Ήταν έμπνευση και δημιουργία του Παναγή Γ. Βεργωτή. Το σχέδιό του θυμίζει παλιό πλοίο. Στον τοίχο του υπήρχε μια εικόνα με ιστιοπλοϊκά. Το όνομά του , επίσημα, ήταν “La Caravelle”. Μα ο κόσμος της Λειβαθούς και όλης της Κεφαλονιάς του έδωσε το δικό του όνομα “ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ”.. Και έτσι έμεινε στην ιστορία της κοινωνικής ζωής της Λειβαθούς και όλης της Κεφαλονιάς..
Σήμερα θα κάνουμε μια προσπάθεια να παρουσιάσουμε την ιστορία του ΚΕΝΤΡΟΥ των εφηβικών μας χρόνων, του ΜΑΡΙΝΑ της σύγχρονης Κεφαλονιάς.
Η ιστορία του, είναι η ιστορία ενός κοινωνικού πολιτισμού που αναπτύχθηκε μαζί του και γύρω του. Μιας κοινωνίας ανθρωπιάς και αλληλεγγύης που κινδυνεύει να χαθεί σήμερα..
Marina cafe
Διερχόμενοι οι Κεφαλονίτες ‒αλλά και αρκετοί τουρίστες‒ από το πανέμορφο χωριό των Κουρκουμελάτων, αναρωτιούνται γιατί το περίφημο Marina Cafe, παραμένει κλειστό τα τελευταία χρόνια.
Σίγουρα ο κορονοϊός και η πανδημία άλλαξαν πολλά πράγματα και στην εστίαση, αλλά όταν μιλάμε για το Marina Café, μιλάμε για έναν χώρο-σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής﮲ , ένα «κέντρο διασκέδασης» που συγκέντρωνε όλο το χωριό, όλη τη Λειβαθώ, όλη την υψηλή κοινωνία του Αργοστολίου, καθώς και διάσημους επισκέπτες της εποχής.
Η ιστορία του
Επιχειρούμε σήμερα, με μεγάλο σεβασμό και συγκίνηση, μια καταγραφή όσων μας έχουν πει κατά διαστήματα άνθρωποι της περιοχής για το Marina Cafe, καταγράφοντας όμως επίσης και δικές μας αναμνήσεις.
Το κτίριο οικοδομήθηκε στα Κουρκουμελάτα το 1957, όταν όλοι οι κάτοικοι είχαν πλέον εγκατασταθεί στα ολοκαίνουργια σπίτια τους και χρειάζονταν έναν χώρο για συνάθροιση.
Ο αείμνηστος Γεώργιος Βεργωτής, ο ευεργέτης του χωριού, ήταν ο εμπνευστής της δημιουργίας ενός χώρου συνάθροισης και ο Παναγής Γ. Βεργωτής ο εμπνευστής του σχεδίου του.
Το σχέδιό του θυμίζει παλιό πλοίο.
Στον τοίχο του υπήρχε μια εικόνα με ιστιοπλοϊκά. Το όνομά του επίσημα ήταν πίσημα “La Caravelle”.
Μα ο κόσμος της Λειβαθούς και όλης της Κεφαλονιάς του έδωσε το δικό του όνομα “ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ”.. Και έτσι έμεινε στην ιστορία της κοινωνικής ζωής της Κεφαλονιά..
Η ιστορία του, είναι η ιστορία ενός κοινωνικού πολιτισμού που αναπτύχθηκε μαζί του και γύρω του. Μιας κοινωνίας ανθρωπιάς και αλληλεγγύης που κινδυνεύει να χαθεί σήμερα..
Τα εγκαίνια
Γύρω στο 1960 ‒όπου το «ΚΕΝΤΡΟ» λειτουργούσε πλέον κανονικά‒ το χωριό μαζεύτηκε εκεί σε μια μεγάλη βεγγέρα με επίτιμο καλεσμένο τον Γεώργιο Βεργωτή. Μια βεγγέρα που τη θυμούνται ακόμη και σήμερα όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτήν. Σε αυτό το μεγάλο κοινωνικό γεγονός της εποχής οι κάτοικοι των Κουρκουμελάτων, ‒δια στόματος του γεροντότερου τότε κατοίκου του, του αείμνηστου Βασίλη Κανάκη‒ ευχαρίστησαν τον ευεργέτη τους για τη γενναιόδωρη δωρεά του.
Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Γεώργιος Βεργωτής, ο μεγάλος εφοπλιστής της εποχής εκείνης, έκτισε ένα ολόκληρο χωριό, τα Κουρκουμελάτα, με την εκκλησία, το γήπεδο, το πολιτιστικό κέντρο και το «ΚΕΝΤΡΟ», για να εγκατασταθούν και να ζήσουν οι σεισμόπληκτοι συγχωριανοί του.
Ο Μεμάς και η Αννα
Οι πρώτοι ‒και αξέχαστοι‒ διαχειριστές του «κέντρου» ήταν ο Γεράσιμος Παγουλάτος και η εμβληματική σύζυγός του, Άννα. Η Άννα καταγόταν από τα Κουρκουμελάτα και ο Γεράσιμος ήταν σώγαμπρος από τα Σβορωνάτα.
Η οικογένεια Βεργωτή παραχώρησε άνευ μισθώματος στον Μεμά και στην Άννα τη διαχείριση του «ΚΕΝΤΡΟΥ», το οποίο για πολλά χρόνια αποτέλεσε εμβληματικό σημείο της Κάτω Λειβαθούς, αλλά και όλης της Κεφαλονιάς.
Το «ΚΕΝΤΡΟ» της επικοινωνίας και των τεχνολογικών επαναστάσεων
Σε ένα μικρό δωματιάκι στην είσοδο του «κέντρου», λειτουργούσε από τα τέλη της δεκαετίας του ΄50 το μοναδικό τηλέφωνο του χωριού. Το δωματιάκι αυτό δεν υπάρχει σήμερα, λόγω ανακαινίσεων. Στον εξωτερικό τοίχο του τοποθετήθηκε το πρώτο κουτί των ΕΛΤΑ για την αλληλογραφία. Σε ένα χωριό που το σύνολο σχεδόν των ανδρών είναι ναυτικοί αντιλαμβάεστε πόσο σπουδαίο ήταν αυτό για τις οικογένειές τους.
Σε αυτό το εμβληματικό καφενείο, όλοι οι κάτοικοι της περιοχής έζησαν την τεχνολογική επανάσταση των δεκαετιών ´50, ´60 και ´70.
Τα Κουρκουμελάτα, λόγω των ενεργειών του Γεωργίου Βεργωτή, ήταν η πρώτη περιοχή ‒μετά το Αργοστόλι‒ που είχε ρεύμα ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ´50. Ο Γεώργιος Βεργωτής είχε αγοράσει και είχε εγκαταστήσει σε δύο σημεία του χωριού ηλεκτρογεννήτριες﮲ που αρχικά παρείχαν ρεύμα από τις 19:00 έως τις 7:00 κάθε μέρα.
Έτσι, στο «ΚΕΝΤΡΟ» αυτό, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες από άλλες περιοχές, είδαν το πρώτο ηλεκτρικό ψυγείο αμερικανικής κατασκευής, την πρώτη τηλεόραση και τις πρώτες ταινίες κινηματογράφου από τους περιοδεύοντες κινηματογραφιστές της εποχής.
«ΚΕΝΤΡΟ» γαστρονομίας
Αξέχαστα τα παγωτά της κυρίας Άννας, οι καφέδες του Μεμά, οι ουζομεζέδες και τα υπόλοιπα γλυκά και ποτά της εποχής εκείνης.
Τάβλι , γήπεδο και σινεμάς
Αξέχαστες οι ταβλομαχίες ανάμεσα σε επώνυμους και ανώνυμους των χρόνων εκείνων.
Ο Ρόκκος Βεργωτής﮲ πατέρας του Στέφανου, του Ανδρέα και του Παναγή, ο Τάσος Νομικός﮲ πατριάρχης της εφοπλιστικής οικογένειας ‒την ιστορία της οποίας συνεχίζουν επιτυχημένα τα παιδιά του Μάρκος, Καλυψώ και Αννίκα‒, ο Λοβέρδος, ο καπετάν Νικόλας Βεργωτής, ο πρόεδρος της κοινότητας Καλλιγάς, ο αστυνόμος της περιοχής Κώστας Μαρκάτος, ο Γιάννης Δάφνος και άλλοι συντοπίτες, είχαν περάσει ώρες πάνω από το τάβλι με δεκάδες θεατές που ‒ακόμη και όρθιοι‒ παρακολουθούσαν τις θρυλικές ταβλομαχίες τους.
Αξέχαστες Κυριακές με το «ΚΕΝΤΡΟ» φίσκα από τη νεολαία που παρακολουθούσε την «Αθλητική Κυριακή» της ΕΡΤ, από τη μοναδική τηλεόραση της Λειβαθούς.
Δεκάδες ασπρόμαυρες ταινίες παρακολούθησαν στο «κέντρο» τη δεκαετία του ΄60 οι κάτοικοι, γεμίζοντας ασφυκτικά την αίθουσά του τον χειμώνα και την ταράτσα του τα καλοκαίρια!
Καθήμενοι από αριστερά ΝΩΤΗΣ Μαρκατος,Αθηναίος, Βασιλης Λυκιαρδοπουλος, Διονυσης Σπάθης, Μεσοροπιάν.
Στο «ΚΕΝΤΡΟ» κατέληγαν και οι ποδοσφαιριστές του «ΚΕΡΑΥΝΟΥ», της ποδοσφαιρικής ομάδας της περιοχής, όταν μετά τον αγώνα στο γήπεδο έρχονταν να γιορτάσουν τη νίκη τους ή να συζητήσουν τις αιτίες της ήττας, καταβροχθίζοντας το παγωτό της Άννας και τα σπιτικά αναψυκτικά της εποχής.
Αξέχαστα τα γλέντια στις Απόκριες, τα καλοκαίρια και σε κάθε μεγάλη γιορτή. Μην ξεχνάμε, ότι στο Γήπεδο Κουρκουμελάτων τη δεκαετία του ´60 γινόταν το καρναβάλι όλης της Λειβαθούς.
Μην ξεχνάμε επίσης, πως όλα τα σχολεία της Κεφαλονιάς οργάνωναν εκεί ημερήσιες εκδρομές με το ΚΤΕΛ.
Το επισκέπτονταν όλες οι προσωπικότητες της περιοχής, αλλά και οι εκλεκτοί καλεσμένοι που φιλοξενούσε συχνά η οικογένεια Βεργωτή στο παλάτσο της.
Στο «ΚΕΝΤΡΟ» ήπιαν καφέ ο Αριστοτέλης Ωνάσης με τη Μαρία Κάλλας,
ο τότε βασιλιάς Παύλος και η τότε βασίλισσα Φρειδερίκη, αλλά και ο Παττακός.
Και, βέβαια, όλοι οι πολιτικοί της εποχής κατά τις προεκλογικές περιόδους ή και όταν έρχονταν υπουργοί και άλλοι τιτλούχοι στην Κεφαλονιά.
Εκτός από τις χαρές και τις βεγγέρες, το «ΚΕΝΤΡΟ» φιλοξενούσε και τις λύπες των χωριανών.
Όλες οι κηδείες και τα μνημόσυνα κατέληγαν για τον καφέ, στη φιλόξενη αγκαλιά του. Για παρηγοριά και δύναμη.
Αυτό ήταν για μια ολόκληρη περιοχή το «ΚΕΝΤΡΟ». Το κέντρο του δικού τους κόσμου. Το κέντρο του κοινωνικού πολιτισμού της Κεφαλονιάς με επίκεντρο την οικογένεια Βεργωτή.
Το «ΚΕΝΤΡΟ» έγινε Marina Cafe
Marina Cafe μετονομάστηκε τη δεκαετία 1980-1990 προς τιμή της Μαρίνας Βεργωτή. Τη διαχείρισή του, μετά τη συνταξιοδότηση του Μεμά και της Άννας, ανέλαβε το 1991 ο Σπύρος Μοσχόπουλος.
Ο Σπύρος Μοσχόπουλος έγραψε τη δική του ιστορία στη διαχείριση του Marina Cafe τιμώντας το παρελθόν του, την περιοχή και την οικογένεια Βεργωτή.
Η μεγάλη ανακαίνιση
To “KENTΡΟ” γνώρισε δυο μεγάλες ανακαινήσεις το 1991-92 με δεύτερη το 2016-17 και οι δυο με την χορηγία και δωρεά της Οικογένειας Βεργωτή.
Στην ανακαίνηση του 2016-2017 συμμετείχε η Μαρία Ντε Ροζάριο﮲ η δε ταμπέλα του, που είναι ψηφιδωτή, φιλοτεχνήθηκε από τη σπουδαία εικαστικό Μαριάννα Βαλλιάνου.
Το Marina παρέμεινε για πολλά χρόνια πολύ ψηλά στις εκτιμήσεις των Λειβαθινών και των Αργοστολιωτών.
Ήταν ένα είδος αξιοθέατου από κάθε άποψη﮲ για την αρχιτεκτονική του, τα εδέσματά του, τη θέα του, την ιστορία του, τους ανθρώπους του, την οικογένεια Βεργωτή που ήταν πίσω από όλα αυτά. Ήταν ένα αξιοζήλευτο «πακέτο» δημοφιλούς προορισμού, που μέχρι σήμερα δεν έχει βρει τον ανταγωνιστή του σε ολόκληρη την Κεφαλονιά.
Το σήμερα είναι σκληρό για το Marina Cafe
Σήμερα που τα γράφουμε αυτά (Μάιος του 2024) το εμβληματικό Marina Cafe είναι κλειστό. Πονάει η ψυχή σου να το βλέπεις άδειο από ανθρώπους, χωρίς τα αρώματα τού καφέ και των γλυκών, χωρίς τη φασαρία τού κόσμου…
Θα πείτε: «περασμένα μεγαλεία… Άλλα είναι αυτά τα οποία ψάχνουν σήμερα οι άνθρωποι στις καφετέριες και στα fast food!».
Κι όμως, δεν είναι έτσι… Η εποχή μας μπορεί να έχει αναδείξει το fast food, αλλά έχει αναδείξει επίσης την ανάγκη για το καλό τοπικό φαγητό, τα τοπικά γλυκίσματα και τα τοπικά κρασιά. Πρωτίστως όμως, έχει αναδείξει την τοπική φιλοξενία που παρέχεται από τις ζεστές καρδιές των ανθρώπων…
Μπορεί να γίνει ένα ηρωικό «come back» στο Marina Cafe;
Το Marina Cafe μπορεί ακόμα και σήμερα να παίξει σημαντικό ρόλο ως πόλος έλξης ανθρώπων που αναζητούν τοπικές αυθεντικές γεύσεις. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μόνο οι τουρίστες, είναι και πολλοί Κεφαλονίτες﮲ ανάμεσά τους και νέοι άνθρωποι, νέοι επαγγελματίες και επιστήμονες…
Το Marina Cafe μπορεί να γίνει το κοινωνικό και γαστρονομικό επίκεντρο όλης της νότιας Κεφαλονιάς, από το Αργοστόλι ίσαμε τα Κάτω Βλαχάτα, αλλά και όλης της Κεφαλονιάς γενικά.
Δεν είμαστε σε θέση να υποδείξουμε στον κάθε επιχειρηματία πώς θα λειτουργήσει το μαγαζί του, μπορούμε όμως ‒και οφείλουμε‒ να αναφέρουμε τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας για ανάδειξη κτηρίων και τοποθεσιών με ιστορία.
Είναι ένα μείον για την τοπική κοινωνία, για τον τουρισμό μας αλλά και για την τοπική οικονομία, αυτό το «αστέρι του παρελθόντος» να είναι κλειστό. Ένα «αστέρι» που βρίσκεται στο πιο διάσημο χωριό της Κεφαλονιάς και που η ιστορία του είναι ταυτισμένη με τη μετασεισμική Κεφαλονιά. Ένα «αστέρι», που είναι ταυτισμένο με εκείνη τη γενιά που έμεινε στον τόπο της και που κατάφερε να επιβιώσει στο νησί, να προκόψει, να σπουδάσει, να επιχειρήσει.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά…
Περάσαμε από τα Κουρκουμελάτα με φίλους αρχές Μαϊου και είδαμε το Marina Cafe κλειστό. Δεν ξέραμε τι να απαντήσουμε για αυτή την εικόνα…
Μετά όμως, σκεφτήκαμε να γράψουμε αυτό το άρθρο για το «κέντρο» των γυμνασιακών μας χρόνων, για το Marina Cafe της σύγχρονης εποχής﮲ και να επιχειρηματολογήσουμε γιατί επιβάλλεται να ανοίξει και πάλι και να λειτουργήσει με ποιότητα, συνέπεια και σεβασμό στην ιστορία του.
Η ιστορία δεν κλειδώνεται..
Ξαναπεράσαμε χθες 17 Μαίου 2024 με την ελπίδα να το βρούμε ανοικτό.. Δυστυχώς αυτή ήταν η εικόνα του Marina Café στις 17 Μαίου.. Παραμένει κλειστό! Ζουμάραμε στο εσωτερικό του και είδαμε τις καρέκλες στοιβαγμένες. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Το Marina είναι κλειστό.
Ευχόμαστε το επόμενο ρεπορτάζ μας για το Marina Cafe να είναι σύντομα, όταν θα είναι πλέον ξανά ανοικτό και θα επαναλειτουργεί ως κέντρο κοινωνικού πολιτισμού, προβάλλοντας την ιστορία του και προσφέροντας εδέσματα της τοπικής γαστρονομίας.
Σε αυτή την προσπάθεια, το «Κefalonia PRESS» με τις μικρές του δυνάμεις, θα είναι θερμός υποστηρικτής.
H Συντακτική Ομάδα του «Kefalonia PRESS»
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Φωτογραφιες του αρχείου του Kefaloniapress για το θρυλικό ΚΕΝΤΡΟ, με τις θερμές μας ευχαριστίες στους ανθρώπους που τις παραχώρησαν και όλους όσους με τις αναμνήσεις τους μας βοήθησαν σε αυτό το ρεπορταζ. Θερμή παράκληση να γράψετε τη δική σας ιστορία στα σχόλια και θα την συμπεριλάβουμε σε μια ανανέωση του κειμένου.
