάζει την αλήθεια να περπατάει χεράκι χεράκι με το όνειρο.
Η αλήθεια της ελληνικής επαρχίας, όπως τη ζουν τώρα οι νέοι της κι εμείς που κάποτε ήμασταν νιοι και σιτέψαμε εντός της.
Μια αλήθεια απογυμνωμένη από την ειδυλλιακή, τουριστική εικόνα της επαρχίας, όπου η ακίδα μπαίνει στο δάχτυλο όταν φτυαρίζεις, όπου η γιαγιά φτιάχνει τοστ κι όχι λιχουδιές, όπου το σχολείο είναι τόσο φυλακή όσο και στη μεγάλη πόλη. Όπου τα όνειρα των παιδιών ξεκινούν από ένα βάιραλ βίντεο στα σόσιαλ και ένα ένστολο επάγγελμα και καταλήγουν είτε σε ένα βενζινάδικο είτε στα πέρατα του γαλαξία.
Όπου τα παιδιά δεν έχουν που να πάνε, όπου οι δρόμοι είναι σκοτεινοί και άδειοι, όπου οι κουβέντες τους μας φαίνονται ακαταλαβίστικες, οπου κοκκινιζουμε με την αθυροστομία τους (ιδίως εδώ στο νησί που οι νόννοι μας βλαστημούσανε από πρωίας μέχρι νυκτος) όπου το σεξ και οι ουσίες είναι απενοχοποιημένα, αλλά ταυτόχρονα ενοχικά, λίγο άχαρα, λίγο βιαστικά, λίγο σκάρτα, και προπαντός, κρυμμένα πίσω από τις συμβάσεις του κουτσομπολιού.
Αλλά “όλο αυτό” κάπου κρύβει μέσα του ένα μακρινό όνειρο, άλλοτε άπιαστο, άλλοτε μικρό, άλλοτε μεγάλο, “κάτι” μέσα στις μικρές μας ζωές ή μια απροσδιόριστη ελπίδα για “κάτι άλλο” έξω από αυτές που κάνει το “κάτι” που ζούμε βιωτό, έστω με την ψευδαίσθηση ότι η κουκίδα μας στο γαλαξία είναι προσωρινή…
Υπέροχοι και οι νεαροί πρωταγωνιστές… αλλά και οι περισσότερο γνωστοί που πλαισιώνουν το καστ. Υπέροχη όμως και η ματιά του Βασίλη Κεκάτου που δείχνει ότι και το “μεγάλο μήκος” το χειρίζεται με οικονομία αλλά και με τρυφερότητα.
Δεν είναι κριτική αυτό το κείμενο, δεν είμσι κριτικός, δεν γράφω ποτέ μου κριτικές, γράφω στις 6 το πρωί σε μια γωνιά της ελληνικής επαρχίας για κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ… Και πρέπει τώρα (6.29) να σταματήσω γιατί είναι ώρα να σηκωθώ όπως καθε πρωί στις 6.30 νταν και να ετοιμαστώ για τη δουλειά… Καλημέρα!

Τηλεθεατές γέμισαν το Χ με τα σχόλιά τους, ελάχιστα απο αυτά:

Ακολουθήστε το kefaloniapress.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Σχετικά άρθραΠερισσότερα από τον ίδιο συντάκτη